VREUGDE.

Het gevoel dat ontstaat wanneer men iets goeds verwerft of verwacht; toestand van geluk; opgetogenheid. De in de bijbel gebruikte Hebreeuwse en Griekse woorden voor vreugde, opgetogenheid, verheuging en blijdschap drukken verscheidene betekenisnuances en verschillende maten of graden van vreugde uit. Afwisselend duiden ze op blijdschap, reden of aanleiding tot vreugde, vreugdedans, vrolijk ronddraaien, juichen of opspringen van uitbundige vreugde, en roemen of pochen (over iets).

Jehovah wordt „de gelukkige God” genoemd (1 Tim. 1:11). Hij schept en werkt tot zijn eigen vreugde en tot vreugde van zijn schepselen. Wat hij tot stand brengt, schenkt hem vreugde (Ps. 104:31). Hij wil dat zijn schepselen zich eveneens verheugen in de werken die hij ten behoeve van hen verricht, en dat zij vreugde in hun eigen werk vinden (Pred. 5:19). Aangezien hij de Bron is van alle goede dingen (Jak. 1:17), is de grootste vreugde voor alle met verstand begiftigde schepselen, zowel mensen als engelen, erin gelegen hem te leren kennen. — Ps. 64:10; 104:34; Jer. 9:23, 24; Fil. 4:4.

Jezus Christus, Jehovah’s intieme metgezel, kent hem het beste (Matth. 11:27), en hij is in staat hem aan zijn volgelingen te verklaren (Joh. 1:18). Om die reden is Jezus vreugdevol en wordt hij „de gelukkige en enige Machthebber” genoemd (1 Tim. 6:14, 15). Uit liefde voor zijn Vader is hij er verlangend naar altijd de dingen te doen die Hem behagen (Joh. 8:29). Toen hij derhalve de opdracht kreeg naar de aarde te komen, te lijden en te sterven opdat hij Jehovah’s naam zou kunnen rechtvaardigen, heeft hij „wegens de hem in het vooruitzicht gestelde vreugde . . . een martelpaal verduurd, schande verachtend” (Hebr. 12:2). Hij had ook grote liefde voor en vreugde in de mensheid. — Spr. 8:30, 31.

Jehovah’s dienstknechten kunnen zijn hart verheugen door getrouw en loyaal jegens hem te zijn. Satan de Duivel trekt de rechtmatigheid van Gods soevereiniteit en de rechtschapenheid van al degenen die God dienen, voortdurend in twijfel (Job 1:9-11; 2:4, 5; Openb. 12:10). Op hen zijn de woorden van toepassing: „Wees wijs, mijn zoon, en verheug mijn hart, opdat ik een antwoord kan geven aan hem die mij hoont” (Spr. 27:11). Jehovah’s volk op aarde kan God reden tot verheuging geven door getrouw en loyaal jegens hem te zijn. — Jes. 65:19; Zef. 3:17.

Aangezien Jehovah de Bron van vreugde is en wil dat zijn volk zich verheugt, is vreugde een vrucht van zijn heilige geest (Gal. 5:22, 23; 1 Thess. 1:6). Paulus wees de christenen in Rome erop dat het koninkrijk Gods niet uit materiële dingen bestaat; daarom dient niemand een ander tot struikelen te brengen of hem op grond van wat hij eet of drinkt te oordelen, „want het koninkrijk Gods betekent niet eten en drinken, maar het betekent rechtvaardigheid en vrede en vreugde met heilige geest”. — Rom. 14:17.

Ware vreugde is een hoedanigheid van het hart en kan een heilzame uitwerking hebben op het hele lichaam. „Een blij hart heeft een goede uitwerking op het gelaat” en „een hart dat blij is, doet goed als geneesmiddel [of: „doet het lichaam goed”, NW, Stud., voetn.]”, zegt de wijze spreukendichter. — Spr. 15:13; 17:22.

VREUGDE IN GODS DIENST

Door wat Jehovah van zijn dienstknechten vraagt, legt hij hun geen drukkende last op (1 Joh. 5:3). Hij wenst dat zij zich verheugen in zijn dienst. Zijn volk Israël moest zich verheugen in de periodieke feesten waarvoor hij regelingen had getroffen, en zij moesten zich ook in andere aspecten van het leven en de aanbidding van God verheugen (Lev. 23:40; Deut. 12:7, 12, 18). Zij moesten vreugdevol over God vertellen (Ps. 20:5; 51:14; 59:16). Als zij God niet met vreugde des harten dienden, mankeerde er iets aan hun hart en aan hun waardering voor zijn liefderijke goedheid en vriendelijkheid. Daarom waarschuwde hij hen voor wat er zou gebeuren als zij ongehoorzaam werden en er geen vreugde in schepten hem te dienen. — Deut. 28:45-47.

Evenzo dient een christen vreugde te scheppen in zijn dienst voor God. Anders ontbreekt het hem aan uit het hart komende waardering (Ps. 100:2). „De vreugde van Jehovah is uw vesting”, zei een van Gods getrouwe dienstknechten (Neh. 8:10). Het goede nieuws dat door christenen wordt bekendgemaakt, werd door Gods engel aangekondigd als „goed nieuws . . . omtrent een grote vreugde, die heel het volk ten deel zal vallen” (Luk. 2:10). Het feit dat Jehovah’s naam over zijn getuigen is uitgeroepen, en de waarheid zoals die in de bijbel te vinden is, zouden alleen al een vreugde voor hen moeten vormen. — Vergelijk Jeremia 15:16.

Bovendien zijn Jehovah’s rechtvaardige, juiste rechterlijke beslissingen die in de christelijke gemeente en in het leven van christenen worden toegepast, een reden tot vreugde, vooral in een tijd waarin de wereld gerechtigheid en rechtvaardigheid met voeten treedt (Ps. 48:11). Verder verschaft de schitterende toekomsthoop beslist een krachtige aanleiding tot vreugde. („Verheugt u in de hoop die voor u ligt.” — Rom. 12:12; Spr. 10:28.) Hun redding is een basis voor vreugde (Ps. 13:5). Daarbij komt nog dat het een dienstknecht van God vreugde schenkt anderen te helpen kennis omtrent Jehovah te verwerven en Hem te gaan dienen (Fil. 4:1; 1 Thess. 2:19). Samenkomen en samenwerken met Gods volk is een van de grootste vreugden. — Ps. 106:4, 5; 122:1.

Vervolging een reden tot vreugde

Een christen die zijn hart behoedt, zal zelfs vervolging — hoewel op zichzelf genomen niet plezierig — met vreugde ondergaan, aangezien het verduren daarvan, zonder zijn rechtschapenheid prijs te geven, een overwinning is. God zal degene die getrouw is helpen (Kol. 1:11). Bovendien is vervolging een bewijs dat men Gods goedkeuring geniet. Jezus zei dat wanneer een christen gesmaad en vervolgd wordt, hij zou moeten ’opspringen van vreugde’. — Matth. 5:11, 12; Jak. 1:2-4; 1 Petr. 4:13, 14.

ANDERE DOOR GOD VERSCHAFTE VREUGDEN

Jehovah heeft veel andere dingen verschaft waarin de mensen zich van dag tot dag kunnen verheugen. Enkele hiervan zijn: het huwelijk (Deut. 24:5; Spr. 5:18); vader of moeder zijn van een rechtvaardig en wijs kind (Spr. 23:24, 25); voedsel (Pred. 10:19; Hand. 14:17); wijn (Ps. 104:14, 15; Pred. 10:19) en de verscheidenheid in zijn schepping. — Jak. 1:17; 1 Tim. 6:17.

ONECHTE OF KORTSTONDIGE VREUGDEN

Jezus spreekt over sommigen die de waarheid zouden horen en deze met vreugde zouden aanvaarden, maar de ware betekenis ervan niet zouden begrijpen. Zulke personen cultiveren het in hun hart ingeplante woord niet en verliezen dientengevolge snel hun vreugde doordat zij, wanneer er wegens het woord verdrukking of vervolging ontstaat, tot struikelen worden gebracht (Matth. 13:20, 21). Op materialisme gegronde vreugde is een onechte en bedrieglijke vreugde, die slechts van korte duur zal zijn. Ook wie zich over andermans rampspoed verheugt — zelfs al betreft het iemand die hem haat — zal aan Jehovah rekenschap moeten afleggen van zijn zonde (Job 31:25-30; Spr. 17:5; 24:17, 18). Een jonge man zou dwaas zijn wanneer hij zich in die zin zou verheugen in zijn jeugd dat hij toegeeft aan „de begeerten die aan de jeugd eigen zijn” (Pred. 11:9, 10; 2 Tim. 2:22). Evenzo zal iemand door zijn liefde voor vrolijkheid in een slechte situatie terechtkomen (Spr. 21:17; Pred. 7:4). Zelfs een christen die zich opgetogen met anderen vergelijkt, bedriegt zichzelf. Hij zou zich er veeleer van moeten vergewissen wat zijn eigen werk is en zal dan alleen met betrekking tot zichzelf reden tot opgetogenheid hebben. — Gal. 6:4.

EEUWIGE VREUGDE

Jehovah beloofde zijn volk Israël dat hij hen na hun gevangenschap in Babylon weer zou terugbrengen. Hij bracht hen in 537 v.G.T. inderdaad terug naar Jeruzalem, en hun vreugde was groot toen het fundament van de tempel werd gelegd (Jes. 35:10; 51:11; 65:17-19; Ezra 3:10-13). Maar de profetie van Jesaja (65:17) zal kennelijk een grotere vervulling krijgen in de schepping van „een nieuwe hemel en een nieuwe aarde”. Dan zal de gehele mensheid voor eeuwig vreugde hebben onder het „Nieuwe Jeruzalem”. — Openb. 21:1-3.

Onder de huidige omstandigheden verhinderen goddeloosheid, ziekte en de dood dat men volledige en onbekommerde vreugde geniet. Maar in harmonie met de bijbelse regel: „Een wijze koning verstrooit goddelozen”, zal Gods Koning, Jezus Christus, alle vijanden van God en van rechtvaardigheid vernietigen (Spr. 20:26; 1 Kor. 15:25, 26). Op deze wijze zullen alle beletselen voor volkomen vreugde uit de weg worden geruimd, want zelfs „de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn” (Openb. 21:4). Verdriet over gestorvenen zal volledig tot het verleden behoren en door de opstanding der doden worden uitgewist. Deze wetenschap is nu reeds een troost voor christenen, die derhalve niet „bedroefd [zijn] gelijk de overigen, die geen hoop hebben”. — 1 Thess. 4:13, 14; Joh. 5:28, 29.