De vroege christenen voerden de codex in
● De eerste christenen grepen alle mogelijke vooruitstrevende middelen aan welke tot het verbreiden van het goede nieuws van Gods koninkrijk konden bijdragen. Dit had tot gevolg dat zij de baanbrekers werden voor de huidige vorm van het moderne boek. Sir F. Kenyon verklaart dienaangaande in The Bible and Archaeology:
● „Dank zij de ontdekkingen van de laatste vijftig jaar, weten wij nauwkeurig hoe een Grieks boek er vanaf de 3de eeuw v. Chr. uitzag. Het materiaal was papyrus dat uit het merg van een in de Nijl groeiende waterplant van die naam werd gemaakt. Een Griekse rol was echter zelden langer dan 9-10,5 meter, en was meestal 22 tot 25 centimeter breed. Wanneer zo’n rol op een normale wijze met de hand was beschreven, kon ze de tekst bevatten van een der Evangeliën of de Handelingen. . . .
● De ontdekkingen welke men de laatste eeuw en in het bijzonder in de laatste tien jaar heeft gedaan, hebben echter aangetoond dat de christelijke gemeenschap al zeer vroeg de voordelen van het in ’codex’-vorm verwerken van het papyrus besefte, dat wil zeggen, de eenvoudige vorm van een modern boek, met bladzijden welke tot katernen zijn gebundeld, waarvan een aantal tezamen gebonden een boekdeel van het verlangde formaat vormen. Ten einde dit te bereiken werden de normaal vervaardigde vellen papyrus, in plaats van aan elkaar geplakt te worden om een rol te verkrijgen, op elkaar gestapeld en vervolgens dubbel gevouwen. . . .
● Dat de codex-vorm van papyrusgeschriften zo het niet door de christenen is uitgevonden, dan wel het eerst door hen werd gebruikt, blijkt duidelijk uit het in Egypte gevonden bewijsmateriaal. Waar het niet-christelijke lectuur betreft, is er geen enkele codex van vóór de derde eeuw gevonden en van de ontdekte fragmenten uit de derde eeuw bestond slechts 5 percent uit codices. Derhalve blijkt dus dat tot het begin der vierde eeuw de papyrusrol het meest in zwang was.
● Wat de christelijke lectuur echter betreft, bestaat het grootste deel der derde-eeuwse papyri uit codices, en er zijn voorbeelden bekend, . . . welke tot de eerste helft van de tweede eeuw teruggaan. Door van de codex-vorm gebruik te maken, was het mogelijk een grotere hoeveelheid leesstof bijeen te brengen dan in een rol mogelijk zou zijn geweest.”