Van onze lezers
Adoptie Bedankt voor de serie „Adoptie — De vreugden, de uitdagingen” (8 mei 1996). Ik ben geadopteerd en ik wist nooit hoe ik met mijn adoptieouders over dit onderwerp moest praten. Het was dan ook geweldig deze uitgave van Ontwaakt! te ontvangen. Nooit hebben artikelen mijn hart zo geraakt als deze.
F. R. M., Brazilië
Ik ben geadopteerd en heb onlangs besloten al het mogelijke over mijn echte ouders te weten te komen. Het is me gelukt gegevens uit het bevolkingsregister over mijn ouders te bemachtigen, maar ik heb ook vernomen dat mijn moeder me drie maanden gehouden heeft voordat zij me voor adoptie aanbood. Dat heb ik als heel pijnlijk ervaren! Ik vroeg me af: ’Hoe heeft zij dat kunnen doen?’ Nu, door het kader „Zal mijn zoon naar mij op zoek gaan?” heb ik het van de kant van een moeder kunnen bekijken. Wat heeft dat kleine stukje me geholpen het te verwerken!
C. S., Verenigde Staten
Ik heb de artikelen met gemengde gevoelens gelezen. Het is nu 23 jaar geleden dat ik mijn zoon afstond. Ik deed dat omdat ik wist dat ik niet voor hem kon zorgen. Er gaat geen dag voorbij of ik vraag me af: ’Hoe gaat het met hem? Hoe is zijn leven gelopen? Zal ik hem ooit terugzien?’ Het schuldgevoel is soms verpletterend. Maar ik dank Jehovah oprecht voor zijn liefde en barmhartigheid.
S. F., Verenigde Staten
Hoewel wij een zoon van onszelf hebben, overwegen mijn man en ik een klein meisje te adopteren. Het artikel heeft de gunstige en de ongunstige kanten van de zaak onder mijn aandacht gebracht en zal ons helpen tot een beslissing te komen.
J. G., Verenigde Staten
Ik kreeg de indruk dat u moeilijke adopties afraadde. Maar wat moet er van zulke kinderen terechtkomen als zij worden afgewezen? Wij hebben nu wat problemen met onze adoptiezoon. Maar wat voor problemen zouden zulke kinderen de samenleving bezorgen als hun nooit de liefde en zekerheid van een gezin geboden werd?
D. M., Duitsland
Ons hart gaat uit naar kinderen die de zorg van liefdevolle ouders moeten ontberen. De artikelen zijn niet geschreven om de adoptie van „moeilijke” kinderen af te raden, maar om echtparen aan te moedigen op een realistische manier ’de kosten ervan te berekenen’. (Vergelijk Lukas 14:28.) Toekomstige adoptieouders doen er goed aan te overwegen of zij werkelijk emotioneel, geestelijk of financieel in staat zijn in de behoeften van zulke kinderen te voorzien. Ook dienen zij af te wegen welke uitwerking de adoptie op andere kinderen in het gezin zou kunnen hebben. — Red.
Wij hebben vijf geadopteerde kinderen, naast onze drie eigen kinderen. Wij hebben de enorme vreugde waarover jullie schreven ervaren maar ook het verdriet. Al onze kinderen zijn lofprijzers van Jehovah behalve onze zoon. Na op zestienjarige leeftijd geadopteerd te zijn, viel hij drie van onze dochters lastig. Het adoptiebureau had ons niet ingelicht over zijn achtergrond. Het is daarom goed zo veel mogelijk achtergrondinformatie in te winnen wanneer men een adoptie overweegt — vooral als men overweegt een ouder kind op te nemen. Jullie artikelen waren goed geschreven en gaven duidelijk beide kanten van de zaak weer.
P. B., Verenigde Staten
Ik vond het heel droevig te lezen dat sommige adoptieouders zulke negatieve ervaringen hebben gehad. Mijn man en ik hebben twee geweldige kinderen geadopteerd en zij hebben alleen maar vreugde in ons leven gebracht. Wij hebben altijd vrijuit met hen gesproken over hun adoptie. Wij hebben hen allebei helpen begrijpen dat hun echte moeder hen niet ’weggegeven had’ maar regelingen had getroffen voor hun verzorging, omdat zij op dat tijdstip in hun leven niet in staat was voor een kind te zorgen. Mensen vertellen ons vaak hoe onze kinderen boffen dat zij door ons geadopteerd zijn. Maar in feite is het zo dat wíj boffen.
B. M., Verenigde Staten