Jonge mensen vragen
Waarom begrijpen mijn ouders me niet?
NEEM DE VOLGENDE SITUATIE:
Het is vrijdag zes uur en Jim van zeventien rent naar de voordeur. „Tot straks!”, roept hij naar zijn ouders en hij hoopt dat ze niet verder zullen vragen.
Hij had beter moeten weten.
„Hoe laat ben je weer thuis?”, vraagt zijn moeder.
Jim blijft staan. „Eh, jullie hoeven niet op te blijven.” Hij doet de deur open en probeert weg te glippen. Maar dan roept zijn vader: „Niet zo snel, jongeman!”
Jim blijft opnieuw staan en zijn vader zegt streng: „Je weet wat we hebben afgesproken. Tien uur thuis — en geen minuut later!”
„Ah nee, pa”, kreunt Jim terwijl hij zich naar zijn vader omdraait. „Ik schaam me dood als ik tegen mijn vrienden moet zeggen dat ik zo vroeg thuis moet zijn.”
Zijn vader heeft geen medelijden. „Tien uur is tien uur”, herhaalt hij, „en geen minuut later!”
MISSCHIEN heb jij ook weleens meegemaakt dat je ouders regels vaststelden over hoe laat je thuis moest zijn of over je muziek, je vrienden of je kleren, en dat er gewoon niet over te onderhandelen viel.
„Nadat mijn stiefvader met mijn moeder getrouwd was, begon hij moeilijk te doen over alle muziek waar ik van hield. Uiteindelijk moest ik al mijn cd’s weggooien!” — Brandona.
„Mijn moeder zeurt altijd dat ik geen vriendinnen heb. Maar als ik dan vraag of ik met iemand mag afspreken, zegt ze nee omdat ze haar niet kent. Ik word er gek van!” — Carol.
„Van mijn vader en mijn stiefmoeder mag ik alleen T-shirts dragen die een maat te groot zijn. En mijn vader vindt een korte broek al te kort als hij boven de knie komt!” — Serena.
Wat kun je doen als jij en je ouders niet op één lijn zitten? Zouden jullie erover kunnen praten? „Meestal willen mijn ouders niet naar me luisteren”, zegt Joanne (17). En Amy (15) vertelt: „Als ik het gevoel heb dat mijn ouders me niet begrijpen, hou ik gewoon mijn mond.”
Maar geef het niet te snel op! Misschien zijn je ouders best bereid om te luisteren.
Denk hier eens over na: ook Jehovah God luistert als mensen een probleem aan hem voorleggen. Hij luisterde bijvoorbeeld toen Mozes een goed woordje deed voor de ongehoorzame Israëlieten (Exodus 32:7-14; Deuteronomium 9:14, 19).
Misschien heb je het idee dat je ouders niet zo redelijk zijn als God. En het is waar dat Mozes’ verzoek aan Jehovah over het lot van een heel volk niet echt te vergelijken is met jouw vraag aan je ouders of je iets later thuis mag komen. Maar er is een overeenkomst:
Als je met zinnige argumenten komt, zijn mensen die het voor het zeggen hebben — in dit geval je ouders — vaak bereid om naar je te luisteren.
Het gaat erom hoe je het brengt! De volgende stappen zullen je helpen meer te bereiken:
Beschrijf het probleem. Schrijf hieronder op over welk punt jij en je ouders het niet eens lijken te kunnen worden.
Beschrijf hoe je je daarover voelt. Schrijf hieronder kort op hoe je je voelt door het standpunt van je ouders. Misschien voel je je gekwetst of verdrietig, schaam je je of heb je het gevoel dat ze je niet vertrouwen. (Bijvoorbeeld: in de situatie aan het begin van het artikel zegt Jim dat hij zich door de strenge regels van zijn ouders schaamt tegenover zijn vrienden.)
Verplaats je in je ouders. Stel je voor dat jij een zoon of dochter hebt die met het probleem zit dat je bij stap 1 opgeschreven hebt. Waar zou je je het meeste zorgen over maken en waarom? (Bijvoorbeeld: Jims ouders zijn misschien bezorgd over zijn veiligheid.)
Overdenk het nog eens. Beantwoord de volgende vragen:
Welke voordelen heeft het standpunt van je ouders?
Wat kun je doen om hun bezorgdheid te verminderen?
Probeer samen tot een oplossing te komen. Als je bovenstaande dingen doet en de communicatietips in het kader opvolgt, merk je misschien dat het je lukt om op een volwassener manier met je ouders te praten. Kellie vertelt: „Ruzie maken helpt niet en dan weet je zeker dat iets niet mag. Ik heb gemerkt dat het het beste is als ik met mijn ouders ga praten. Meestal vinden we dan een tussenoplossing waar we allemaal tevreden mee zijn.”
a Sommige namen in dit artikel zijn veranderd.