JEÏËL

(Jeï̱ël).

1. Een nakomeling van Ruben, de zoon van Jakob. — 1Kr 5:1, 7.

2. Een Benjaminiet die zich samen met zijn gezin (zijn vrouw Maächa en zijn tien zonen) in Gibeon vestigde; een voorvader van koning Saul (1Kr 8:29; 9:35-39). Blijkbaar is hij dezelfde als Abiël. — 1Sa 9:1; zie ABIËL nr. 1.

3. Een van Davids sterke mannen; zoon van de Aroëriet Hotham. — 1Kr 11:26, 44.

4. Een leviet — zowel poortwachter als musicus — die deelnam aan de muzikale begeleiding toen de Ark voor de eerste keer naar Jeruzalem werd gebracht en die later ook vóór de tent speelde waarin zich de Ark bevond. — 1Kr 15:17, 18, 21, 28; 16:1, 4, 5 (de tweede in vs. 5 genoemde Jeïël).

5. Een andere levitische musicus die dezelfde dienst verrichtte als nr. 4 (1Kr 16:5, de eerstgenoemde Jeïël in dit vers). In 1 Kronieken 15:18 wordt hij Jaäziël genoemd en in 15:20 Aziël.

6. Een levitische nakomeling van Asaf en een voorvader van de leviet die koning Josafat en de inwoners van Juda en Jeruzalem aanmoedigde niet bevreesd te zijn voor hun vijanden, omdat Jehovah met zijn volk zou zijn. — 2Kr 20:14-17.

7. De secretaris die het leger van koning Uzzia inschreef en telde. — 2Kr 26:11.

8. Een van de oversten van de levieten die voor de grote paschaviering van koning Josia een omvangrijke bijdrage aan dieren schonken. — 2Kr 35:1, 9.

9. Een nakomeling van Adonikam; in 468 v.G.T. ondernam hij met Ezra de reis van Babylon naar Jeruzalem. — Ezr 8:1, 13.

10. Een van de zonen van Nebo die in Ezra’s tijd hun buitenlandse vrouwen met hun zonen wegzonden. — Ezr 10:43, 44.