Maak uw huwelijk tot een duurzame verbintenis

„Wat God . . . onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen.” — MATTHEÜS 19:6.

1. Wat is de basis voor een succesvol huwelijk onder ware christenen in deze tijd?

VELE duizenden leden van Jehovah’s volk in deze tijd verheugen zich in een voldoening schenkend en duurzaam huwelijk. Dit succes op zo’n grote schaal is echter beslist niet toevallig. Christelijke huwelijken floreren wanneer beide partners (1) Gods zienswijze ten aanzien van het huwelijk respecteren en (2) hun best doen om naar de beginselen van zijn Woord te leven. Het was tenslotte God zelf die de huwelijksregeling instelde. Hij is Degene ’aan wie elke familie op aarde haar naam te danken heeft’ (Efeziërs 3:14, 15). Aangezien Jehovah weet wat ervoor nodig is om het huwelijk tot een succes te maken, verschaffen wij onszelf baat als wij zijn leiding volgen. — Jesaja 48:17.

2. Wat zijn de gevolgen wanneer men nalaat bijbelse beginselen in het huwelijk toe te passen?

² Daarentegen kan het tot veel narigheid in een huwelijk leiden wanneer men nalaat bijbelse beginselen toe te passen. Sommige deskundigen geloven dat het huwelijk van wel twee derde van degenen die thans in de Verenigde Staten trouwen, uiteindelijk op een echtscheiding zal uitlopen. Zelfs christenen zijn niet immuun voor de druk en de spanningen van deze „kritieke tijden . . ., die moeilijk zijn door te komen” (2 Timotheüs 3:1). Economische druk en de spanningen op het werk kunnen van ieder huwelijk hun tol eisen. Sommige christenen zijn ook bitter teleurgesteld omdat hun partner de bijbelse beginselen niet toepast. „Ik houd van Jehovah”, zegt een christelijke echtgenote, „maar mijn huwelijk is nu al twintig jaar een puinhoop. Mijn man is zelfzuchtig en wil geen enkele verandering aanbrengen. Ik voel mij opgesloten.” Heel wat christelijke mannen en vrouwen hebben soortgelijke gevoelens geuit. Wat gaat er mis? En hoe kan worden voorkomen dat een huwelijk in een toestand van koude onverschilligheid of regelrechte vijandigheid geraakt?

De permanente aard van het huwelijk

3, 4. (a) Wat is Gods maatstaf voor het huwelijk? (b) Waarom is de permanente aard van het huwelijk juist en heilzaam?

³ Zelfs onder de beste omstandigheden is het huwelijk een verbintenis tussen onvolmaakte individuen (Deuteronomium 32:5). De apostel Paulus zei daarom dat ’degenen die trouwen, verdrukking zullen hebben in hun vlees’ (1 Korinthiërs 7:28). Sommige extreme omstandigheden kunnen zelfs uitlopen op uiteengaan of echtscheiding (Mattheüs 19:9; 1 Korinthiërs 7:12-15). In de meeste gevallen passen christenen echter de volgende raad van Paulus toe: „Een vrouw [dient] niet van haar man . . . weg te gaan; . . . en een man dient zijn vrouw niet te verlaten” (1 Korinthiërs 7:10, 11). Ja, het huwelijk was bedoeld als een permanente verbintenis, want Jezus Christus zei: „Wat God . . . onder één juk heeft samengebracht, brenge geen mens vaneen.” — Mattheüs 19:6.

⁴ Jehovah’s maatstaf kan iemand die zich in een vijandig of liefdeloos huwelijk opgesloten voelt, hardvochtig en onredelijk toeschijnen. Maar dat is niet zo. De permanente aard van de huwelijksverbintenis beweegt een godvrezend echtpaar ertoe hun problemen onder de ogen te zien en te trachten ze op te lossen, in plaats van zich bij het eerste teken van moeilijkheden haastig aan hun verplichtingen te onttrekken. Een man die al meer dan twintig jaar getrouwd was, drukte het als volgt uit: „Moeilijke tijden kun je niet ontlopen. Je zult niet aldoor gelukkig zijn met elkaar. Dan komt het er werkelijk op aan hoe sterk de binding is.” Natuurlijk voelen christelijke echtparen in de eerste plaats een verplichting jegens Jehovah God, de Insteller van het huwelijk. — Vergelijk Prediker 5:4.

Gezagsbeginsel en onderworpenheid

5. Wat houdt Paulus’ raad voor mannen en vrouwen zoal in?

⁵ Wanneer zich derhalve problemen voordoen, is het niet de tijd om te proberen verantwoordelijkheden uit de weg te gaan, maar moet er veeleer gezocht worden naar een betere manier om de raad van Gods Woord toe te passen. Beschouw bijvoorbeeld de volgende woorden van Paulus eens, die in Efeziërs 5:22-25, 28, 29 staan: „Laten vrouwen onderworpen zijn aan hun man als aan de Heer, want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals ook de Christus het hoofd van de gemeente is, hij als redder van dit lichaam. Ja, evenals de gemeente onderworpen is aan de Christus, zo moeten ook vrouwen het zijn aan hun man, in alles. Mannen, blijft uw vrouw liefhebben, evenals ook de Christus de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgeleverd. Aldus behoren mannen hun vrouw lief te hebben als hun eigen lichaam. Wie zijn vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief, want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt en koestert het, zoals ook de Christus dit doet ten aanzien van de gemeente.”

6. Hoe moeten christelijke echtgenoten anders zijn dan mannen van de wereld?

⁶ Mannen hebben dikwijls hun gezag als hoofd van het gezin misbruikt en over hun vrouw geheerst (Genesis 3:16). Paulus drukte christelijke echtgenoten echter op het hart om anders te zijn dan mannen van de wereld, om als Christus te zijn, geen tiran die zijn vrouw geen enkele bewegingsvrijheid toelaat. De man Jezus Christus was stellig nooit hardvochtig of dominerend. Hij bejegende zijn volgelingen met eerbied en respect, en zei: „Komt tot mij, allen die zwoegt en zwaar beladen zijt, en ik zal u verkwikken. Neemt mijn juk op u en leert van mij, want ik ben zachtaardig en ootmoedig van hart.” — Mattheüs 11:28, 29.

7. Hoe kan een man zijn vrouw eer toekennen als zij werelds werk moet verrichten?

⁷ Een christelijke echtgenoot kent zijn vrouw eer toe als aan een zwakker vat (1 Petrus 3:7). Veronderstel bijvoorbeeld dat zij werelds werk moet verrichten. Hij zal hier rekening mee houden door zo hulpvaardig en attent mogelijk te zijn. Eén voorname reden die vrouwen voor hun echtscheiding hebben opgegeven, is dat hun man de kinderen of het huis verwaarloosde. Een christelijke echtgenoot probeert dus op zinvolle manieren die het hele gezin ten goede komen, thuis een hulp voor haar te zijn.

8. Wat houdt onderworpenheid voor christelijke echtgenotes in?

⁸ Als christelijke echtgenotes eer wordt toegekend, wordt het hun gemakkelijker gemaakt aan hun man onderworpen te zijn. Dit betekent echter geen kruiperige slavernij. God verordende niet dat een echtgenote een slavin maar een „tegenhanger” (iemand „die hem aanvult”, NW, Studiebijbel, vtn.) zou zijn, hetgeen duidt op iets wat bij de man past (Genesis 2:18). In Maleachi 2:14 wordt over een vrouw gesproken als de „partner” van een man. Als zodanig genoten echtgenotes in bijbelse tijden een aanzienlijke vrijheid en speelruimte. Over de „bekwame vrouw” zegt de bijbel: „In haar heeft het hart van haar eigenaar vertrouwen gesteld.” Ja, haar werden zaken toevertrouwd zoals het algemene beheer over het huisgezin, het toezicht op de aankoop van voedsel, het afsluiten van onroerend-goedtransacties en handelsactiviteiten van enige omvang. — Spreuken 31:10-31.

9. (a) Hoe spreidden godvrezende vrouwen in bijbelse tijden ware onderworpenheid tentoon? (b) Wat kan een christelijke vrouw in deze tijd helpen onderworpen te blijven?

⁹ Niettemin erkende de godvrezende vrouw de autoriteit van haar man. Sara bijvoorbeeld ’placht Abraham te gehoorzamen en hem „heer” te noemen’, niet als beleefdheidsformaliteit, maar als een oprechte weerspiegeling van haar onderworpenheid (1 Petrus 3:6; Genesis 18:12). Ook gaf zij bereidwillig haar gerieflijke huis in de stad Ur op om met haar man in tenten te wonen (Hebreeën 11:8, 9). Maar onderwerping betekende niet dat een vrouw niet zelfstandig kon optreden als dat nodig was. Toen Mozes in gebreke bleef aan Gods wet betreffende de besnijdenis te voldoen, wendde zijn vrouw, Zippora, door haar resolute optreden onheil af (Exodus 4:24-26). Er is meer in het geding dan het behagen van een onvolmaakte man. Vrouwen moeten „onderworpen zijn aan hun man als aan de Heer” (Efeziërs 5:22). Wanneer een christelijke vrouw denkt in termen van haar verhouding tot God, helpt dat haar om kleine gebreken en tekortkomingen van haar man door de vingers te zien, net zoals hij dat in de omgang met haar moet doen.

Communicatie — Het levensbloed van een huwelijk

10. Hoe belangrijk is communicatie voor een huwelijk?

¹⁰ Toen een advocaat voor echtscheidingszaken gevraagd werd wat de voornaamste afzonderlijke reden was waarom echtparen uit elkaar gingen, antwoordde hij: „Het onvermogen om eerlijk met elkaar te praten, hun hart bloot te leggen en elkaar als hun beste vriend te behandelen.” Ja, communicatie is het levensbloed van een sterk huwelijk. Zoals de bijbel zegt: „Plannen zijn tot mislukking gedoemd waar geen vertrouwelijk gesprek is” (Spreuken 15:22). Man en vrouw dienen ’vertrouwde vrienden’ te zijn, die zich in een hartelijke, intieme verhouding verheugen (Spreuken 2:17). Toch vinden veel echtparen het moeilijk om met elkaar te communiceren, en zo woekert er wrok tot er zich een verwoestende woedeuitbarsting voordoet. Of de huwelijkspartners verschuilen zich wellicht achter een dun vernisje van beleefdheid en distantiëren zich emotioneel van elkaar.

11. Hoe kan de communicatie tussen man en vrouw verbeterd worden?

¹¹ Het probleem schijnt ten dele te zijn dat mannen en vrouwen vaak een verschillende stijl van communiceren hebben. De meeste vrouwen schijnen het prettig te vinden over gevoelens te praten, terwijl mannen in het algemeen liever over feiten schijnen te praten. Vrouwen zijn meer geneigd empathie te tonen en emotionele steun te verlenen, terwijl mannen de neiging hebben oplossingen te zoeken en aan te dragen. Toch is de mogelijkheid van goede communicatie aanwezig wanneer beide partners vastbesloten zijn „vlug [te] zijn om te horen, langzaam om te spreken, langzaam met betrekking tot gramschap” (Jakobus 1:19). Kijk elkaar aan en schenk werkelijk aandacht. Krijg elkaar aan het praten door vriendelijke vragen te stellen. (Vergelijk 1 Samuël 1:8; Spreuken 20:5.) Wanneer uw partner een probleem onthult, probeer dan niet een snelle oplossing aan te dragen, maar luister veeleer aandachtig en werk aan een oplossing van de kwestie. En ga samen nederig in gebed om goddelijke leiding te zoeken. — Psalm 65:2; Romeinen 12:12.

12. Hoe kunnen christelijke huwelijkspartners tijd voor elkaar maken?

¹² Soms schijnen de druk en de spanningen van het leven de huwelijkspartners weinig tijd of energie over te laten voor zinvolle gesprekken. Maar als christenen hun huwelijk eerbaar willen houden en het tegen verontreiniging willen beschermen, moeten zij in een heel vertrouwelijke verhouding tot elkaar blijven staan. Zij dienen hun verbintenis als iets kostbaars en waardevols te beschouwen en moeten tijd voor hun huwelijk en voor elkaar maken. (Vergelijk Kolossenzen 4:5.) In sommige gevallen is de oplossing om tijd te vinden voor een heilzaam gesprek misschien zoiets simpels als de tv uitzetten. Geregeld samen een kopje thee of koffie drinken, kan huwelijkspartners de gelegenheid bieden elkaar deelgenoot te maken van hun gevoelens. Op zulke momenten kunnen zij „te zamen beraadslagen” over allerlei gezinsaangelegenheden (Spreuken 13:10). En hoe verstandig is het de gewoonte te ontwikkelen om kleine ergernissen en misverstanden uit te praten voordat het bronnen van grote spanningen worden! — Vergelijk Mattheüs 5:23, 24; Efeziërs 4:26.

13. (a) Welk voorbeeld in openheid en eerlijkheid gaf Jezus? (b) Wat zijn enkele manieren waarop huwelijkspartners naar elkaar toe kunnen groeien?

¹³ Een man bekende: „Ik heb er heel vaak moeite mee echt mijn gedachten tot uitdrukking te brengen en [mijn vrouw] te vertellen hoe ik mij precies voel.” Zich uiten is echter een belangrijke sleutel tot het ontwikkelen van een hechte band. Merk op hoe open en eerlijk Jezus was tegenover de toekomstige leden van zijn bruidklasse. Hij zei: „Ik noem u niet langer slaven, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet. Maar ik heb u vrienden genoemd, want alle dingen die ik van mijn Vader heb gehoord, heb ik u bekendgemaakt” (Johannes 15:15). Beschouw uw huwelijkspartner dus als een vriend. Vertrouw uw partner uw gevoelens toe. Doe er moeite voor om eenvoudige, oprecht gemeende ’liefkozende’ woorden te uiten (Hooglied 1:2). Openhartige communicatie kan soms onbeholpen schijnen, maar wanneer beide huwelijkspartners er voldoende moeite voor doen, zullen de pogingen om hun huwelijk tot een duurzame verbintenis te maken, met succes worden bekroond.

Meningsverschillen oplossen

14, 15. Hoe kunnen ruzies vermeden worden?

¹⁴ Echte meningsverschillen zullen zich van tijd tot tijd beslist voordoen. Maar uw woning hoeft niet te ontaarden in een ’huis vol ruzie’ (Spreuken 17:1). Pas ervoor op gevoelige kwesties te bespreken als de kinderen het kunnen horen, en neem de gevoelens van uw partner in aanmerking. Toen Rachel uiting gaf aan haar verdriet omdat zij onvruchtbaar was en aan Jakob vroeg haar kinderen te geven, antwoordde hij boos: „Neem ik soms de plaats van God in, die u de vrucht van de buik heeft onthouden?” (Genesis 30:1, 2) Als er huiselijke moeilijkheden rijzen, ga dan het probleem te lijf, en niet de persoon. Vermijd het tijdens een gesprek onder vier ogen ’onbezonnen te spreken’ of elkaar onnodig in de rede te vallen. — Spreuken 12:18.

¹⁵ Zeker, u kunt zeer overtuigd zijn van uw zienswijze, maar daar kan zonder „kwaadaardige bitterheid en toorn en gramschap en geschreeuw en schimpend gepraat” uiting aan worden gegeven (Efeziërs 4:31). „Bespreek uw problemen op normale toon”, zegt een echtgenoot. „Zodra een van beiden met stemverheffing begint te spreken, stop dan. Zet het gesprek even later voort. Begin opnieuw.” Spreuken 17:14 geeft de volgende goede raad: „Verwijder u . . . vóórdat de ruzie is uitgebroken.” Probeer de kwestie nogmaals te bespreken wanneer u beiden bent afgekoeld.

Blijf elkaar trouw

16. Waarom is overspel zo’n ernstige zaak?

¹⁶ In Hebreeën 13:4 staat: „Het huwelijk zij eerbaar onder allen en het huwelijksbed zonder verontreiniging, want God zal hoereerders en overspelers oordelen.” Overspel is een zonde tegen God. Het richt ook verwoesting aan in een huwelijk (Genesis 39:9). Een huwelijksadviseuse schrijft: „Wanneer overspel eenmaal ontdekt is, treft het een heel gezin als een zware orkaan, die het huiselijk leven verwoest, vertrouwen en gevoel van eigenwaarde verbrijzelt en de kinderen schade berokkent.” Zwangerschap of een geslachtsziekte kunnen er ook het gevolg van zijn.

17. Hoe kunnen overspelige neigingen vermeden of afgewezen worden?

¹⁷ Sommige mensen geven voedsel aan overspelige neigingen door zich open te stellen voor de verdorven kijk op seks die de wereld eropna houdt en zoals die wordt afgeschilderd in boeken, op de televisie en in films (Galaten 6:8). Onderzoekers zeggen echter dat overspel gewoonlijk niet voortspruit uit eenvoudig een verlangen naar seks, maar uit de behoefte die iemand voelt om te bewijzen dat hij of zij nog steeds aantrekkelijk is of uit een verlangen zich geliefder te voelen. (Vergelijk Spreuken 7:18.) Wat de reden ook is, een christen moet immorele fantasieën afwijzen. Bespreek uw gevoelens eerlijk met uw partner. Zoek zo nodig hulp bij gemeenteouderlingen. Het is heel goed mogelijk dat daardoor wordt voorkomen dat men tot zonde vervalt. Bovendien moeten christenen erg voorzichtig zijn in hun omgang met leden van het andere geslacht. Het zou in strijd zijn met bijbelse beginselen om met de ene persoon getrouwd te zijn maar met hartstochtelijke gevoelens naar iemand anders te kijken (Job 31:1; Mattheüs 5:28). Christenen dienen vooral op te letten geen emotionele banden met collega’s te ontwikkelen. Houd zulke relaties vriendelijk maar zakelijk.

18. Wat ligt dikwijls ten grondslag aan seksuele problemen in een huwelijk, en hoe kunnen deze worden opgelost?

¹⁸ Een zelfs nog grotere beveiliging is een hartelijke, oprechte verhouding met de eigen partner. Veel onderzoekers zeggen dat seksuele problemen in een huwelijk zelden van fysieke aard zijn, maar gewoonlijk bijprodukten zijn van een slechte communicatie. Problemen op dit terrein zijn zeldzaam wanneer een echtpaar openhartig communiceert en de echtelijke verplichtingen vervult als een uiting van liefde en niet als een plicht.a Onder zulke juiste omstandigheden kunnen intieme betrekkingen ertoe bijdragen de huwelijksband te versterken. — 1 Korinthiërs 7:2-5; 10:24.

19. Wat is „een volmaakte band van eenheid”, en welke uitwerking kan die hoedanigheid op een huwelijk hebben?

¹⁹ In de christelijke gemeente is het de liefde die „een volmaakte band van eenheid” vormt. Door liefde aan te kweken, kunnen godvruchtige echtparen ’elkaar blijven verdragen en vrijelijk blijven vergeven’ (Kolossenzen 3:13, 14). Op beginselen gebaseerde liefde is op het welzijn van anderen uit (1 Korinthiërs 13:4-8). Kweek die liefde aan. Ze zal u helpen uw huwelijksband te versterken. Pas bijbelse beginselen in uw huwelijksleven toe. Als u dat doet, zal uw huwelijk een duurzame verbintenis blijken te zijn, die Jehovah God tot lof en eer strekt.

[Voetnoten]

Wat zou u antwoorden?

◻ Waarom dient het huwelijk een permanente verbintenis te zijn?

◻ Wat is de bijbelse zienswijze met betrekking tot het gezagsbeginsel en onderworpenheid?

◻ Hoe kunnen echtparen de communicatie verbeteren?

◻ Hoe kunnen echtparen meningsverschillen op een christelijke manier oplossen?

◻ Wat zal ertoe bijdragen de huwelijksband te versterken?

[Illustratie op blz. 12]

Als de vrouw van een christelijke echtgenoot werelds werk moet verrichten, zal hij niet toelaten dat zij overbelast raakt