Van onze lezers
Flirten Dank jullie wel voor het artikel „Jonge mensen vragen . . . Hoe kan ik de pijnlijke gevolgen van flirten vermijden?” (8 december 1991) Onlangs ervoer ik de pijn en het gevoel van verraden te zijn die het gevolg zijn van flirten toen een jonge man met wie ik verloofd was, onze relatie abrupt en zonder reden beëindigde. Later vernam ik dat hij de reputatie had een flirt te zijn en dat hij al eerder ook anderen had gekwetst. Ik realiseer me nu dat deze pijnlijke situatie gedeeltelijk mijn eigen schuld is omdat ik te snel emotioneel betrokken raakte. Ik wou dat deze informatie maanden geleden beschikbaar was geweest.
G. T., Verenigde Staten
Een jonge man vertelde me dat hij gewoon graag wilde dat ik zijn vriendin was, en ik stemde daarmee in. Maar hij bleef maar bellen en me mee uit vragen. Toen hij later vroeg of ik over een huwelijk met hem wilde nadenken, was ik dolblij! Maar een jaar later vertelt hij me dat hij nooit echt heeft willen trouwen. Hij zegt dat ik niet zo van streek had moeten zijn, want dat hij mij vanaf het begin heeft gezegd nog niet klaar te zijn voor een huwelijk. Dan geeft hij er de draai aan dat hij nog steeds met mij wil trouwen — maar dan in de nieuwe wereld. Het doet nog altijd pijn, maar het artikel vormt een hulp om de situatie te verwerken.
S. Y., Verenigde Staten
Hechte gezinnen Ik ben een van die vaders die zich nooit voor zijn kinderen heeft geïnteresseerd. Ik ben mij niet bewust geweest van de consequenties daarvan op lange termijn. Het lezen van uw artikelen „Gezinnen — Zorg voor een hechte band voordat het te laat is” (22 september 1991) heeft mij diep in mijn hart getroffen! Ik beloof veranderingen aan te brengen en mijn best te doen mijn kinderen meer genegenheid te tonen.
J. B. M., Gabon
De artikelen hadden het over reageren op het huilen van een baby. Betekent dit dat wij op elk huilen moeten reageren? Zo ja, zou dat het de baby niet mogelijk maken zijn ouders te manipuleren — tot zijn uiteindelijke nadeel?
S. H., Verenigde Staten
Wij stelden geen onwrikbare regel vast maar gaven een algemene aanmoediging voor moeders om te reageren op hun kleine kinderen. En hoewel er enige gewettigde bezorgdheid kan bestaan over het verwennen van oudere baby’s en kleuters, geloven de meeste artsen dat het heel moeilijk is zeer jonge kinderen te verwennen door op hun huilen te reageren. — Zie het artikel „Jantje, wees toch alsjeblieft stil!” in de „Ontwaakt!”-uitgave van 8 januari 1983. — Red.
Bedrog in de wetenschap Ik was bijzonder geïnteresseerd in het artikel „Knoeierijen in de hallen der wetenschap” (22 november 1991). Ik ben verbonden aan een van de in het artikel genoemde instellingen en het is schokkend dat zo’n scenario in de wetenschappelijke gemeenschap waaraan wij ons vertrouwen hebben geschonken, aan het licht kan komen. Wanneer wedijver en druk om nummer een te zijn zwaarder wegen dan eerlijkheid, gaan er zulke dingen gebeuren. Ik bewonder de moed en eerlijkheid van dr. O’Toole — die haar haar baan kostten! De opvatting schijnt te zijn ’Wie was dr. O’Toole dat zij dr. Imanishi-Kari durfde corrigeren?’ Onbevooroordeeldheid wordt verondersteld het kenmerk van de wetenschapper te zijn, maar soms is het tegenovergestelde waar.
O. O., Verenigde Staten
Wol Ik wil jullie graag bedanken voor het artikel „Het wonder van wol” (22 september 1991). Ik leer voor kostuumnaaister en wij hebben studie gemaakt van wol. Ik heb dit artikel gebruikt als basis voor mijn schoolproject. Ik was wel wat zenuwachtig omdat mijn medescholieren mij bespotten omdat ik een van Jehovah’s Getuigen ben. Ons schoolhoofd heeft zelfs een lezing gehouden om de leerlingen tegen Jehovah’s Getuigen te waarschuwen! Maar mijn leraar heeft het artikel met interesse gelezen en heeft om een persoonlijk exemplaar van de Ontwaakt! gevraagd.
P. A., Tsjechoslowakije