Vertroosting en aanmoediging — Edelstenen met vele facetten
WIJ hebben bijna allemaal wel tijden meegemaakt waarin wij helemaal aan de grond zaten — niet noodzakelijkerwijs financieel, maar geestelijk. Wij waren wanhopig, zelfs zwaar gedeprimeerd. Toch kan het heel goed zijn dat er op zulke momenten iets kostbaars binnen ons bereik lag wat ons enorm veel goed had kunnen doen. Die kostbare „edelsteen” is aanmoediging.
In de bijbel wordt hetzelfde Griekse woord voor „aanmoediging” en „vertroosting” gebruikt. Beide woorden brengen de betekenis over van het schenken van moed, kracht of hoop. Het is dus duidelijk dat wanneer wij ons zwak of terneergeslagen voelen, vertroosting en aanmoediging precies dat is wat wij nodig hebben. Waar kunnen wij vertroosting en aanmoediging vinden?
De bijbel geeft ons de verzekering dat Jehovah „de God van alle vertroosting” is (2 Korinthiërs 1:3). De bijbel vertelt ons ook dat hij „niet ver is van een ieder van ons” (Handelingen 17:27). Vertroosting en aanmoediging is dus beschikbaar. Laten wij eens vier algemene manieren beschouwen waarop Jehovah aanmoediging verschaft.
Door middel van een persoonlijke verhouding met God
De grootste bron van vertroosting is een persoonlijke verhouding met Jehovah God. Dat zo’n verhouding zelfs maar mogelijk is, vormt al een aanmoediging. Welke wereldheerser zou per slot van rekening onze telefoontjes aannemen of persoonlijke belangstelling voor onze problemen tonen? Jehovah is oneindig veel machtiger dan zulke mensen. Toch is hij nederig — hij wil zich heel graag met eenvoudige, onvolmaakte mensen inlaten (Psalm 18:35). Jehovah heeft zelfs het initiatief genomen in het tonen van liefde voor ons. In 1 Johannes 4:10 staat: „De liefde bestaat in dit opzicht niet hierin dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft uitgezonden als zoenoffer voor onze zonden.” Bovendien trekt Jehovah ons liefdevol tot zijn Zoon. — Johannes 6:44.
Hebt u hier gunstig op gereageerd en vertroosting gezocht in vriendschap met God? (Vergelijk Jakobus 2:23.) Als u bijvoorbeeld een goede, intieme vriend hebt, is het dan geen genoegen om wat tijd met die vriend alleen door te brengen en vrijuit over uw angsten en zorgen, uw hoop en uw vreugde te spreken? Jehovah nodigt u uit hetzelfde met hem te doen. Hij stelt geen limiet aan de tijd die u in gebed met hem mag doorbrengen — en hij luistert echt (Psalm 65:2; 1 Thessalonicenzen 5:17). Jezus bad geregeld en veelvuldig. Voordat hij zijn twaalf apostelen uitkoos, bracht hij zelfs een hele nacht in gebed door. — Lukas 6:12-16; Hebreeën 5:7.
Ieder van ons kan af en toe beslist wel gelegenheid vinden om alleen met Jehovah te zijn. Gewoon rustig voor een raam zitten of een vredige wandeling maken, kan een goede gelegenheid bieden om ons hart in gebed voor Jehovah uit te storten. Dat kan een bron van enorme verlichting en vertroosting zijn. Als wij, terwijl wij mediteren, naar een deel van Jehovah’s schepping kunnen kijken — al is het maar een stukje lucht, een paar bomen of wat vogels — vinden wij daarin wellicht vertroostende herinneringen aan Jehovah’s liefde en zorg voor ons. — Romeinen 1:20.
Door middel van persoonlijke studie van Gods Woord
Door een persoonlijke studie van de bijbel ontvouwen Jehovah’s hoedanigheden zich echter werkelijk voor ons. De bijbel laat herhaaldelijk zien dat Jehovah „een God barmhartig en goedgunstig, langzaam tot toorn en overvloedig in liefderijke goedheid” is (Exodus 34:6; Nehemia 9:17; Psalm 86:15). Het verlangen om zijn aardse dienstknechten te vertroosten is een wezenlijk deel van Jehovah’s persoonlijkheid.
Denk bijvoorbeeld eens na over Jehovah’s woorden in Jesaja 66:13: „Zoals een man die door zijn eigen moeder voortdurend getroost wordt, zo zal ikzelf ulieden voortdurend troosten.” Jehovah heeft de mens zo geschapen dat de liefde die een moeder voor haar kinderen koestert, zelfopofferend en loyaal is. Als u ooit hebt gezien hoe een liefhebbende moeder haar kind troost als het zich heeft bezeerd, weet u wat Jehovah bedoelt wanneer hij zegt dat hij zijn dienstknechten zal troosten.
Veel bijbelverslagen laten die vertroosting in de praktijk zien. Toen de profeet Elia door de goddeloze koningin Izebel met de dood werd bedreigd, verloor hij de moed en vluchtte voor zijn leven. Hij was zo wanhopig dat hij een dagreis ver de wildernis in liep, kennelijk zonder water of voedsel mee te nemen. Gekweld zei Elia tegen Jehovah dat hij wilde sterven (1 Koningen 19:1-4). Wat deed Jehovah om zijn profeet te vertroosten en aan te moedigen?
Jehovah berispte Elia er niet om dat hij zich alleen, waardeloos en bevreesd voelde. Integendeel, de profeet hoorde „een rustige, zachte stem” (1 Koningen 19:12). Als u 1 Koningen hoofdstuk 19 leest, zult u opmerken hoe Jehovah Elia vertroostte, hem kalmeerde en zijn geloof opbouwde. Deze vertroosting was niet oppervlakkig. Elia’s verontruste hart werd er rechtstreeks door geraakt, waardoor de profeet werd aangemoedigd om door te gaan. (Vergelijk Jesaja 40:1, 2.) Al gauw was hij weer aan het werk.
Jezus Christus vertroost en bemoedigt zijn loyale volgelingen evenzo. Jesaja profeteerde zelfs over de Messias: „De Soevereine Heer Jehovah . . . heeft mij gezonden om de gebrokenen van hart te verbinden, . . . om alle treurenden te troosten” (Jesaja 61:1-3). Tijdens zijn leven heeft Jezus er geen twijfel over laten bestaan dat deze woorden op hem van toepassing waren (Lukas 4:17-21). Als u behoefte hebt aan vertroosting, mediteer dan over de vriendelijke, liefdevolle manier waarop Jezus met mensen omging die gekwetst waren en in nood verkeerden. Ja, een zorgvuldige studie van de bijbel is een grote bron van vertroosting en aanmoediging.
Door middel van de gemeente
In de christelijke gemeente schitteren de edelstenen vertroosting en aanmoediging in al hun facetten. De apostel Paulus schreef onder inspiratie: „Blijft elkaar . . . vertroosten en elkaar opbouwen” (1 Thessalonicenzen 5:11). Hoe kunnen wij op gemeentevergaderingen vertroosting en aanmoediging ontvangen?
Wij wonen de christelijke vergaderingen natuurlijk vooral bij om „door Jehovah [te] worden onderwezen”, om onderricht omtrent hem en zijn wegen te ontvangen (Johannes 6:45). Dat onderricht is bedoeld om aan te moedigen en te vertroosten. In Handelingen 15:32 lezen wij: „Judas en Silas . . . moedigden de broeders met menige toespraak aan en versterkten hen.”
Hebt u ooit meegemaakt dat u naar een christelijke vergadering ging terwijl u moedeloos was en dat u zich veel beter voelde toen u thuiskwam? Misschien heeft iets wat in een lezing, een antwoord of een gebed werd gezegd, uw hart geraakt en u de vertroosting en aanmoediging gegeven die u nodig had. Blijf dus niet weg van christelijke vergaderingen. — Hebreeën 10:24, 25.
In de bediening en bij andere gelegenheden met onze broeders en zusters omgaan, kan een zelfde uitwerking hebben. In het Hebreeuws zijn verschillende werkwoorden die „samenbinden” betekenen, ook gaan duiden op „sterkte” of „versterken” — waardoor duidelijk de gedachte wordt overgebracht dat dingen sterker worden wanneer ze worden samengebonden. Dit beginsel gaat ook op in de gemeente. Wij worden vertroost, aangemoedigd, ja versterkt, door met elkaar om te gaan. En wij worden samengebonden door liefde, de sterkste band die er bestaat. — Kolossenzen 3:14.
Soms is het de getrouwheid van onze geestelijke broeders of zusters waardoor wij worden aangemoedigd (1 Thessalonicenzen 3:7, 8). Soms is het de liefde die zij tonen (Filemon 7). En soms is het gewoon onze samenwerking, schouder aan schouder, terwijl wij met anderen over Gods koninkrijk spreken. Als u zich wat de bediening betreft zwak voelt en aanmoediging nodig hebt, waarom zou u dan geen afspraak maken om met een oudere of meer ervaren Koninkrijksverkondiger samen te werken? Dat zal u waarschijnlijk veel vertroosting geven. — Prediker 4:9-12; Filippenzen 1:27.
Door middel van „de getrouwe en beleidvolle slaaf”
Wie organiseert de vertroostende aspecten van onze aanbidding? Jezus heeft een klasse die hij aanduidde als „de getrouwe en beleidvolle slaaf” aangesteld om „te rechter tijd [geestelijk] voedsel” te verschaffen (Mattheüs 24:45). In de eerste eeuw G.T. was dit lichaam van met de geest gezalfde christenen al werkzaam. Het besturende lichaam van ouderlingen in Jeruzalem stuurde brieven met instructies en richtlijnen naar de gemeenten. Met welk resultaat? De bijbel vertelt hoe de gemeenten op één zo’n brief reageerden: „Na die gelezen te hebben, verheugden zij zich over de aanmoediging.” — Handelingen 15:23-31.
Evenzo verschaft de getrouwe en beleidvolle slaaf in deze kritieke laatste dagen geestelijk voedsel dat Jehovah’s volk veel vertroosting en aanmoediging geeft. Neemt u dat voedsel tot u? Het is gemakkelijk verkrijgbaar in de vorm van de gedrukte lectuur die door de slaafklasse over de hele wereld beschikbaar wordt gesteld. De tijdschriften De Wachttoren en Ontwaakt!, alsook de boeken, brochures en traktaten die het Wachttorengenootschap uitgeeft, hebben talloze lezers vertroosting gebracht.
Een reizende opziener schreef: „De meeste van onze broeders en zusters willen het goede doen, maar zij kampen vaak met frustraties, angsten en het gevoel dat zij niet bij machte zijn zichzelf te helpen. Artikelen in onze tijdschriften helpen velen hun leven en emoties weer onder controle te krijgen. Ook kunnen ouderlingen door de artikelen iets meer bieden dan oppervlakkige aanmoediging.”
Maak volledig gebruik van de lectuur van de getrouwe slaafklasse. De actuele tijdschriften, boeken en andere publikaties kunnen ons helpen vertroosting te vinden in moeilijke tijden. Als u daarentegen in de gelegenheid bent iemand die gedeprimeerd is aan te moedigen, gebruik dan de schriftuurlijke inlichtingen in deze tijdschriften. De artikelen zijn met veel zorg geschreven, vaak na vele weken of maanden van nauwgezet nazoekwerk, studie en gebed. De raad is op de bijbel gebaseerd, beproefd en juist. Sommigen hebben gemerkt dat het heel nuttig is een of twee toepasselijke artikelen te lezen met iemand die terneergeslagen is. Daar kan veel vertroosting en aanmoediging uit voortvloeien.
Als u kostbare edelstenen zou vinden, zou u ze dan wegbergen of zou u edelmoedig wat van de rijkdom met anderen delen? Stel u ten doel een bron van vertroosting en aanmoediging voor uw broeders en zusters in de gemeente te zijn. Als u opbouwt in plaats van afbreekt, prijst in plaats van bekritiseert, met „de tong der onderwezenen” spreekt in plaats van met de ’onbezonnen steken van een zwaard’, kunt u veel betekenen in het leven van anderen (Jesaja 50:4; Spreuken 12:18). Ja, u zult waarschijnlijk zelf als een edelsteen worden bezien — een bron van ware vertroosting en aanmoediging!
[Kader op blz. 20]
Vertroosting voor de behoeftigen
VELEN hebben verteld hoe bepaalde artikelen in De Wachttoren of Ontwaakt! hun persoonlijke verhouding tot Jehovah hebben verdiept. Een van hen zei: „Nadat ik dit artikel had gelezen, voelde ik dat Jehovah in al zijn macht en grootsheid vlak bij mij was. Ik voelde dat hij een werkelijke persoon is.” In een andere brief stond: „Ons hart en onze geest zijn zo drastisch veranderd wat onze kijk op Jehovah betreft, dat wij niet dezelfde personen meer zijn. Het is alsof iemand onze brilleglazen heeft gepoetst, en wij kunnen nu alles heel duidelijk zien.”
Sommigen schrijven om te vertellen hoe de tijdschriften hen helpen specifieke problemen of uitdagingen aan te pakken, en dat ze daardoor een verzekering vormen van Jehovah’s persoonlijke belangstelling voor hen. Eén lezer bracht het als volgt onder woorden: „Hartelijk bedankt dat u ons opnieuw hebt laten zien hoeveel Jehovah om zijn dienstknechten geeft en van hen houdt.” Een vrouw in Japan die een kind in de dood had verloren, zei het volgende met betrekking tot artikelen in de Ontwaakt! over dat onderwerp: „De diepte van Gods mededogen sprak overvloedig tot mij vanaf de bladzijden, en ik huilde aan één stuk door. Ik heb deze artikelen ergens gelegd waar ik ze onmiddellijk kan lezen wanneer ik mij ellendig en verlaten voel.” Een andere treurende vrouw schreef: „De artikelen in De Wachttoren en Ontwaakt! en de brochure Wanneer iemand die u dierbaar is, sterft hebben mij de kracht gegeven die ik nodig had om de tijden van verdriet die ik doormaakte, te doorstaan.”
De Heilige Schrift is de belangrijkste bron van vertroosting (Romeinen 15:4). De Wachttoren houdt zich aan de bijbel als autoriteit, en dat geldt ook voor het zustertijdschrift Ontwaakt! Daardoor zijn deze tijdschriften vertroostend en aanmoedigend voor hun lezers gebleken.
[Illustratie op blz. 23]
De God van alle vertroosting is ook de Hoorder van het gebed