HUSAI

(Hu̱sai) [misschien een verkorte vorm van Hasabja, wat „Jehovah heeft in aanmerking genomen (beschouwd)” betekent].

Een Arkiet die een loyale vriend van koning David was en ertoe bijdroeg dat Absaloms opstand werd neergeslagen (1Kr 27:33). Met gescheurd gewaad en aarde op zijn hoofd kwam Husai de vluchtende koning op de Olijfberg tegemoet. Hij gaf gehoor aan Davids suggestie om terug te gaan naar de stad, loyaliteit jegens Absalom te veinzen, te trachten Achitofels raad te verijdelen en David via de priesters Zadok en Abjathar op de hoogte te houden (2Sa 15:30, 32-37). Eerst was Absalom achterdochtig, maar Husai slaagde erin Absaloms vertrouwen te winnen (2Sa 16:16-19). Toen Absalom aan Husai vroeg wat naar zijn mening de beste strategie was, beval Husai hem een handelwijze aan die tegengesteld was aan Achitofels raad en in werkelijkheid David de tijd zou geven om zich te organiseren. Husai presenteerde zijn idee op zo’n manier dat Absalom en zijn medestanders daaraan de voorkeur gaven boven Achitofels raad om onmiddellijk tot de aanval over te gaan. Vervolgens vertelde Husai aan de priesters wat er was gebeurd (2Sa 17:1-16). De raad van Husai verijdelde Achitofels raad, zoals David God had gesmeekt, en aldus ’bracht Jehovah rampspoed over Absalom’. — 2Sa 15:31; 17:14; zie VRIEND (Vriend [metgezel] van de koning).