De vooruitzichten voor het protestantisme — en voor u!

„IK STUDEER nu al zeven semesters lutherse theologie en ben daarom een toekomstige geestelijke van de kerk.” Zo begon een ingezonden brief in een Duitse krant van november 1986. De brief vervolgde: „Ik zou de aandacht willen vestigen op het feit dat onze opleiding er voornamelijk in bestaat niets van de bijbel heel te laten — alleen de band blijft over. . . . Terwijl het geloof van de student of het fundament daarvoor, de Schrift, volkomen wordt geruïneerd, wordt hem door de meeste van zijn docenten het ’nieuwe evangelie’ van het socialisme onderwezen, waarmee zij de kerk een volkomen nieuwe inhoud geven. God is dood — lang leve het socialisme! Jezus is in zijn graf vergaan, wij moeten onszelf redden! Dit is de boodschap waarmee menig geestelijke zondag na zondag de kansel bestijgt. Wij hebben dringend behoefte aan nieuwe voorzieningen om ons de bijbel te onderwijzen, maar op het moment houdt de kerk dat tegen.”

Bestaat er, gezien de verachting waarmee Gods Woord wordt bejegend, nog enige hoop dat de kerk en haar gemeenteleden hun geestelijke verwarring te boven zullen komen? Een 18de-eeuwse bijbelvertaler merkte terecht op: „De gezondheidstoestand van de kerk wordt bepaald door de manier waarop ze de Schrift bejegent.”

Kan een nieuwe hervormer hulp bieden?

„Dietrich Bonhoeffer wordt in onze dagen meer geëerd en geciteerd dan welke andere theoloog van onze eeuw maar ook”, zegt de hoogleraar in de theologie Georg Huntemann. Bonhoeffer, een van de voormannen van de „Bekennende Kirche”, werd in 1943 door de nazi’s gevangengenomen en in 1945 terechtgesteld op beschuldiging van betrokkenheid bij een moordaanslag op Hitler. Huntemann zegt dat deze Bonhoeffer de nieuwe hervormer zou kunnen zijn die de kerk nu juist nodig heeft. Beschouw alstublieft de volgende aanhalingen uit enkele van zijn preken. Vraag uzelf af: Wat zou het opvolgen van zijn woorden voor de Lutherse Kerk — en voor mijn kerk — betekenen?

„Betreffende religie is slechts één ding van essentieel belang, dat ze waar is.” Dit stemt overeen met Jezus’ woorden die luiden: „God is Geest, en wie hem aanbidden, moeten hem in Geest en in waarheid aanbidden.”a — Johannes 4:24; zie ook Johannes 8:32; 14:6; 16:13.

Bent u er zeker van dat alles wat uw kerk leert, werkelijk waar is? Leert ze dat de mens een onsterfelijke ziel heeft — een die niet kan sterven — of stemt ze overeen met de bijbel die zegt: „De ziel die zondigt, die zal sterven”? (Ezechiël 18:4, 20) Leert uw kerk u dat God geen naam heeft of dat hij Jezus heet, of stemt ze overeen met de bijbel, die zegt: „Gij, wiens naam JEHOVA[H] is, . . . Gij alleen zijt Opperheer der gansche aarde!”? (Psalm 83:19 (18), Vertaling van Van der Palm, 1822) Leert uw kerk u dat alle goede mensen ten hemel worden opgenomen wanneer de aarde wordt vernietigd door vuur, of stemt ze overeen met de bijbel die zegt: „De rechtvaardigen beërven het land, en blijven er eeuwiglijk in”? — Psalm 37:29; zie ook Psalm 104:5.

„Ze [de kerk] moet streven naar zuiverheid van leer.” Dit stemt overeen met wat Jezus zei: „Wacht u voor het zuurdeeg [van] . . . de leer der Farizeeën en Sadduceeën.” — Matthéüs 16:11, 12; zie ook 1 Korinthiërs 5:8.

Verwelkomt uw kerk „een breed spectrum van individuele interpretatie”, of handelt ze in harmonie met de goddelijke raad: „Ik vermaan u, broeders, dat gij acht geeft op degenen, die tweedracht en ergernissen aanrichten tegen de leer, die gij geleerd hebt, en wijkt van hen”? — Romeinen 16:17; zie ook 2 Timótheüs 2:16-18; 2 Johannes 9, 10.

„Op de Oordeelsdag zal God ons beslist niet vragen: Hebben jullie indrukwekkende Hervormingsfeesten gevierd, maar in plaats daarvan: Hebben jullie naar mijn Woord geluisterd en ernaar geleefd?” Dit stemt overeen met wat Jezus zei: „Mijne broeders zijn dezen, die Gods woord hooren en doen.” — Lukas 8:21; zie ook Matthéüs 7:21; Johannes 15:14.

Legt uw kerk meer nadruk op ritueel, ceremoniën en gebouwen dan op het verwerven van nauwkeurige kennis van Gods Woord? Wordt het zo nu en dan bezoeken van een kerk tijdens feestdagen voldoende geacht, in tegenstelling tot de raad „onze onderlinge bijeenkomsten [niet na te laten] . . . zooveel te meer, als gij ziet, dat de dag nadert”? — Hebreeën 10:25.

Moedigt uw kerk u aan dagelijks Gods Woord te lezen, en verschaft ze u persoonlijke hulp om te begrijpen wat u leest en de motivatie om te doen wat er van u wordt gevraagd?

„Religie betekent werk, misschien het moeilijkste, en zeer zeker het heiligste werk dat een mens kan doen.” Dit stemt overeen met wat Jezus zei: „Mijne spijs is, dat ik doe den wil desgenen die mij gezonden heeft, en zijn werk volbrenge.” — Johannes 4:34.

Leert uw kerk u dat het werk dat God christenen thans te doen heeft gegeven, bestaat in het prediken van „het evangelie van het rijk . . . in de geheele wereld, tot eene getuigenis voor alle volken”? (Matthéüs 24:14; zie ook Matthéüs 28:19) Nodigt ze u uit om deze glorierijke Koninkrijksboodschap te delen met „ieder, die rekenschap eischt van de hoop, die in u is”? — 1 Petrus 3:15.

Op zijn minst in de bovengenoemde gevallen gaf Bonhoeffer zijn kerk goede raad. „Maar waarom worden zijn woorden, zijn hervormende vermaningen aan de kerk, zo volslagen genegeerd?” vraagt Huntemann. Van nog groter belang echter is de vraag: Waarom worden de gezaghebbende woorden van Christus Jezus in nog veel grotere mate genegeerd?

De theoloog Ulrich Betz zegt dat de Westduitse maatschappij op een „postchristelijke, om niet te zeggen neoheidense” wijze denkt en handelt. De Lutherse Kerk treft dan blaam voor de op zijn minst 25 miljoen leden van die maatschappij die luthers zijn. Zoals een boom met rotte vruchten verdacht is, zo ook een kerk die namaakchristenen voortbrengt. Jezus legde uit: „Een goede boom kan geen kwade vruchten voortbrengen, noch een kwade boom goede vruchten.” — Matthéüs 7:16-18.

Weeg het volgende eerlijk af. Wat voor vruchten brengt uw kerk voort? Verbetert ze de persoonlijkheid van haar leden? Bevordert ze vrede en eenheid in het gezin, in de gemeenschap en op wereldomvattend niveau? Vormt ze een bolwerk tegen drugmisbruik, immoraliteit en misdaad? Durft u zonder aarzelen te zeggen dat de wereld een betere plaats zou zijn om in te leven als iedereen tot uw kerk behoorde?

Zie op de volgende bladzijde waarom enkele lutheranen in Duitsland, na dit zorgvuldig afgewogen te hebben, zich voor geestelijke leiding in een andere richting begaven.

Zult u zelf iets doen als uw kerk in gebreke blijft?

Als u, na een eerlijk onderzoek, reden hebt om ontevreden te zijn over wat u ziet, doe dan meer dan alleen maar klagen. In een commentaar op Karl Barths verklaring dat een kerk is wat haar leden zijn, kwam een journalist tot de volgende logische conclusie: „Kerkleden . . . zijn verantwoordelijk voor wat de kerk zegt en doet.” Vraag uzelf dus af: Ben ik bereid de medeverantwoordelijkheid te dragen voor alles wat de kerk zegt en doet? Kan ik er werkelijk trots op zijn alle leden ervan tot mijn geestelijke broeders te mogen rekenen?

Zie bij het beschouwen van deze vragen niet de belangrijkheid over het hoofd van Openbaring 18:4, 8. Betreffende het wereldrijk van valse religie dat God mishaagt, staat daar het volgende geschreven: „Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen deel hebt aan hare zonden, en opdat gij niet iets ontvangt van hare plagen . . . [want] hare plagen [zullen] op één dag komen, namelijk dood, rouw en honger; met vuur zal zij verbrand worden; want sterk is God de Heer, die haar oordeelt.”

Misschien gelooft u oprecht dat uw kerk niets heeft uit te staan met de valse religie die God naar hij zegt spoedig zal vernietigen. Maar uw leven hangt ervan af of u daar voor 100 procent zeker van bent. Bent u dat?

Valse religie heeft geen toekomst, en degenen die haar ondersteunen evenmin. Ware religie zal voor altijd blijven bestaan, te zamen met degenen die ze beoefenen. Maak dienovereenkomstig een keus.

[Voetnoten]

[Kader op blz. 11]

Voormalige lutheranen leggen uit waarom zij nu Jehovah’s Getuigen zijn

„Wat mij bij Jehovah’s Getuigen het eerst opviel, was de reinheid en de eerlijkheid die ik op een van hun congressen zag. Ik moedig anderen aan een congres te bezoeken en zelf de oprechte liefde onder de Getuigen te ervaren.” — W. R., voormalig koster.

„Ik ging elke zondag naar de kerk. Maar de preek, die op zijn hoogst 20 minuten duurde, beantwoordde zelden de vragen die ik had over het doel van het leven of over het leven na de dood. Jehovah’s Getuigen gaven mij deze antwoorden rechtstreeks uit de bijbel, en ik kon met hen van persoon tot persoon spreken. De dienst voor God moet meer omvatten dan slechts elke zondag gehoor geven aan de kerkklokken, het zingen van liederen en het luisteren naar een preek. Geen oprechte waarheidszoeker kan daarmee tevreden zijn! Hij wil iets doen.” — E. B., voormalig zondagsschoolonderwijzeres.

„Mijn activiteit als ouderling in de kerk hield nooit verband met bijbelse kwesties, maar slechts met taken van puur zakelijke aard. Wat mij het meeste hielp, was het leren kennen van Gods naam, Jehovah, een naam waarvan ik in de kerk nooit had gehoord. Ik was onder de indruk van de vele waarheden die de bijbel bevatte.” — E. M., voormalig ouderling in de kerk.

„Meteen al de eerste keer dat Jehovah’s Getuigen met mij spraken, was het verschil [tussen hen en ons] duidelijk. Dat zij met mij over de bijbel wilden spreken, was volkomen nieuw en vreemd voor mij. Mijn eerste vraag was of zij voor hun werk werden betaald. Nee, antwoordden zij. Mijn tweede vraag was of zij in de oorlog hadden gevochten. Zij legden uit dat veel Getuigen in concentratiekampen hadden gezeten. Eindelijk had ik personen gevonden die bereid waren om, indien nodig, voor hun geloof te sterven.” — H. M., voormalig koster.

„Toen ik mijn predikant vroeg mij uit te leggen waarom elke predikant zijn eigen uitleg had, zei hij: ’Elke predikant heeft het recht dat beeld van God te geven dat in de gemeente het best kan worden gebruikt.’ Later ging ik om beurten naar twee verschillende gemeenten van Jehovah’s Getuigen. Wat mij trof, was dat tussen de beide gemeenten zo’n volkomen harmonie bestond. En de lezingen bevatten zulk waardevol materiaal, altijd ondersteund door bijbelteksten die je onmiddellijk mee kon lezen uit je eigen bijbel! Wat een contrast met de vele preken die ik heb gehoord!” — U. P., voormalig kerkelijk sociaal werkster en parochieverpleegster.

[Kader/Illustratie op blz. 9]

Op hun congressen krijgen Jehovah’s Getuigen — bijvoorbeeld door middel van drama’s zoals deze — praktisch onderricht over de wijze waarop bijbelse beginselen in het dagelijks leven kunnen worden toegepast. Dit duidelijke trompetsignaal van waarheid, niet vervormd door politiek geredetwist of leerstellige verschillen, sterkt hun hoop voor de toekomst en moedigt hen aan tot christelijk gedrag en christelijke activiteit. Bezoek zo’n congres en overtuig uzelf!

[Illustratie op blz. 10]

Districtscongressen motiveren Jehovah’s Getuigen om Gods koninkrijk te prediken