Vragen van lezers

● Is het voor een christen juist een trouwring te dragen? — Griekenland.

Veel oprechte christenen hebben deze vraag gesteld omdat zij elke gewoonte wensen te vermijden die door God wordt afgekeurd. Sommigen van de vragenstellers weten dat de katholieke prelaat J. H. Newman heeft geschreven: „Het gebruik van tempels, die aan speciale heiligen zijn opgedragen . . . priestergewaden, de tonsuur, de trouwring, het keren naar het oosten, beelden op een later tijdstip, misschien de kerkelijke zang en het kyrie Eleison zijn alle van heidense oorsprong en zijn geheiligd door hun opneming in de Kerk” (An Essay on the Development of the Christian Doctrine, 1878).a Hoewel de feiten aantonen dat veel van de algemeen heersende religieuze gebruiken die door Newman worden opgesomd, inderdaad uit heidense aanbidding zijn overgenomen, rijst de vraag of dit ook van de trouwring gezegd kan worden.

In werkelijkheid bestaan er tegenstrijdige ideeën over de oorsprong van de trouwring. Laten wij eens enkele voorbeelden geven: „Oorspronkelijk . . . was de ring een boei die werd gebruikt om de gevangen genomen bruid in te sluiten” (For Richer, for Poorer). „De ring is een betrekkelijk modern vervangingsmiddel voor het gouden muntstuk of andere waardevolle voorwerp waarmee een man zijn vrouw letterlijk van haar vader kocht” (The Jewish Wedding Book). „De trouwring is naar wordt verondersteld van Romeinse oorsprong en voortgesproten uit de oude gewoonte ringen te gebruiken bij het aangaan van overeenkomsten” (American Cyclopaedia). „Er zijn verschillende uitleggingen gegeven over het verband tussen de ring en het huwelijk. De joden schijnen reeds in voorchristelijke tijden trouwringen te hebben gedragen.” — The International Cyclopaedia.

De precieze oorsprong van de trouwring blijkt dus onzeker te zijn. Maar ook al zou het waar zijn dat trouwringen het eerst door heidenen werden gebruikt, betekent dit nog niet dat christenen ze niet dienen te dragen. Veel van de huidige kledingstukken en aspecten van het leven hebben hun oorsprong gevonden in heidense landen. De tegenwoordige indeling van de tijd in uren, minuten en seconden is gebaseerd op een oud Babylonisch stelsel. Toch is er geen bezwaar tegen dat een christen van deze tijdsindeling gebruik maakt, aangezien hierbij niet de beoefening van vals-religieuze praktijken is betrokken.

Natuurlijk is onze bezorgdheid groter wanneer het trouwringen betreft, aangezien het gebruik hiervan geen verband houdt met onbelangrijke wereldlijke aangelegenheden maar met de huwelijksverhouding, die de christen terecht als heilig voor het aangezicht van God beschouwt. Het gaat er in werkelijkheid niet zozeer om of trouwringen het eerst door heidenen werden gebruikt, maar of ze oorspronkelijk als een onderdeel van vals-religieuze praktijken werden gebruikt en nog steeds zulk een religieuze betekenis hebben. Zoals is aangetoond, is het op grond van het historische bewijsmateriaal niet mogelijk in dit opzicht een definitieve conclusie te trekken. Wat zegt de bijbel over het gebruik van ringen?

De bijbel toont aan dat sommigen van Gods dienstknechten uit het verleden ringen droegen, zelfs ringen waaraan een speciale betekenis werd gehecht. Het dragen van een zegelring kon erop wijzen dat men de autoriteit had ontvangen ten behoeve van de regeerder aan wie de ring toebehoorde, handelend op te treden (Gen. 41:42; Num. 31:50; Esth. 8:2, 8; Job 42:11, 12; Luk. 15:22). Hoewel er dus geen melding wordt gemaakt van trouwringen, hadden deze ware aanbidders klaarblijkelijk geen gewetensbezwaar, ringen te dragen voor andere redenen dan uitsluitend als sieraad.

Sommige mensen zeggen dat een trouwring iemands nimmer eindigende liefde en toewijding in het huwelijk symboliseert. Het toenemende echtscheidingscijfer in veel landen waar gehuwde mensen gewoonlijk een trouwring dragen, toont aan dat deze betekenis meer denkbeeldig dan werkelijk is. Niettemin is de ring voor de meeste mensen, met inbegrip van christenen, in landen waar trouwringen gewoon zijn, een uiterlijk teken dat de drager gehuwd is. In andere streken wordt dit op een andere manier getoond, zoals door de kleding die een vrouw draagt.

Natuurlijk is het beslist geen christelijk vereiste een trouwring te dragen. De ene christen zou op grond van zijn geweten, zijn persoonlijke smaak, de kosten, de plaatselijke gewoonten of een andere reden kunnen besluiten geen trouwring te dragen. Een andere christen zou daarentegen kunnen besluiten zijn gehuwde status door middel van een trouwring kenbaar te maken. Iedereen moet uiteindelijk toch persoonlijk een beslissing nemen die in overeenstemming is met wat zijn eigen geweten hem voorschrift.

[Voetnoten]