Energie uit wind

BIJ de constructie van Groot-Brittanniës eerste commerciële windturbine kwam er tijdelijk een kink in de kabel toen, zo schrijft de Londense Independent, een van de kranen die gebruikt werden om de turbine op te zetten, bij een storm omwaaide. Niettemin is het aanwenden van de wind naar men zegt een van de snelste en goedkoopste manieren om stroom op te wekken. En het aantrekkelijkste ervan is nog, dat het niets van de chemische vervuiling veroorzaakt die door de verbranding van fossiele brandstoffen, zoals steenkool, ontstaat.

Hoewel verscheidene Europese landen — onder meer Denemarken, Duitsland en Nederland — en ook Californië voorstanders zijn van windturbines als bron van duurzame energie, is niet iedereen die zich om het milieu bekommert er blij mee. Sommigen hebben bezwaar tegen het lawaai van de draaiende turbinebladen; anderen hebben een hekel aan de onooglijkheid ervan, vooral wanneer de machines in gebieden met veel natuurschoon staan.

Niettemin juichen in Groot-Brittannië, een van Europa’s winderigste landen, regeringsadviseurs op het vasteland gewonnen windenergie toe als „de veelbelovendste opzichzelfstaande energiebron op korte termijn”, bericht het blad New Scientist. Critici van plaatsing op het vasteland daarentegen doen de aanbeveling, de turbines ondanks de hoge kosten die daarmee gepaard gaan voor de kust op te zetten, met gebruikmaking van speciale lieren in plaats van kranen om zwaar materiaal te verplaatsen — en daarmee te profiteren van krachtige zeewinden.