Een wereld zonder ziekte

„Malaria is slimmer dan iedereen ooit gedacht had”, zegt de immunoloog dr. Dan Gordon. „Wij proberen er nog steeds een antwoord op te vinden.”

„WIJ weten nog steeds niet genoeg over het metabolisme van de [tuberkelbacterie]”, zegt Barry Bloom van het Howard Hughes Medical Institute. „Wij weten van geen enkel geneesmiddel precies hoe het werkt. Wij weten het gewoon niet echt.”

„Kennis wordt niet noodzakelijkerwijs omgezet in een verandering van gedrag”, verzucht een woordvoerder van het Centrum voor Ziektebestrijding naar aanleiding van het feit dat „vrij veilig”-campagnes syfilis niet hebben kunnen terugdringen. Zoals uit de bovenstaande uitspraken blijkt, is de strijd tegen malaria, tuberculose en syfilis frustrerend geweest. Zal de toekomst betere remedies tegen deze ziekten brengen?

Misschien. Maar hoewel het kan zijn dat de mens sommige kwalen zal overwinnen en andere draaglijker zal maken, is er een fundamentele reden waarom hij de oorlog tegen ziekte niet geheel en al kan winnen.

De grondoorzaak van ziekte

De strijd tegen ziekte is veel meer dan een gevecht tegen parasieten en ziektekiemen. De bijbel maakt duidelijk dat ziekte een gevolg is van de zonde die wij van onze eerste menselijke vader hebben geërfd (Romeinen 5:12). De zonde schaadde niet alleen de verhouding van de mens met zijn Schepper, maar leidde er ook toe dat hij mentaal, emotioneel en lichamelijk aftakelde. In plaats van in volmaaktheid op een paradijsaarde te blijven leven, werden mensen dus onvolmaakt en takelden af totdat de dood hen overmeesterde. — Genesis 3:17-19.

Zelfs met de beste medicijnen kan de mens geen keer brengen in zijn zondige toestand of de gevolgen ervan. Door deze netelige situatie is de mensheid nog steeds „aan ijdelheid onderworpen [„zo beperkt”, Phillips]” (Romeinen 8:20). Dit gaat ook op voor het overwinnen van ziekte. Levenreddende vooruitgang op medisch gebied wordt vaak tenietgedaan door levensbedreigende aspecten van het uiteenvallen van de maatschappij.

„Wij verkeren in een dilemma”, schrijft Jerold M. Lowenstein in het blad Discover. „Hoe meer succes wij hebben met het bestrijden van ziekte en het verlengen van het menselijk leven, des te dreigender doemt de mogelijkheid op dat wij ons eigen uitsterven verhaasten” door overbevolking en de achteruitgang van het milieu.

Het ware geneesmiddel

Het ware geneesmiddel voor ziekte berust niet bij de mens maar bij de Schepper. Daarom verklaarde de psalmist: „Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort.” De bijbel zegt verder: „Gelukkig is hij . . . wiens hoop is op Jehovah, zijn God, de Maker van hemel en aarde” (Psalm 146:3, 5, 6). Alleen God is bij machte ziekte echt grondig uit te roeien. En volgens de bijbel is hij dat ook van plan. Die tijd komt naderbij.

Jezus Christus voorzei dat „pestilenties” een van de vele bewijzen zouden zijn dat wij in het besluit van het huidige samenstel van dingen en vlak voor de komst van een nieuwe wereld leven. Hij voorzei ook een toename van juist die factoren die ziekte verergeren, zoals oorlog, hongersnood en wetteloosheid. — Lukas 21:11; Mattheüs 24:3, 7, 12; 2 Timotheüs 3:1-5, 13.

Toen Jezus op aarde was, genas hij door wonderen zieke mensen, waarmee hij de profetie begon te vervullen: „Ònze ziekten heeft híj gedragen; en wat onze smarten betreft, hij heeft ze getorst” (Jesaja 53:4; Mattheüs 8:17). Daarmee demonstreerde hij op kleine schaal wat God zich voorgenomen heeft spoedig op wereldwijde schaal tot stand te brengen. De bijbel zegt over Jezus: „Toen kwamen er grote scharen naar hem toe, die kreupelen, verminkten, blinden, stommen en vele anderen bij zich hadden, en zij wierpen hen gewoonweg aan zijn voeten, en hij genas hen, zodat de schare verbaasd stond toen zij zagen dat de stommen spraken en de kreupelen liepen en de blinden konden zien.” — Mattheüs 15:30, 31.

De mensen die deze wonderen zagen gebeuren, verheerlijkten God omdat zij begrepen dat hij het was die Jezus het vermogen had gegeven om die wonderen te verrichten. De kracht waartoe Jezus toegang had, was dezelfde kracht die gebruikt werd bij de schepping van ons ontzag inboezemende universum. Het was Gods heilige geest, zijn werkzame kracht. — Genesis 1:1, 2; Openbaring 4:11.

De profeet Jesaja schreef over een tijd waarin „geen inwoner zal zeggen: ’Ik ben ziek’” (Jesaja 33:24). En Openbaring 21:4, 5 verklaart: „’[God] zal elke traan uit hun ogen wegwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn. De vroegere dingen zijn voorbijgegaan.’ En Degene die op de troon was gezeten, zei: ’Zie! Ik maak alle dingen nieuw.’”

De bijbel laat zien dat wij in een overgangstijd leven (1 Johannes 2:15-17). Spoedig zal deze wereld, met haar ziekte, verdriet, misdaad, geweld en dood, tot het verleden behoren. God zal ze met al haar rampspoed verwijderen en de weg banen voor een nieuwe wereld hier op aarde, waar ’rechtvaardigheid zal wonen’ (2 Petrus 3:11-13). Jezus noemde die komende nieuwe wereld „het Paradijs”, omdat ze als de oorspronkelijke paradijselijke hof van Eden zal zijn; alleen zal ze zich over de hele aarde uitstrekken. — Lukas 23:43; Genesis 2:7, 8.

Christenen hebben dus hoop, niet op een alleen maar tijdelijke remedie, maar op een blijvende bevrijding van onvolmaaktheid, ziekte en dood. Zij zien uit naar de volledige vervulling van Gods belofte: „Ik ben Jehovah, die u genees.” „Ik zal inderdaad de kwalen uit uw midden verwijderen.” — Exodus 15:26; 23:25.

[Illustraties op blz. 9]

Jezus kreeg van God de macht om doden op te wekken en zieken te genezen