Als gezin Jehovah behagen
„Gij vrouwen, weest aan uw man onderworpen . . . Gij mannen, blijft uw vrouw liefhebben . . . Gij kinderen, weest uw ouders gehoorzaam in alles, want dit is de Heer welgevallig.” — Kol. 3:18-20.
1. Aan welk fundamenteel vereiste moet een gezin voldoen om Jehovah te kunnen behagen, maar waardoor wordt een juiste kijk belemmerd?
EEN christelijk gezin dat de Schepper wil behagen, moet aan een fundamenteel vereiste voldoen: Het moet gehoorzaam zijn aan rechtens door God ingestelde autoriteit. Hoe beziet u autoriteit? Door kranten en tijdschriften te lezen, naar het nieuws op de televisie te kijken of naar de nieuwsberichten van de radio te luisteren, verkrijgt men overvloedig veel bewijzen waaruit blijkt dat er over de gehele wereld een opstandige houding bestaat met betrekking tot autoriteit. Deze houding kan gemakkelijk invloed uitoefenen op iemands denkwijze. Indien iemand zich in zijn kijk op gehoorzaamheid aan autoriteit laat vormen door gebeurtenissen die elke dag opnieuw om hem heen gebeuren, kan deze houding op gezinsniveau grote beroering veroorzaken.
2-4. Voor welke vragen zien gezinnen zich gesteld wanneer het op het erkennen van autoriteit aankomt?
2 Indien u een echtgenoot en vader bent, hoe beziet u dan uw uitoefening van autoriteit in het gezin? Bent u van mening dat het hoofd van het gezin, de echtgenoot, het absoluut voor het zeggen heeft in kwesties die het gezin aangaan en dat u het recht hebt over uw huisgezin te heersen? Of laat u ter wille van de vrede in het gezin liever toe dat uw vrouw de leiding neemt?
3 Indien u een echtgenote en moeder bent, ergert u zich dan aan de autoriteit die door uw man wordt uitgeoefend? Vindt u het moeilijk de manier te aanvaarden waarop uw man autoriteit in het gezin uitoefent? Bemerkt u dat u opstandig bent en ernaar verlangt van deze autoriteit bevrijd te worden?
4 Als je een jongen of een meisje bent, hoe bezie je dan de autoriteit van je ouders, hetzij van je vader of moeder of van een voogd? Bemerk je dat je jezelf bereidwillig aan hun leiding onderwerpt? Of verzet je je tegen hun autoriteit? Wil je onafhankelijk zijn en wens je bevrijd te zijn van hun autoriteit?
5. Welke verhoudingen ondervinden invloed van iemands kijk op autoriteit?
5 Iemands kijk op autoriteit en zijn onderworpenheid eraan, hebben een diepe en blijvende uitwerking op zijn verhouding tot de Schepper, Jehovah, en tot anderen, zowel in de wereld waarin wij van dag tot dag leven als in de gezinskring. Het is daarom goed te weten hoe degenen die in deze tijd christenen beweren te zijn, nu eigenlijk precies op autoriteit dienen te reageren, vooral met betrekking tot de gezinsregeling. Wij moeten het verlangen hebben als gezin de Schepper te behagen.
DE GEZINSREGELING
6, 7. Welk gebod gaf Jehovah aan het eerste mensenpaar, en welke rol wilde hij de vrouw laten vervullen?
6 Om te beginnen is Jehovah God, onze Schepper, Degene die de gezinseenheid heeft doen ontstaan. Ze begon in Eden, toen God de eerste man en vrouw de opdracht gaf: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen en vult de aarde en onderwerpt haar” (Gen. 1:28). Tot op de huidige dag blijft de gezinseenheid een uiterst belangrijke rol spelen in de wijze waarop Jehovah’s voornemen met betrekking tot de aarde ten uitvoer wordt gebracht. — Ef. 3:14, 15.
7 Wij vernemen dat in de eerste gezinsregeling die door God was ingesteld, de vrouw werd gemaakt om de man aan te vullen, dus in geen enkel opzicht als een inferieure schepping. De vrouw werd veeleer geschapen om als hulp voor haar man een ondersteunende rol te vervullen (Gen. 2:18). Samen zouden zij kinderen voortbrengen en de gezinseenheid vormen.
DE ROL VAN MAN EN VROUW
8. (a) Hoe moest autoriteit worden uitgeoefend? (b) Hoe moest een man zijn vrouw bezien?
8 Wil een gezin de Schepper behagen, dan moet er orde heersen en goede leiding worden gegeven. Aan het eerste mensenpaar werd gezegd dat zij „de vissen der zee en de vliegende schepselen van de hemel en elk levend schepsel dat zich op de aarde beweegt, in onderworpenheid” moesten hebben (Gen. 1:28). De man, Adam, was de eerste menselijke schepping van God. Aangezien Jehovah de Almachtige God en de Schepper is, heeft hij het recht te bepalen hoe autoriteit op aarde uitgeoefend moet worden. God bepaalde dat de uitoefening van autoriteit binnen het gezin zich via de man tot de vrouw en vervolgens tot hun nakomelingen zou uitstrekken (1 Kor. 11:3). Het bijbelse verslag geeft duidelijk te kennen dat deze autoriteit niet op een dictatoriale of autoritaire manier uitgeoefend moest worden. Merk op wat Adam zei toen hij de aanvulling die God voor hem had geschapen, voor het eerst zag: „Dit is eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees” (Gen. 2:23). Wat Adam hier zo prachtig zei, wijst er in geen enkel opzicht op dat hij een dictator ten opzichte van een inferieur persoon moest zijn. Hij zei dat de vrouw die tot hem werd gebracht, ’been van zijn gebeente en vlees van zijn vlees’ was, iets dat werkelijk als zijn eigen lichaam gekoesterd en verzorgd moest worden. Vele eeuwen later gaf de apostel Paulus in een brief aan christenen aanwijzingen over de wijze waarop een man zijn vrouw moet liefhebben en voor haar moet zorgen. Hij zei: „Mannen [behoren] hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief, want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt en koestert het.” — Ef. 5:28, 29.
9. (a) Welke houding dient een vrouw ten opzichte van haar man te hebben? (b) Hoe moeten beide ouders te werk gaan bij de opvoeding van kinderen in het gezin?
9 Het lag in Jehovah’s voornemen besloten dat de man het hoofd van zijn vrouw zou zijn (Ef. 5:23, 24). De vrouw moest als aanvulling van de man met waardigheid en liefde worden behandeld, zodat zij op haar beurt „diepe achting” voor haar man kon hebben en bereidwillig „onderworpen” kon zijn aan hem (Ef. 5:33; 1 Petr. 3:1). De twee zouden met elkaar samenwerken en zouden nakomelingen voortbrengen, terwijl zij hun kinderen zowel door hun woorden als door hun voorbeeld zouden doorgeven wat aangenaam is in Jehovah’s ogen, zodat de gezinsregeling zijn zegen zou hebben. Zoals God later te kennen gaf, moeten de vader en de moeder er in de uitoefening van autoriteit over hun kinderen voor oppassen dat zij hun kinderen niet irriteren. De kinderen moeten veeleer in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah worden opgevoed. Zij moeten christelijk streng onderricht en onderwijs ontvangen (Ef. 6:4; vergelijk Spreuken 1:8, 9). Van ouders wordt ook verlangd dat zij de roede van terechtwijzing gebruiken wanneer dit noodzakelijk is (Spr. 13:24; 29:15). Hoewel wij de verantwoordelijkheden van man en vrouw slechts kort hebben aangeroerd, is het duidelijk dat de regeling van Jehovah inhoudt dat autoriteit binnen de gezinskring met liefde en billijkheid wordt uitgeoefend.
DE VERANTWOORDELIJKHEID VAN KINDEREN
10. Hoe reageren veel jonge mensen, als gevolg van een verlangen naar onafhankelijkheid, en wat is het doel van de inlichtingen die nu zullen worden gegeven?
10 De nieuwsmedia en andere bronnen in onze tijd hebben de geest van mensen gevuld met het verlangen naar onafhankelijkheid. Veel jonge mensen komen in opstand tegen elk toezicht dat door hun ouders of welke andere autoriteit maar ook op hun leven wordt uitgeoefend. Hoewel het waar is dat de vader en moeder veel verantwoordelijkheid dragen met betrekking tot de juiste uitoefening van autoriteit binnen het gezin, dragen ook kinderen verantwoordelijkheden. Omdat er behoefte bestaat aan krachtige, geestelijk gezonde gezinseenheden die Jehovah behagen, zullen wij enkele problemen beschouwen met betrekking tot kinderen alsook met betrekking tot de noodzaak dat zij van hun zijde waardering hebben voor autoriteit en zich er op juiste wijze aan onderwerpen.
11. (a) Wat betekent het ’je vader en je moeder te eren’? (Spr. 1:8, 9; 4:1-3) (b) Hoe dient een kind te reageren, ook al denkt hij dat er inbreuk wordt gemaakt op zijn individuele rechten? (Spr. 3:11, 12)
11 „Eer uw vader en uw moeder”: Toen de apostel Paulus dit gebod besprak, noemde hij dit „het eerste gebod . . . met een belofte”, namelijk, „opdat het u goed moge gaan en gij lange tijd op de aarde moogt blijven” (Ex. 20:12; Ef. 6:2, 3). Een kind dat een christen beweert te zijn, is verplicht gehoorzaam te zijn aan het gebod zijn vader en moeder te eren. Hoe betoont een kind eer, of achting, en hoe spreidt hij respect voor zijn ouders ten toon? Het kind moet beslist liefde voor zijn ouders tonen en waardering tot uitdrukking brengen voor hun krachtsinspanningen om voor hem te zorgen en hem op te leiden. Kinderen moeten leren het oordeel en de beslissingen van hun ouders te respecteren (Spr. 22:15). Ook al menen de kinderen dat er inbreuk wordt gemaakt op hun individuele rechten, zijn zij toch verplicht gehoorzaam te zijn aan hun „ouders in eendracht met de Heer” (Ef. 6:1). Willen kinderen een „lange tijd op de aarde . . . blijven” en ervan verzekerd zijn dat Jehovah hun het toekomstige leven waardig acht, dan moeten zij hun ouders eren.
12. (a) Welke autoriteit van de ouders of van een voogd moet worden erkend om Jehovah te kunnen behagen? (b) Hoe worden personen die een deugdzaam gedrag aan de dag blijven leggen, soms door iemands tijdgenoten beschouwd? (Spr. 1:10-16)
12 Erkenning van autoriteit: Nauw verwant aan het eren van ouders is de erkenning van autoriteit, het recht van de ouders om bepaalde beperkingen vast te stellen en te bepalen wat hun kinderen wel of niet mogen doen. Onderwerping aan autoriteit is vaak erg moeilijk voor kinderen en kan in het gezin tot veel woordentwisten aanleiding geven. Zoals reeds eerder is vermeld, verschaffen de nieuwsmedia en andere bronnen vaak inlichtingen waardoor de ouderlijke autoriteit wordt ondermijnd en jongeren ertoe worden aangemoedigd te eisen dat zij worden vrijgesteld van gehoorzaamheid aan ouderlijke autoriteit. Een toepasselijk punt is de houding die thans ten opzichte van vrij geslachtelijk verkeer wordt ingenomen. Deze situatie heeft het punt bereikt dat jonge mannen of vrouwen die hun maagdelijkheid bewaren door hun tijdgenoten vaak met de nek worden aangekeken. Laatstgenoemden beschouwen degenen die aan de hoge morele maatstaven van de bijbel vasthouden, als mensen waaraan iets ontbreekt, als onaantrekkelijk en als mensen die, wat hun zogenaamde vrienden betreft, „niet meer meetellen”. — Zie 1 Petrus 4:4.
13. Hoe vormen bepaalde menselijke wetten soms een aanmoediging tot kwaaddoen?
13 Sommige wetten die door regeringen zijn uitgevaardigd, moedigen jonge vrouwen er in werkelijkheid toe aan zich aan losbandig gedrag over te geven, aangezien ze het voor meisjes mogelijk maken zonder toestemming van de ouders een abortus te verkrijgen. Een vijftienjarig meisje wees erop dat een dokter had geweigerd zonder toestemming van haar ouders een gaatje in haar oren te boren maar dat het Opperste Gerechtshof van de Verenigde Staten had beslist dat een minderjarig meisje zich zonder toestemming van haar ouders mag laten aborteren. Een dokter die in de Journal of the American Medical Association schreef over krachtsinspanningen om op grotere schaal met voorbehoedmiddelen te adverteren, verklaarde onlangs: „Ik ben ontzet over de bereidheid bij de medische professie om vrij geslachtelijk verkeer te aanvaarden — en zelfs te bevorderen. . . . Ik geloof dat wij iets van onze mogelijkheden moeten gebruiken om te leren hoe wij verantwoorde en gezonde seksuele praktijken kunnen bevorderen, met inbegrip van onthouding en trouw.”
14. Hoe moeten jongens en meisjes die Jehovah willen behagen, ouders beschouwen die hen voor immoraliteit trachtten te behoeden?
14 De nadrukkelijke raad van Gods Woord in Efeziërs 6:1 luidt: „Kinderen, weest gehoorzaam aan uw ouders in eendracht met de Heer, want dit is rechtvaardig.” Voor gehoorzaamheid is erkenning van autoriteit noodzakelijk. Ouders zijn belast met de verantwoordelijkheid hun kinderen op te voeden in de wegen die in Gods Woord worden uiteengezet en die zij moeten bewandelen ten einde Hem te behagen, en dat Woord verbiedt vrij geslachtelijk verkeer, losbandig seksueel gedrag (Ex. 20:14; 1 Kor. 6:9, 10). Indien kinderen ouders hebben die er belangstelling voor hebben hen voor de immorele wereld te behoeden, verdienen die ouders de loyale ondersteuning van hun kinderen. In plaats dat een verstandig, godvrezend kind zich tegen de autoriteit van zulke ouders verzet, zal het de bijbelse raad opvolgen om gehoorzaam te zijn aan hen, beseffend dat dit Gods goedkeuring heeft, voor zijn of haar eigen welzijn is en de belofte van een zekere toekomst inhoudt. — Spr. 3:1, 2.
15. Wat maakt de weigering van een kind om zich aan de autoriteit van zijn ouders te onderwerpen, tot zo’n ernstige zaak?
15 Weigert een kind zich aan zijn ouders te onderwerpen, dan is het ongehoorzaam aan Jehovah God. Evenals Jehovah zijn regels en voorschriften voor het besturen van de menselijke familie heeft uitgevaardigd, heeft hij ouders het recht gegeven juiste en passende voorschriften — huisregels zou men kunnen zeggen — uit te vaardigen voor het gedrag van de gezinseenheid waartoe de kinderen behoren. Indien die regels en voorschriften niet in strijd zijn met het Woord van God, zijn kinderen verplicht de autoriteit van de ouders te gehoorzamen.
LIEFDE IN HET GEZIN
16, 17. (a) Hoe belangrijk is liefde voor een gezin dat Jehovah wenst te behagen? (b) Welke nadrukkelijke raad bevat Kolossenzen 3:12-14? (c) Wat wordt aanbevolen, wil Paulus’ raad aan de Kolossenzen resultaat afwerpen?
16 Liefde voor de gezinsleden: Wil Jehovah met de gezinseenheid zijn ingenomen, dan moeten kinderen liefde tonen jegens hun ouders. Tot echtgenoten wordt gezegd dat zij hun vrouw als zichzelf moeten liefhebben, terwijl vrouwen diepe achting voor hun man moeten hebben. Allen, zowel ouders als kinderen, moeten jegens elkaar overeenkomstig de koninklijke wet der liefde handelen (Jak. 2:8). De apostel Paulus gaf nadrukkelijke raad over deze kwestie toen hij schreef: „Bekleedt u . . . met de tedere genegenheden van mededogen, goedheid, ootmoedigheid van geest, zachtaardigheid en lankmoedigheid. Blijft elkaar verdragen en elkaar vrijelijk vergeven als de een tegen de ander een reden tot klagen heeft. Zoals Jehovah u vrijelijk vergeven heeft, doet ook gij evenzo. Bekleedt u bij al deze dingen echter met liefde, want ze is een volmaakte band van eenheid.” — Kol. 3:12-14.
17 Dit zijn niet zo maar woorden die gelezen moeten worden of die men moet napraten. Het zijn door heilige geest geïnspireerde uitspraken die wij ernstig moeten overdenken. Het zou goed zijn wanneer iedereen die dit materiaal leest elk van deze christelijke vereisten opnieuw beschouwt. Denk er diep over na. Beschouw ze in verband met het gezin waarvan u deel uitmaakt. Hoe zijn Paulus’ woorden van invloed op uw verhouding tot uw man, uw vrouw, je vader, je moeder of anderen in de onmiddellijke gezinskring? Behaagt u Jehovah met betrekking tot elk van deze punten die door de apostel worden genoemd? Iemand kan zijn leven niet met die woorden van raad in overeenstemming brengen en tegelijkertijd luid roepen om onafhankelijkheid van ouderlijke heerschappij of zich overgeven aan heftige woordenwisselingen of scheldpartijen met zijn of haar ouders. En ook kunnen ouders hun kinderen niet op zo’n wijze behandelen. Een gelukkig gezin dat de zegen van Jehovah geniet, moet de vermaning die in Gods Woord wordt aangetroffen, diep, ernstig en geregeld beschouwen, ten einde de „Hoorder van het gebed”, die zulke woorden door inspiratie van de heilige geest heeft laten optekenen, na te volgen. — Ps. 65:2; Ef. 4:31, 32; Kol. 3:15-17.
18. Welke ernstig stemmende feiten moeten wij thans onder de ogen zien, en tot welke vragen geeft dit aanleiding?
18 Of er zowel een vader als een moeder in het huisgezin is of slechts één ouder, de vermaning en verantwoordelijkheid blijven gelijk. Droevig genoeg moet echter worden gezegd dat Satan intense en soms succesvolle krachtsinspanningen doet om gezinnen te verwoesten en door de „verdeel en heers”-tactiek te gronde te richten. Elkeen die dit materiaal leest, dient in gedachte te houden dat de Duivel rondgaat „als een brullende leeuw, op zoek om iemand te verslinden” (1 Petr. 5:8). Zullen wij toestaan dat hij de eenheid in ons gezin, die zo aangenaam is in Jehovah’s ogen, verbreekt? Zullen wij zwichten voor een geest van onafhankelijkheid, een geest die feitelijk zegt: „Ik hoef niet naar mijn ouders te luisteren; ik doe gewoon waar ik zelf zin in heb”? Het volgen van zo’n handelwijze kan ons geluk verwoesten en zou ertoe kunnen leiden dat wij ons Gods misnoegen op de hals halen.
19. Hoe zal een christelijk gezin Jehovah’s zegen kunnen genieten?
19 Indien wij Jehovah’s goedkeuring willen genieten — en per slot van rekening heeft hij de macht over leven en dood — moeten wij de autoriteit erkennen die hij binnen de gezinsregeling heeft ingesteld. Het strekt ons tot voordeel wanneer wij ons eraan onderwerpen. Alleen dan zullen wij werkelijk gelukkig en tevreden zijn. Omdat wij de eenheid en harmonie in het gezin bevorderen, kunnen wij Jehovah vragen of wij de zegen mogen ontvangen waarover koning David uit de oudheid sprak toen hij zei: „Wie mag de berg van Jehovah bestijgen, en wie mag er opstaan in zijn heilige plaats? Al wie onschuldig van handen en rein van hart is, die mijn ziel niet naar louter waardeloosheid heeft gevoerd, noch bedrieglijk een eed heeft gedaan. Hij zal zegen wegdragen van Jehovah en rechtvaardigheid van zijn God van redding.” — Ps. 24:3-5.
WAT HERINNERT U ZICH NOG VAN DEZE BESPREKING?
● Waarom is uw kijk op autoriteit belangrijk voor het verwerven van gezinsgeluk?
● Welke bijbelteksten vermelden de rol van de man en de vrouw in een christelijk gezin?
● Welke goede uitwerking heeft het wanneer kinderen de autoriteit van hun ouders eren en erkennen?
● Hoe kan moeite die wordt gedaan om de liefde in het gezin te doen toenemen, ertoe bijdragen krachten op te heffen die veel gezinnen dreigen te verdelen?
● Op welk terrein zult u op grond van wat is besproken, verbeteringen trachten aan te brengen, zodat het gezin waarvan u deel uitmaakt, Jehovah meer zal kunnen behagen?
[Illustratie op blz. 17]
Het lag in Jehovah’s voornemen besloten dat man en vrouw elkaar zouden aanvullen en dat zij hem verenigd zouden dienen
[Illustratie op blz. 19]
Jongeren, hebben jullie oprecht belangstelling voor jullie rol in het gezin? Ouders, handelt u overeenkomstig Gods raad met uw kinderen?