Christenen altijd verkeerd begrepen

● De klacht die men tegen de christelijke getuigen van Jehovah inbrengt dat zij zich niet bij de populaire, het goed bedoelende organisaties willen aansluiten, heeft voor hen die met de geschiedenis van het vroege christendom bekend zijn, een bekende klank. Wij lezen namelijk dat de in de tweede eeuw levende anti-christelijke schrijver Celsus „hen smeekte de keizer [Marcus Aurelius] in zijn moeilijke taak om de wereld te redden, bij te staan. Laten zij zich van hun zelfzuchtige afzondering losmaken, hem tijdens zijn raadsvergaderingen bijstaan, en zelfs als officieren in zijn leger dienen.” Ja, evenals het met de aan God opgedragen christenen van thans het geval is, waren ook de christenen toentertijd in de tweede eeuw niet populair omdat „zij weigerden aan plannen mee te werken waarvan men dacht dat ze voor de beschaving van het grootste belang waren.” — Eusebius of Caesarea van Foakes-Jackson.