ALFA EN OMEGA
(A̱lfa en O̱mega). De namen van de eerste en laatste letter van het Griekse alfabet. Ze worden in het boek Openbaring driemaal als titel gebruikt. In de Statenvertaling komt deze uitdrukking ook in Openbaring 1:11 voor, maar hiervoor bestaat in enkele van de oudste Griekse handschriften, waaronder de Codex Alexandrinus, de Codex Sinaiticus en de Codex Ephraemi Rescriptus, geen ondersteuning. Daarom laten vele hedendaagse vertalingen deze uitdrukking hier weg.
Alhoewel vele commentators deze titel zowel op God als op Christus van toepassing brengen, blijkt uit een zorgvuldiger onderzoek dat hij uitsluitend op de Allerhoogste God wordt toegepast. Het eerste vers van de Openbaring laat zien dat de openbaring van God afkomstig is en via Jezus Christus werd doorgegeven, zodat de spreker (vertegenwoordigd door een engel) soms God zelf is en soms Christus Jezus (Openb. 22:8). Daarom staat in Openbaring 1:8, NBG: „Ik ben de alpha en de omega, zegt de Here God [„Jehovah God”, NW], die is en die was en die komt, de Almachtige.” Alhoewel in het voorgaande vers over Christus Jezus wordt gesproken, is het duidelijk dat de titel in vers 8 op de „Almachtige” God slaat. Albert Barnes merkt in dit verband in zijn werk Barnes’ Notes on the New Testament op: „Er kan niet met absolute zekerheid worden gezegd dat de schrijver hier specifiek naar de Heer Jezus verwees . . . Het is ook geenszins inconsequent te veronderstellen dat de schrijver hier naar God zelf verwees.”
De titel komt wederom voor in Openbaring 21:6, en in het volgende vers (21:7) wordt de spreker geïdentificeerd met de woorden: „Een ieder die overwint, zal deze dingen beërven, en ik zal zijn God zijn en hij zal mijn zoon zijn.” Aangezien Jezus degenen die medeërfgenamen met hem in zijn koninkrijk worden, niet als „zonen”, maar als „broeders” aanduidt, moet de spreker hier Jezus’ hemelse Vader, Jehovah God, zijn. — Matth. 25:40; vergelijk Hebreeën 2:10-12.
De laatste keer dat deze titel voorkomt, is in Openbaring 22:13, waar staat: „Ik ben de Alfa en de Omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde.” Het is duidelijk dat er in dit hoofdstuk van de Openbaring diverse personen aan het woord zijn; in vers 8 en 9 spreekt de engel tot Johannes, vers 16 slaat kennelijk op Jezus, het eerste deel van vers 17 wordt aan „de geest en de bruid” toegeschreven, en in het laatste deel van vers 20 spreekt onmiskenbaar Johannes zelf. Er kan daarom terecht worden gezegd dat de „Alfa en de Omega” uit vers 12-15 dezelfde is als degene die in de beide andere gevallen de titel draagt, namelijk Jehovah God. De uitdrukking: „Zie! Ik kom vlug”, in vers 12, betekent niet noodzakelijkerwijs dat de voornoemde verzen op Jezus van toepassing zijn, aangezien God ook over zichzelf zegt dat hij „komt” om het oordeel te voltrekken. (Vergelijk Jesaja 26:21.) In Maleachi 3:1-6 staat dat Jehovah en zijn „boodschapper van het verbond” gezamenlijk tot het oordeel zouden komen.
De titel „de Alfa en de Omega” houdt dezelfde gedachte in als „de eerste en de laatste” en „het begin en het einde” wanneer deze uitdrukkingen op Jehovah worden toegepast. Vóór hem was er geen Almachtige God en ook na hem zal er geen zijn. Hij zal het strijdpunt inzake de vraag wie de ware God is, tot een succesvol einde brengen en aldus voor altijd als de ene en enige Almachtige God gerechtvaardigd zijn. — Vergelijk Jesaja 44:6.