Ouders, bereik het hart van uw kind

„Mijn zoon, indien uw hart wijs geworden is, zal mijn hart zich verheugen, ja het mijne.” — Spr. 23:15.

1, 2. (a) Wat is de wens van christelijke ouders, maar hoe voelde één vader zich? (b) Wat moet bij de opvoeding van kinderen worden bereikt, en waarom?

CHRISTELIJKE ouders willen niets liever dan hun kinderen voor verwoestende morele valstrikken beschermen. Als u kinderen hebt, deelt u ongetwijfeld de bezorgdheid en vrees die tot uitdrukking werd gebracht door een christelijke vader met vier opgroeiende kinderen in de tienerleeftijd. Hij schreef: „De moraal waarmee onze jongeren te maken hebben, wordt steeds slechter, en soms is het moeilijk het hoofd te bieden aan elke nieuwe benadering van de zijde van de wereld. Mijn voortdurende gebed is dat ik hen zal kunnen helpen. Ik houd zoveel van hen.”

² Maar hoe komt het dan dat een kind dat altijd is meegenomen naar religieuze vergaderingen en dat in de bijbelse moraal is onderwezen, soms toch in seksuele immoraliteit verwikkeld raakt? Hoewel een verstandelijke kennis belangrijk is, speelt het hart een uiterst belangrijke rol, vooral met betrekking tot de moraal. Wat kan een ouder doen om het hart van een kind te bereiken, zodat het ’wijs wordt’? — Spr. 4:23; 23:15.

HAAL RAAD UIT HET HART NAAR BOVEN

3. Wat betekent Spreuken 20:5, en welke handelwijze vereist dit van de zijde van de ouders?

³ Voordat u het hart kunt bereiken, moet u in zekere mate te weten trachten te komen wat zich erin bevindt. „Raad [iemands werkelijke doel of diepgewortelde intentiesa] in het hart van een man is als diepe wateren, maar de man van onderscheidingsvermogen die zal hem naar boven halen” (Spr. 20:5). De werkelijke gevoelens in het hart van een kind zijn als wateren op de bodem van een diepe bron. In bijbelse tijden lagen sommige waterbronnen op ruim dertig meter diepte, zodat men een trap moest afgaan om de wateren ’naar boven te halen’. Het was een heel karwei! Het kan net zo moeilijk zijn de intenties van uw eigen kind ’naar boven te halen’. Hiervoor zijn empathie en een scherp waarnemingsvermogen nodig. U zult misschien een vaardig gebruik van vragen moeten maken en geduld moeten oefenen, ja, soms zult u bereid moeten zijn om uren met het kind te praten voordat zijn werkelijke gevoelens aan de oppervlakte komen. Door uw kind eraan te herinneren dat u dezelfde periode hebt doorgemaakt en dat ook u onvolmaakt bent, en door gelegenheden te scheppen dat het kind af en toe alleen met u kan zijn, zult u het voor hem of haar gemakkelijker maken zich te uiten. — Job 33:5-7.

4. Wat voor soort van taal kan volgens Spreuken 12:18 schadelijk zijn voor de communicatie?

⁴ Toch kan een ’onnadenkend’ woord of gezegde verwoestend zijn. Sommigen spreken onnadenkend, „als met de steken van een zwaard”. Hun woorden doen pijn en veroorzaken een scheiding. Doe er dus moeite voor „kalm van geest” te zijn en werkelijk te luisteren. Misschien kunt u zich nog herinneren dat iemand u „omver praatte” of uw gevoelens belachelijk maakte. Misschien zei hij wel: ’Je moest beter weten!’ Zag u er verlangend naar uit die persoon weer iets in vertrouwen mee te delen? — Spr. 12:18; 17:27.

5. (a) Wat voor onderricht heeft een tiener nodig? (b) Verschaffen de meeste ouders dit onderricht?

⁵ Wanneer een kind de tienerleeftijd begint te bereiken, worden zijn seksuele verlangens erg sterk. Het opgroeiende kind heeft er behoefte aan met iemand te spreken die kan uitleggen wat er met zijn lichaam gebeurt en die een eindeloze lijst van zeer delicate en persoonlijke vragen kan beantwoorden. Toch onthulde een enquête onder 1400 ouders van opgroeiende minderjarige kinderen dat 92 procent nog nooit over seksueel gedrag met hun kinderen had gesproken. Als gevolg van de achtergrond van de ouders, de gewoonten van het land of het geloof dat zo’n gesprek niet noodzakelijk is, worden soms zelfs christelijke ouders ervan weerhouden zo’n van onderscheidingsvermogen getuigende zorg aan de dag te leggen. Hoe belangrijk zijn zulke gesprekken eigenlijk?

6, 7. Hoe belangrijk is het dat ouders seksueel gedrag met hun kinderen bespreken?

⁶ Welnu, nadat een christelijke ouderling een aantal christelijke gezinnen had geïnterviewd, concludeerde hij: „Het is interessant een bepaald patroon waar te nemen. Voor ouders die er werkelijk al vroeg mee waren begonnen over seks te spreken en die er ijverig moeite voor hadden gedaan een goede communicatie met hun kinderen in stand te houden, waren de resultaten goed. Voor degenen die het probleem, om welke reden maar ook, niet vroeg hadden aangepakt, waren de resultaten gewoonlijk slecht.”

⁷ Dergelijke gesprekken werpen talrijke voordelen af. In de eerste plaats kunnen ze de geest van het kind beschermen tegen de onjuiste en smerige inlichtingen die het later te horen zal krijgen. In de tweede plaats kunnen ze respect voor de ouders en vertrouwen in hen opbouwen en een gemeenschappelijke basis voor een goede communicatie leggen die tot in de puberteit zal blijven voortbestaan. En in de derde plaats kunnen ze het voor uw kind gemakkelijker maken de meest intieme aangelegenheden met u te bespreken. Maar toch vragen veel ouders zich af hoe zij te werk moeten gaan om dit enigszins gênante onderwerp te bespreken.

ONDERRICHT HET HART

8. Hoe vroeg dienen gesprekken over seks te beginnen?

⁸ Er kan niet genoeg worden beklemtoond hoe waardevol het is met het onderricht van het kind te beginnen wanneer het nog jong is. Er zijn zelfs een aantal tien- en elfjarigen zwanger geworden. Sommige onderzoekers dringen erop aan ervoor te zorgen dat communicatie over seks grondig op gang gekomen is voordat het kind zes jaar oud is. Anders komt zo’n communicatie misschien nooit meer tot stand. Vaak is het voldoende de vragen die een jong kind in dit opzicht stelt gewoon eerlijk en zonder schaamte te beantwoorden.b Een tiener heeft evenwel onderricht nodig over de wijze waarop hij zulke verlangens in bedwang kan houden. Wil het onderricht het hart bereiken, dan moet het als vriendelijke hulp en niet als een beschuldiging overkomen.

9. Waarmee moet een ouder het hart van een kind proberen te vullen, en waarom?

⁹ Jezus zei: „Een goed mens brengt uit de goede schat van zijn hart het goede voort” (Luk. 6:45). Wilt u dus het hart van uw kind bereiken, dan moet u dat jonge hart met kostbare dingen vullen — dingen waarop hij of zij emotioneel zal reageren en die het kind dierbaar zal achten. Waarom? Opdat er uit dat hart „goede dingen” zullen komen. — Matth. 12:34, 35.

10, 11. Wat kan er uit de voorbeelden in het boek Spreuken worden geleerd over de wijze waarop u tijdens een gesprek over seksuele moraliteit het hart van uw kind kunt bereiken?

¹⁰ Het onderricht dat het boek Spreuken over dit onderwerp geeft, verschaft een goed voorbeeld voor ouders. Het behandelt seksueel gedrag openhartig en toch met waardigheid. Merk op hoe evenwichtig dit onderwerp in hoofdstuk vijf wordt benaderd. De leraar of ouder bespreekt op realistische wijze de genoegens van seksuele betrekkingen en vooral de noodzaak van het vermijden van seksuele immoraliteit. Wanneer de prostituée een man probeert verlokken, schijnen haar lippen ’van honing te druipen’. O, maar de nawerking is „even bitter als alsem” en „even scherp als een tweesnijdend zwaard”! (5 Vs. 3, 4) Vervolgens raakt de bijbelse onderwijzer een tere snaar door de jongeman te tonen hoe hij door zo’n gedrag zijn „waardigheid” kan verliezen (5 vs. 9). Toch is dit niet een ’alle seks is zonde’-bespreking. Wat schildert hij een schitterend beeld van seksuele betrekkingen binnen het huwelijk. — 5 Vs. 15-19.

¹¹ De ouder beschuldigt of hekelt de jongeman niet. In Spreuken hoofdstuk zeven vertelt hij de ervaringen van anderen en gebruikt hij onverbloemde taal (Spr. 7:6, 7, 13, 17, 18). De onderwijzer gebruikt levendige illustraties — een hartstochtelijke man die door een hoer wordt verlokt, wordt vergeleken met een stier die naar de slachting gaat, „totdat een pijl zijn lever openklieft” (Spr. 7:22, 23). Hoe zou een jongere zo’n beeldspraak ooit kunnen vergeten! Wanneer zo’n waarschuwend voorbeeld in het hart is weggeborgen, zal het de jonge persoon helpen het hoofd te bieden aan verleiding. De ouder zei niet enkel maar dat seksuele immoraliteit verkeerd was, maar hij vertelde ook waarom, terwijl hij uitlegde wat de gevolgen ervan waren en aantoonde hoe gemakkelijk een jeugdige persoon hierbij betrokken kon raken.

12, 13. (a) Wat zijn enkele gelegenheden waarbij een ouder seksueel gedrag met zijn of haar kind kan bespreken? (b) Hebt u andere geschikte tijden gevonden? (c) Wil een kind een moreel rechtschapen leven leiden, is het dan voldoende zijn hart alleen maar te vullen met goed onderricht?

¹² Veel christelijke ouders hebben overeenkomstige gesprekken gehad. Zij hebben ze bij talloze gelegenheden gehad wanneer het onderwerp op een natuurlijke, informele wijze behandeld kon worden. Sommige van deze gelegenheden deden zich voor gedurende een lange wandeling, wanneer een incident ter sprake kwam dat de waarde van een juiste moraal illustreerde, nadat zo’n onderwerp tijdens gemeentevergaderingen was beschouwd of wanneer het tijdens de geestelijke gesprekken van hun eigen gezin werd aangesneden. Velen hebben zich hierbij laten helpen door gebruik te maken van het boek Maak je jeugd tot een succes.c Zo’n gesprek was niet altijd gemakkelijk, maar de ouders lieten zich door echte liefde voor het kind motiveren. Een moeder van een vijfjarig kind gaf bijvoorbeeld toe: „Ik dwong mijzelf erover te praten totdat ik me niet langer opgelaten voelde, en het kind evenmin.” Laat uw kind geen vreselijk hartzeer lijden wegens gebrek aan „goed onderricht” op dit uiterst delicate terrein. — Spr. 4:2.

¹³ Maar ondanks alle goede onderricht waarmee men het hart van een kind kan vullen, is wegens overgeërfde zondigheid ook dwaasheid daar diep ingeworteld. — Ps. 51:5.

STRENG ONDERRICHT ZUIVERT HET HART

14. Wat is streng onderricht, en waarom is het zo belangrijk?

¹⁴ Waardoor kan dwaasheid uit het jonge hart worden verwijderd? Door „de roede van streng onderricht”, volgens Spreuken 22:15. Streng onderricht is een opleiding die vormt of corrigeert. Het duidt op vastberadenheid met begrip; een kind moet door dit soort van onderricht dus niet met onredelijke restricties worden verstikt of „geïrriteerd” (Ef. 6:4). Wanneer uw kind belangstelling voor de andere sekse begint te krijgen, is streng onderricht van het grootste belang. Wanneer men een verliefd paartje zou toestaan in elkaars gezelschap te zijn terwijl de jongen en het meisje te jong zijn, vraagt men om moeilijkheden.

15. (a) Welke situatie kost veel ouders hoofdbrekens? (b) Wat deden de broers van het Sulammitische meisje toen zij en haar vriend samen alleen wilden zijn?

¹⁵ Maar veel ouders vragen: ’Wat kun je doen wanneer zij samen alleen willen zijn?’ Welnu, toen de broers van het Sulammitische meisje te weten kwamen dat de herdersjongen hun zuster wilde meenemen om samen met haar in een eenzame bergstreek te wandelen, maakten zij hier, klaarblijkelijk onder leiding of met goedkeuring van hun ouders, een eind aan! Zij gaven haar werk te doen dat haar tijd in beslag zou nemen en het paartje uit elkaar zou houden. Hoewel zij haar vertrouwden, kenden zij de kracht van verleiding. Werd het leven van dat meisje hierdoor geruïneerd? Integendeel, de twee werden hierdoor geholpen hun eerbaarheid te bewaren totdat zij later trouwden. — Hoogl. 1:6; 2:8-15.

16. Wat hebben sommige ouders gedaan om het hart van hun kinderen te beschermen?

¹⁶ In deze tijd bestaat behoefte aan een overeenkomstige vastberadenheid, terwijl er tevens in activiteiten moet worden voorzien om de geest van het kind bezig te houden. Ouders moeten in dit opzicht werkelijk onderscheidingsvermogen en goddelijke wijsheid gebruiken (Spr. 24:3). Het is voor ouders uitermate moeilijk de gevoelens van een kind te beteugelen wanneer bij het kind al een sterke emotionele binding gegroeid is. Voordat christelijke ouders hun kind toestaan afspraakjes te maken (waar dit in maatschappelijk opzicht aanvaardbaar is), zullen zij aandacht moeten schenken aan de leeftijd van het kind, de mate van emotionele rijpheid en geestelijke vooruitgang die het heeft bereikt, met wie het kind een afspraakje wil maken en wat zij beiden willen gaan doen. Toen aan een moeder van een negentienjarig meisje dat was uitgesloten wegens immoraliteit, werd gevraagd wat zij naar haar mening anders had moeten doen in de opvoeding van haar kind, antwoordde zij: „Ik had nooit moeten toestaan dat zij als jonge tiener in een romantische verhouding met de andere sekse raakte. Ik had niet moeten aannemen dat zij zo sterk was dat zij tegen haar problemen was opgewassen.”

17, 18. (a) Dienen twee jonge mensen die voornemens zijn te trouwen er gebelgd over te zijn wanneer een ouder, of iemand onder leiding van die ouder, als een chaperon of chaperonne optreedt? (b) Wat leerde een jongeman door bittere ervaring?

¹⁷ Sommige ouders zijn er met de jongen en het meisje voor gaan zitten om uit te leggen waarom zij het niet kunnen goedkeuren dat zij afspraakjes maken. Wanneer de kwestie met de ouders van het andere kind wordt besproken, kan er extra steun worden verkregen. Een christelijke ouder van vier kinderen zei: „Verscheidene ouders vinden de vriendschap tussen een jonge jongen en een jong meisje ’grappig’ en moedigen ertoe aan, terwijl zij ook toelaten dat groepjes tieners uitgaan zonder toezicht van volwassenen. Wat wij dan zien gebeuren, is dat paartjes zich afzonderen, met als gevolg immoraliteit en vroege huwelijken. Wij moedigen onze kinderen ertoe aan hobby’s te ontwikkelen en zich bezig te houden met andere lichamelijke activiteiten, zoals schaatsen en fietsen, dingen die zij alleen, in gezinsverband of met anderen van hetzelfde geslacht kunnen doen.”

¹⁸ Zelfs wanneer de twee oud genoeg zijn om verkering te hebben, kunnen ouders hulp bieden door voor een chaperon of chaperonne te zorgen. Een verloofd christelijk stel dat op het punt stond te trouwen, liet hun waakzaamheid verslappen en maakte zich schuldig aan „onreinheid” (Gal. 5:19). Toen de jongeman terugkeek, gaf hij toe: „Wij hadden meestal een chaperon of chaperonne. Maar de paar keer dat dit niet het geval was, deden ons de das om.” Andere jongelui bedankten hun ouders er later voor dat zij strikt waren geweest en zorgvuldig op hun ontspanning hadden toegezien, want zij hadden hun eerbaarheid bewaard en waren zonder ergens spijt van te hebben of door slechte herinneringen te worden gekweld, het huwelijk ingestapt. Als de bedoelingen van uw kind eerbaar zijn, zal hij of zij niet gebelgd zijn over uw godvruchtige strenge onderricht, aangezien het „de weg des levens” is. — Spr. 6:23.

HELP HET KIND EEN VERHOUDING TOT GOD OP TE BOUWEN

19. (a) Wat vormt voor uw kind de grootste bescherming tegen immoraliteit en waardoor zal het kind bij de ontwikkeling hiervan worden geholpen? (b) Welke vragen kunnen ouders over hun eigen voorbeeld stellen?

¹⁹ Uw kind geniet de grootste bescherming tegen immoraliteit wanneer het een persoonlijke intieme verhouding tot Jehovah ontwikkelt. Ook al is dit iets wat het kind zelf moet doen, kan een ouder toch helpen. In de eerste plaats zal uw eigen voorbeeld van toewijding een levend patroon verschaffen dat nagevolgd kan worden. Degenen die in het eerste-eeuwse Thessaloníka christenen werden, zagen „wat voor soort van mensen” Paulus en zijn metgezellen waren en werden „navolgers” die dezelfde „sterke overtuiging” ontwikkelden (1 Thess. 1:4-6). Wat voor ’soort van persoon’ zien uw kinderen in u? Zien zij uw „sterke overtuiging”, en merken zij op dat u uw gehele leven rond uw toewijding aan God opbouwt en offers brengt voor zijn aanbidding? Zien zij uw sterke afkeer van immoraliteit doordat u zich niet laat vermaken door wat moreel corrupt is? Zien zij een voorbeeld van liefde in de wijze waarop u uw huwelijkspartner behandelt of met anderen omgaat? Horen zij u over Jehovah praten op een wijze die duidelijk te kennen geeft dat hij een levende werkelijkheid is voor u? Zo’n voorbeeld zal een aansporing voor het kind vormen om offers te brengen ten einde Jehovah’s wet te houden. Uw kind zal inzien dat een dergelijke handelwijze belangrijk is.

20. Waardoor kan de uitwerking van de goede opleiding die u geeft, teniet worden gedaan?

²⁰ Ook door nauwlettend op de omgang van uw kinderen toe te zien en metgezellen voor hen uit te kiezen die een geestelijke „sterke overtuiging” ten toon spreiden, zullen uw krachtsinspanningen meer effect hebben. Niets kan uw werk sneller tenietdoen dan slechte metgezellen voor uw kinderen — zelfs al blijken dezen zich in de christelijke gemeente te bevinden. Zulke slechte metgezellen kunnen de geestelijke gezindheid van uw kind te gronde richten en een generatiekloof veroorzaken. — Spr. 13:20; Jud. 3, 4, 12, 16, 19.

21. (a) Wat schenkt volgens 1 Johannes 2:14 geestelijke kracht, en welke verantwoordelijkheid legt dit op de schouders van de ouders? (b) Welke suggesties hebt u om zulke studies op geregelde basis te houden en interessant te laten zijn?

²¹ Als ouder moet u overtuigd zijn van de kracht van Gods Woord, de bijbel. De apostel Johannes zei dat de geestelijk sterke „jongemannen” in de gemeente waaraan hij schreef, ’de goddeloze hadden overwonnen’ doordat ’het woord van God in hen bleef’ (1 Joh. 2:14). Behalve dat godvruchtige ouders een intieme gezinsband bevorderen en een goed voorbeeld geven, dienen zij er dus ook regelingen voor te treffen dat Gods Woord geregeld door het gezin wordt bestudeerd, opdat de boodschap ervan diep in het hart van het opgroeiende kind zal doordringen. Eén echtpaar zag tot hun leedwezen twee van hun drie kinderen gedurende de tienerjaren het slechte pad opgaan. De vader, die hen vanaf hun prille jeugd in een christelijk gezin had opgevoed, gaf toe: „Als ik de kans had het opnieuw te doen, zou ik meer de hand houden aan een geregelde gezinsbijbelstudie. Bij ons ging het altijd ’zoals het uitkwam’. Ik weet dat een geregelde studie ons als gezin meer bijeengehouden zou hebben en hen geestelijk veel sterker gemaakt zou hebben.” Een goede voorbereiding van de zijde van de ouders, terwijl een mechanische, stijve en al te formele procedure wordt vermeden en de studie aan de behoeften van de kinderen wordt aangepast, zal maken dat men naar de bespreking uitziet en zal het gezin in geestelijk opzicht verenigen. Wij geven toe dat gezien de vele dingen die beslag leggen op de tijd van ouders, dit inderdaad niet gemakkelijk is, maar de kwaliteit van de tijd die gezamenlijk wordt doorgebracht, is belangrijker dan de lengte van zulke besprekingen. Bovendien moet kinderen worden geleerd zelf goede persoonlijke studiegewoonten te ontwikkelen. — Deut. 6:4-9.

22. Hoe kunt u uw kind leren zinvolle gebeden op te zenden?

²² Zoals uit de ervaring op bladzijde 13 blijkt, leiden intieme, innige gebeden ertoe dat er een intieme verhouding tot God wordt opgebouwd. Help uw kind de noodzaak van het gebed te leren inzien en te weten hoe hij ’zijn hart kan uitstorten’ voor Jehovah (Ps. 62:8). Laat uw kind uw innige gebeden horen. Bespreek met hem wat hij in zijn gebeden kan opnemen. Door hem te vertellen hoe Jehovah uw gebeden heeft verhoord en door hem ertoe aan te sporen naar verhoringen van zijn gebeden uit te zien, zal het kind beseffen dat gebed kracht heeft.

23, 24. (a) Waarom dient een kind de vrees voor Jehovah te worden bijgebracht? (b) Met wie dienen ouders geregeld in de velddienst te werken, en waarom?

²³ „De vertrouwelijke omgang met Jehovah behoort hun toe die hem vrezen”, schreef koning David (Ps. 25:14). Wil uw kind werkelijk een intieme verhouding tot God ontwikkelen, dan moet hij een gezonde vrees hebben voor de vreselijke gevolgen van het mishagen van „de levende God” (Hebr. 10:31; Spr. 8:13). Het is inderdaad waar dat het kind Jehovah moet liefhebben en een grote waardering moet hebben voor Zijn liefderijke goedheid, maar hij moet ook een diep respect hebben voor Jehovah’s vermogen te straffen of toe te laten dat men ’oogst wat men heeft gezaaid’ (Gal. 6:7). Als deze gezonde „vrees” vanaf de prille jeugd is ingeprent, zal het kind een goed geweten ontwikkelen. In plaats van te denken ’Het is in orde zolang ik niet gesnapt word’, zal hij er net zo over denken als Jozef die weerstand bood aan de verleiding tot immoraliteit en zei: „Hoe zou ik . . . deze grote slechtheid kunnen begaan en in werkelijkheid zondigen tegen God?” — Gen. 39:7-9.

²⁴ Door in de christelijke bediening samen te werken, zult u uw kind helpen dezelfde zorgzame belangstelling voor mensen te ontwikkelen die Jehovah bezit. Naarmate uw kind in waardering groeit, zal hij van harte beseffen hoe hij ’velen rijk kan maken’ door hun het „goede nieuws” te onderwijzen dat heilzame veranderingen in hun leven kan teweegbrengen. Deze bediening is ook een fijn hulpmiddel om een intieme verhouding tot God te ontwikkelen. — 2 Kor. 6:10.

HULP NODIG DIE DATGENE WAT NORMAAL IS TE BOVEN GAAT

25, 26. (a) Waarom hebben ouders hulp nodig ’die datgene wat normaal is te boven gaat’? (b) Waar komt deze hulp vandaan? (c) Wat deed één vader toen hij dacht dat hij zijn kind ’had verloren’, en wat besefte hij later?

²⁵ „Het is niet gemakkelijk de ouder van tieners te zijn”, zei een christelijke vader die uiting gaf aan zijn verslagenheid over zijn teruggetrokken zestienjarige dochter. Op dit meisje werd van de zijde van jongens op school veel druk uitgeoefend. „Ik bid heel vaak zelf en met haar samen — maar ik maak me nog altijd zorgen.” Hij was zich inderdaad bewust van de noodzaak van goddelijke hulp waardoor hij en zijn dochter kracht zouden ontvangen „die datgene wat normaal is te boven gaat”. — 2 Kor. 4:7.

²⁶ Ouders kunnen zich soms, wanneer het lijkt alsof al hun krachtsinspanningen falen, erg hulpeloos voelen. Maar geef de moed niet op! Eén christelijke vader gaf toe dat hij, wegens de weerspannige neigingen van zijn jongen, op een zeker moment het gevoel had dat hij zijn zoon had „verloren”, terwijl hij hem toch van kinds af in de christelijke leer had grootgebracht. „Ik viel op mijn knieën en bad tot de tranen mij over de wangen rolden, en ik smeekte Jehovah mij te helpen”, verklaarde deze vader. „Jehovah verhoorde die gebeden en de jongen veranderde geleidelijk aan ten goede. Ik ben beslist dichter tot Jehovah gekomen toen ik in mijn gezin zijn hand aan het werk zag.” Ja, zie voor hulp naar Jehovah op; vertrouw op hem. Bid met uw kinderen en voor hen. Zie in uw gezin Jehovah’s hand aan het werk. — 1 Thess. 5:17.

27. (a) Wie moet Gods wet op het hart van het kind schrijven? (b) Hoe voelt u zich als ouders wanneer uw kind er blijk van geeft dat zijn of haar hart ’wijs is geworden’?

²⁷ Besef dat het kind uiteindelijk Jehovah’s wetten op zijn of haar hart moet schrijven. (Vergelijk Spreuken 3:1-4.) Doe als ouder echter alles wat in uw vermogen ligt om het hart van uw kind te bereiken. Wat is het een beloning te zien dat het kind loyaal aan de waarheid blijft vasthouden! Wat een reden heeft ’uw hart om zich te verheugen’ als uw kinderen er blijk van geven dat hun hart „wijs geworden is”! (Spr. 23:15) U zult zijn als de apostel Johannes, die over zijn geestelijke kinderen kon zeggen: „Ik heb geen grotere reden tot dankbaarheid dan deze dingen, dat ik hoor dat mijn kinderen voortgaan in de waarheid te wandelen.” — 3 Joh. 4.

[Voetnoten]

Kunt u bij wijze van overzicht de volgende vragen beantwoorden?

■ Waarom is het bij de opleiding van kinderen van het grootste belang het hart te bereiken?

■ Waarom dienen ouders seksuele aangelegenheden met hun kinderen te bespreken?

■ Wat is voor een kind de grootste bescherming tegen seksuele immoraliteit, en wat zal ertoe bijdragen deze bescherming te ontwikkelen?

■ Hoe kan een kind worden geleerd zinvolle gebeden op te zenden?

■ Waarom dienen christelijke ouders geregeld met hun kinderen in de velddienst te werken?

[Inzet op blz. 18]

’Mijn ouders hebben nooit van hart tot hart met mij gesproken over seks. Er waren zoveel dingen die ik wilde weten. Ik werd erg nieuwsgierig, dwaas en ontvankelijk voor verkeerde invloeden.’ — Een vijftienjarig meisje

[Illustratie op blz. 16]

Communicatie tussen ouder en kind is uiterst belangrijk

[Illustratie op blz. 17]

Door gebruik te maken van bijbelse studiehulpmiddelen, kan een ouder gezond onderricht geven op het gebied van seks

[Illustratie op blz. 19]

Door samen aan de velddienst deel te nemen, wordt uw kind in geestelijk opzicht geholpen