Van onze lezers

Gokken Uw artikelenreeks „Gokken — Loont het?” (8 juni 1992) belichtte op uitmuntende wijze de gevolgen van dwangmatig gokken, maar de artikelen waren niet evenwichtig. Ter illustratie: Dronkenschap is verkeerd, maar drinken op zich niet. Zo kan ook gokken een gewettigde activiteit zijn als het op evenwichtige wijze wordt gedaan. De gelegenheidsgokker is niet noodzakelijkerwijs lui of uit op oneerlijke winst.

J. R., Verenigde Staten

Wij zijn het er niet mee eens dat zo af en toe een gokje wagen te vergelijken is met bescheiden drinken. Het laatste wordt in de bijbel niet veroordeeld. Maar de bijbel veroordeelt categorisch zowel hebzucht als elk beroep op „de god van het Geluk” (Jesaja 65:11; 1 Korinthiërs 6:9, 10). Iemand die gokt, al is het maar zo af en toe, kan toch worden gemotiveerd door de hebzuchtige begeerte iets te verwerven waarvoor anderen hebben betaald. Ja, de ervaring leert dat dwangmatig gokken vaak als terloops tijdverdrijf begint. Christenen vermijden derhalve wijselijk alle vormen van gokken. — Red.

Wichelroedelopen Ik zou graag mijn dank tot uiting willen brengen voor het uitstekende artikel „Wichelroedelopen — Wetenschappelijk of occult?” (22 april 1992) Mijn vader zocht soms water met een wichelroede. Het op- en neergaan van zijn stok gaf te kennen hoe diep het water zat, daar elke op-en-neergaande beweging één voet beduidde. In Zuid-Amerika nam ik een soortgelijk gebruik van de wichelroede waar. Maar daar stond elke op-en-neergaande beweging voor een meter. Vanwaar die verandering naar het metrieke stelsel? Het ligt voor de hand om te veronderstellen dat de verborgen intelligentie van demonische oorsprong is.

W. B., Verenigde Staten

Vreemdelingen Dank u wel voor de artikelenreeks „Help! — Wij zijn vreemdelingen” (8 mei 1992). Drie jaar geleden besloot ik naar Japan te verhuizen, maar dat ging niet door. Ik heb altijd gedacht dat het beter was geweest als ik wel was verhuisd. Na het lezen van uw artikel besef ik echter dat ik niet voorbereid was wat mijn kennis van de taal en de cultuur betreft.

D. G. A., Brazilië

Het artikel herinnerde mij aan mijn eigen ervaring. Toen ik enige jaren geleden naar een deel van de Verenigde Staten verhuisde waar de behoefte aan predikers groter was, ervoer ik, ondanks dat ik een geboren en getogen Amerikaanse ben, enkele van de aanpassingsmoeilijkheden waar vreemdelingen mee te maken krijgen. Ik moest leren mij te verruimen en mijn nieuwe thuis niet te vergelijken met de plaats waar ik was opgegroeid. Ik bestudeerde zelfs de plaatselijke flora en fauna. Het artikel heeft mij erg geholpen, en ik ben er zeker van dat het ook vele anderen heeft geroerd.

K. H., Verenigde Staten

Ongelovige ouders Ik ben erg aangemoedigd door het artikel „Jonge mensen vragen . . . Wat als mijn ouders me niet steunen in mijn geloof?” (8 januari 1992) Mijn ouders zijn fervente voorouderaanbidders en willen dat ik breek met Jehovah’s Getuigen. Ik ben vaak ontmoedigd, maar toen ik de beginwoorden van het artikel zag, besefte ik dat ik niet de enige ben die dit meemaakt.

J. M., Japan

Mijn ouders zijn katholiek en staan me niet toe vergaderingen van Jehovah’s Getuigen te bezoeken. Ze hebben zelfs gedreigd me het huis uit te schoppen. Ik was dan ook ontroerd toen een vriend het artikel meenam naar school zodat ik het kon lezen. Het sterkte mij om te volharden, en nu ben ik ervan overtuigd dat mijn krachtsinspanningen niet tevergeefs zijn.

H. W., Verenigde Staten

Het artikel had niet op een betere tijd kunnen komen. Omdat ik de enige getuige van Jehovah bij ons thuis ben, heb ik veel beproevingen van de zijde van mijn ouders verduurd. Uw artikel heeft mij geholpen mij bewust te worden van de steun van mijn christelijke broeders en zusters en van de manier waarop zij mij helpen mijn geestelijke gezindheid te bewaren.

D. H., Verenigde Staten