Vragen van lezers
● Is Jezus alleen de „middelaar” voor gezalfde christenen?
De term „middelaar” komt in de christelijke Griekse Geschriften precies zesmaal voor en wordt in de Schrift altijd gebruikt met betrekking tot een formeel verbond.
Mozes was de „middelaar” van het Wetsverbond tussen God en de natie Israël (Gal. 3:19, 20). Christus is echter de „middelaar van een nieuw verbond” tussen Jehovah en het geestelijke Israël, het „Israël Gods” waarvan de leden als koningen en priesters met Jezus in de hemel zullen dienen (Hebr. 8:6; 9:15; 12:24; Gal. 6:16). In een tijd waarin God bezig was degenen die in dat nieuwe verbond zouden worden opgenomen, uit te kiezen, schreef de apostel Paulus dat Christus de ’ene middelaar tussen God en de mensen’ was (1 Tim. 2:5). Redelijkerwijs gebruikte Paulus hier het woord „middelaar” op dezelfde wijze als de andere vijf keer voordat hij 1 Timótheüs 2:5 schreef, en wel in verband met degenen die in die tijd werden opgenomen in het nieuwe verbond, waarvan Christus de „middelaar” is. In deze strikte bijbelse zin is Jezus dus alleen de „middelaar” voor gezalfde christenen.
Het nieuwe verbond zal eindigen met de verheerlijking van het overblijfsel, dat in deze tijd in dat verbond, met Jezus als „middelaar”, is opgenomen. De „grote schare” „andere schapen” die heden ten dage wordt gevormd, is niet in dat nieuwe verbond opgenomen. Door hun omgang met de „kleine kudde” van degenen die nog onder dat verbond staan, ondervinden zij echter de voordelen die uit dat nieuwe verbond voortspruiten. Gedurende het millennium zal Jezus Christus hun koning, hogepriester en rechter zijn. Zie voor meer gedetailleerde informatie Aid to Bible Understanding, de bladzijden 1129 en 1130 onder „Mediator”; Gods „eeuwige voornemen” zegeviert thans tot ’s mensen welzijn, bladzijde 158, paragraaf 10 en de uitgaven van De Wachttoren van 15 mei 1966, de bladzijden 296 tot 314; 15 februari 1973, de bladzijden 109 en 110, onder het kopje „De weg bereiden voor een nieuw verbond”; en 15 maart 1974, de bladzijden 165 en 166, onder het kopje „Het nieuwe verbond”.