PEN

Een werktuig om met inkt of een soortgelijke vloeistof te schrijven. Wanneer in de oudheid op klei, was of zacht metaal werd geschreven, werd een stift gebruikt (zie STIFT), maar er werd ook met pen en inkt op perkament of papyrus geschreven (3Jo 13; 2Jo 12). Het Griekse woord dat met „pen” is vertaald (kaʹla·mos), heeft betrekking op een riet of stengel en kan letterlijk worden weergegeven met „schrijfriet”. Bij de Egyptenaren uit de oudheid had de rietpen een platte, beitelvormige punt die ingesneden of gespleten werd om als een soort penseel te fungeren. Men kan het riet hebben gedroogd en gehard door het verscheidene maanden onder mesthopen te laten liggen, zoals dat in recente jaren nog de gewoonte is geweest. De Grieken en Romeinen gebruikten rietpennen die puntig en gespleten waren, zoals ganzepennen in later tijd en schrijfpennen zelfs in deze tijd.