SCHIJNENDE.

Een beschrijvende aanduiding van de „koning van Babylon” (Jes. 14:4, 12). De Hebreeuwse uitdrukking die aldus is vertaald (NW, Yg), is afgeleid van een grondwoord dat „schijnen” betekent. De weergave „Lucifer” (Leuvense bijbel van Nicolaas van Winghe, AV) is ontleend aan de Latijnse Vulgaat.

De „schijnende” wordt voorgesteld als zeggend in zijn hart: „Boven de sterren Gods zal ik mijn troon verheffen, en ik zal mij neerzetten op de berg der samenkomst” (Jes. 14:13). Uit de bijbel blijkt dat met de „berg der samenkomst” de berg Sion bedoeld wordt. (Zie BERG DER SAMENKOMST.) Aangezien sterren betrekking kunnen hebben op koningen (Num. 24:17; Openb. 22:16), moeten de „sterren Gods” dus de koningen uit de Davidische geslachtslijn zijn, die vanaf de berg Sion regeerden. De „koning van Babylon” (of de dynastie van Babylonische koningen) gaf met zijn streven om zijn troon „boven de sterren Gods” te verheffen, te kennen dat hij de koningen uit de geslachtslijn van David tot slechts vazallen wilde maken en hen uiteindelijk wilde onttronen. Net als sterren die licht verspreiden, schitterde de „koning van Babylon” in de wereld van de oudheid en kon hij „schijnende” genoemd worden.