Is ook maar iemand te vertrouwen?

„Hij was een van de weinige mensen buiten de familie die het absolute vertrouwen van mijn ouders genoten. . . . Hij riep het beeld op van een goed en liefdevol mens die nooit iets zou doen om ons leed te berokkenen. . . . Hij was een van de weinige mensen in mijn leven die ik onvoorwaardelijk ging vertrouwen.”

ZO BESCHREEF een jonge vrouw het vertrouwen dat zij in haar huisarts had. Droevig genoeg werd dat vertrouwen ernstig beschaamd. Vanaf haar zestiende jaar misbruikte deze dokter haar seksueel. „Hij loog tegen me en bedroog me”, vertelde zij voor het gerechtshof, dat vervolgens het recht liet zegevieren. — The Toronto Star.

Vertrouwen overal verwoest

Vertrouwen kan net als een prachtige maar tere bloem gemakkelijk uitgerukt en vertrapt worden. Het wordt overal met voeten getreden! Michael Gaine, die secretaris van twee kardinaal-aartsbisschoppen in Engeland is geweest, zei: „Er was een tijd dat iedereen een priester vertrouwde. Dat families hun kinderen aan zijn zorg toevertrouwden. Dat verwacht ik nu niet meer. Met dat vertrouwen is het voor altijd gedaan.” — The Guardian Weekend.

Zakenmensen bedriegen hun concurrenten. Geslepen adverteerders misleiden de consument en buiten hem uit. Een harteloze functionaris plunderde het pensioenfonds van zijn eigen firma’s en beroofde daarmee zijn werknemers van hun appeltje voor de dorst. Werknemers bestelen geregeld hun werkgever. Zo werd in een bericht opgemerkt dat „Canadese bedrijven naar schatting een verlies van $20 miljard per jaar lijden door diefstallen binnen het bedrijf”. — Canadian Business.

Niet alle politici zijn onbetrouwbaar. Maar berichten zoals het volgende verbazen nog maar heel weinig mensen: „Twee weken na de moord op een van Frankrijks meest controversiële vrouwelijke politici laat de politie niets heel van de sluiers van politiek bedrog en crimineel gekonkel die lang de regeringszaken aan de Middellandse-Zeekust verhuld hebben.” — The Sunday Times, Londen.

Ook in het geval van nauwe relaties wordt het vertrouwen vaak geschokt. Huwelijkspartners bedriegen elkaar. Ouders mishandelen hun kinderen. Kinderen bedriegen hun ouders. Toen de archieven van de Stasi, de geheime politie in het voormalige Oost-Duitsland, werden geopend, gaf dat zicht op een „wijdverbreid stelsel van bedrog” door mensen die als vrienden werden beschouwd. In een netwerk van verraad, zegt een verslag, „strekten de Stasi-tentakels zich uit tot in de klas, de preekstoel, de slaapkamer en zelfs de biechtstoel”. — Time.

In Ierland schreef een columnist: „Wij zijn belogen, wij zijn misleid, wij zijn gebruikt en misbruikt en veracht door degenen die wij aan de macht hebben gebracht” (The Kerryman). Omdat zij zo vaak zijn verraden, vertrouwen veel mensen niemand meer. Wat kunnen wij doen om ervoor te zorgen dat ons vertrouwen niet beschaamd wordt? Deze vraag zal in de volgende twee artikelen beschouwd worden.