BRON.

Over het algemeen een natuurlijke waterbron (Ex. 15:27), in tegenstelling met putten en regenbakken, die gewoonlijk werden gegraven (Gen. 26:15); ook gebruikt met betrekking tot een bron van iets anders dan water. Aangezien bronnen soms werden gereinigd en uitgediept, verklaart dit wellicht waarom de woorden „bron” en „put” soms afwisselend voor dezelfde waterbron worden gebruikt. — Gen. 16:7, 14; 24:11, 13; Joh. 4:6, 12.

Toen Mozes de Israëlieten een beschrijving gaf van het Beloofde Land, sprak hij erover als een land van „bronnen en waterdiepten, die in de valleivlakte en in het bergland ontspringen” (Deut. 8:7). Er zijn in Palestina zeer veel bronnen of putten, wel zo’n zes of zeven per 100 km².

Hoe belangrijk bronnen waren, blijkt uit het veelvuldig voorkomen van plaatsnamen die beginnen met „En”, wat „bron” betekent (Joz. 15:62; 17:11; 1 Kon. 1:9). Het Hebreeuwse „en” of „ain” betekent letterlijk „oog”, maar wordt bij analogie gebruikt als aanduiding van een natuurlijke bron, ter onderscheiding van een door mensen gemaakte put of waterbak, die wordt aangeduid door de uitdrukkingen „Beër” en „Bor” (Gen. 49:22; Deut. 8:7). Steden en dorpen werden vaak bij bronnen gebouwd, aangezien de meeste „rivieren” van Palestina in werkelijkheid stroomdalen zijn die in de zomermaanden opdrogen. Voor verdedigingsdoeleinden werden steden meestal op verhoogde plaatsen gebouwd, en daarom bevonden de bronnen zich dikwijls buiten de stadsmuren, beneden in het dal. Hierdoor was de bescherming van de watervoorraad van levensbelang. Er werden leidingen aangelegd om het bronwater rechtstreeks naar de stad te brengen.

FIGUURLIJK GEBRUIK

Jehovah heeft de „bronnen van de waterdiepte” in de wolkenmassa’s boven de aarde stevig bevestigd (Spr. 8:28; Gen. 7:11). Hij wordt ook geïdentificeerd als de Bron van leven, de Bron van levend water en de Bron van Israël (Ps. 36:9; Jer. 2:13; Ps. 68:26). Zijn Zoon Jezus Christus zei dat het water dat hij, Jezus, geeft, in de ontvanger „een bron van water [zal] worden dat opborrelt om eeuwig leven te schenken” (Joh. 4:14). Joël voorzei profetisch dat er, nadat de natiën in de laagvlakte van Josafat als het ware in de wijnpers zijn getreden, een verkwikkende bron uit Jehovah’s huis zou uitgaan. — Joël 3:12, 13, 18.

Wanneer Jakobus de belangrijkheid van een juist gebruik van de tong beklemtoont, vraagt hij met betrekking tot christenen, die het water des levens moeten aanbieden: „Een bron doet toch niet uit dezelfde opening het zoete en het bittere opborrelen?” — Jak. 3:11.

Jezus genas een vrouw die al 12 jaar aan een bloedvloeiing leed door „de bron van haar bloed” te doen opdrogen (Mark. 5:25-29). „Waterbron” of „bron” is een uitdrukking die ook wordt gebruikt met betrekking tot een bron van seksuele bevrediging. — Spr. 5:18.