Een vlinder „schieten”

HEBT u wel eens geprobeerd een vlinder te „schieten” — met een camera wel te verstaan? Het kan een irritante ervaring zijn en een beproeving op uw geduld. Ze fladderen voortdurend langs op hun blijkbaar eindeloze speurtocht naar voedsel en drank en gunnen u zelden de tijd om een goede foto te maken. Dan strijkt er een neer en spreidt zijn vleugels uit, maar net als u probeert uw camera op de juiste scherpte in te stellen, sluit het schitterende exemplaar zijn vleugels of vliegt weer weg!

U kunt u dus mijn reactie wel voorstellen toen een vriend in Sydney (Australië) zei: „Laten we naar het Vlinderhuis in Mittagong gaan.” Dit was mijn kans om vlinders van heel nabij te zien en misschien goede foto’s onder ideale omstandigheden te maken.

Toen wij de ruimte van het vlinderhuis binnenstapten waar de vlinders vrij rondvliegen, realiseerden wij ons onmiddellijk dat wij ons in een kunstmatig in stand gehouden tropische atmosfeer bevonden, geïsoleerd tegen de temperatuurveranderingen buiten. Dit is van essentieel belang willen de vlinders in leven blijven. Overal om ons heen fladderden deze tere diertjes van plant naar plant. Zodra wij binnenkwamen, zagen wij een prachtige oranje monarchvlinder haar eitjes op een citrusplant afzetten. In Australië wordt de monarch de zwerver genoemd. Hij bereikte dit eilandcontinent in 1870 vanuit Noord-Amerika en is nu ingeburgerd in oostelijke en zuidelijke streken van het land alsook in de buurt van Perth in het verre westen.

Kerry, onze gids, legde ons uit dat deze vlinders ’eind-aan-eind’ paren door hun achterlijven samen te voegen. Maar het opmerkelijke is dat als het mannetje plotseling wordt opgeschrikt, hij wegvliegt en het vrouwtje meevoert! Stelt u zich eens voor dat u iemand van uw eigen gewicht in feite meedraagt, en vliegend nog wel! Tot onze verrassing zagen wij het ook echt gebeuren — daar ging hij, vliegend over de struiken met het vrouwtje passief aan hem hangend.

Natuurlijk is de monarch wereldwijd bekend om zijn geweldige trekprestaties. Het boek Leven — Hoe is het ontstaan? Door evolutie of door schepping?a schrijft erover: „Monarchvlinders verlaten Canada in het najaar, en vele overwinteren in Californië of Mexico. Sommige vluchten zijn langer dan 3200 kilometer. Eén monarchvlinder legde in één dag 130 kilometer af.” Maar let wel: „De vlinders die in het najaar naar het zuiden trekken, zijn jonge exemplaren die de overwinteringsplaatsen nooit eerder hebben gezien. Wat hen in staat stelt ze te vinden, is nog steeds een van die ongrijpbare mysteries van de Natuur.” — The Story of Pollination.

Maar is het ons gelukt een van die moeilijk vast te leggen diertjes te schieten? Ja! Ze schenen eraan gewend te zijn dat mensen in hun vochtige wereld rondliepen en streken rustig neer op planten en zelfs op mensenhoofden! De fotografen hadden dus de dag van hun leven, vooral de videocamera-enthousiasten. Wat een verrukking later die bewegende beelden met behulp van een videorecorder op de televisie te zien.

Een andere Australische vlinder die wij zagen, was de zwartvleugelige Hypolimnas bolina, met door een purperen ring omgeven witte vlekken op zijn vleugels. Nog een schoonheid was de Hypolimnas alimena, schitterend getekend met witte vlekken en franjes langs zijn vleugelzomen en blauwe banden daarbinnen. Hij heeft verwanten op Nieuw-Guinea, de Molukken en de Solomon Islands.

Vlinders hebben mij altijd geboeid. De metamorfose van een rups (larve) via de pop (het ruststadium) tot het vliegende wonder is voor mij een bewijs van het bestaan van nee, niet de zogenaamde blinde natuurkrachten en evolutie, maar van de kundige Schepper, die alle dingen schitterend heeft gemaakt in heel hun verscheidenheid. — Ingezonden.

[Voetnoot]

[Illustraties op blz. 16, 17]

Blz. 16: monarch; 1. Yoma sabina; 2. pop; 3. Papilio ulysses; 4. Australische vogelvlinder; 5. parende vogelvlinders; 6. Cethosia penthosilea

[Verantwoording]

Alle vlinders: Vlinderhuis, Mittagong (Australië)