Brengt u tijd met uw gezin door?
„JAPANSE vaders geliefd — Hoewel zij hard werken en niet met hun kinderen spelen”. Deze kop verscheen enkele jaren geleden in de Mainichi Shimbun. Het artikel berichtte dat 87,8 procent van de Japanse kinderen die deelnamen aan een onderzoek van overheidswege, te kennen gaf in de toekomst voor hun vader te willen zorgen. In de Engelse editie van de krant verscheen hetzelfde bericht echter onder een andere kop. Daar stond „Vaders en zoons: Een kwestie van verwaarlozing”. In afwijking van de Japanse editie beklemtoonde het artikel een ander aspect van hetzelfde onderzoek: Elke werkdag brachten Japanse vaders slechts 36 minuten met hun kinderen door. In vergelijking daarmee brachten vaders in West-Duitsland op een doordeweekse dag 44 minuten met hun kinderen door, terwijl het aantal voor de Verenigde Staten op 56 minuten lag.
Het zijn niet alleen vaders die weinig tijd met hun kinderen doorbrengen. Steeds meer moeders werken buitenshuis. Veel alleenstaande moeders bijvoorbeeld hebben noodgedwongen een baan om het gezin te onderhouden. Bijgevolg is de hoeveelheid tijd die ouders — zowel vaders als moeders — met hun kinderen doorbrengen, afgenomen.
Uit een in 1997 ingesteld onderzoek onder meer dan 12.000 Amerikaanse tieners bleek dat jongeren die een hechte band met hun ouders hebben, minder gauw aan emotionele stress onderhevig zijn, zelfmoordgedachten koesteren, tot geweld overgaan of verslavende middelen gebruiken. En een van de medewerkers die bij het uitgebreide onderzoek betrokken waren, zei: „Je kunt geen gevoel van verbondenheid met kinderen krijgen als je er niet voor ze bent.” Tijd met uw kinderen doorbrengen en communicatie met hen hebben, maakt wel degelijk wat uit.
De communicatiekloof
In gezinnen waarvan een ouder in verband met werk ver van huis woont, kan gemakkelijk een breuk in de communicatie ontstaan. Uiteraard is de communicatiekloof niet beperkt tot gezinnen met een ouder die niet thuis woont. Sommige ouders wonen weliswaar thuis, maar gaan naar hun werk voordat hun kinderen wakker worden en komen thuis nadat zij al naar bed zijn gegaan. Om het daaruit voortspruitende gebrek aan contact goed te maken, brengen sommige ouders in het weekend en op feestdagen tijd met het gezin door. Zij zeggen dat zij „kwaliteitstijd” met hun kinderen doorbrengen.
Maar weegt het gebrek aan kwantiteit op tegen kwaliteit? De onderzoeker Laurence Steinberg antwoordt: „Over het algemeen doen kinderen die meer tijd met hun ouders doorbrengen, het beter dan kinderen die minder tijd met hen doorbrengen. Het schijnt heel moeilijk te zijn om dat gebrek aan tijd te compenseren. Het begrip kwaliteitstijd is overschat.” Dat is precies zoals een Birmese vrouw erover denkt. Haar echtgenoot — een typisch Japanse man — komt elke ochtend om een of twee uur van zijn werk. Hoewel hij in het weekend tijd met zijn gezin doorbrengt, zegt zijn vrouw: „Op zaterdag en zondag thuis zijn, kan niet de kloof dichten die ontstaat door de rest van de week niet bij het gezin te zijn. . . . Kan men alle maaltijden op doordeweekse dagen overslaan en dan al de maaltijden van de week op zaterdag en zondag nuttigen?”
Gewetensvolle krachtsinspanningen nodig
Goede communicatie in het gezin onderhouden is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De eisen om de kost te verdienen en voor het gezin te zorgen, maken het voor een vader of een werkende moeder niet gemakkelijk om tijd met het gezin door te brengen. Velen die wegens omstandigheden niet thuis wonen, hebben geregelde communicatie door te telefoneren of brieven te schrijven. Maar of men nu samen thuis is of niet, er zijn gewetensvolle krachtsinspanningen nodig om een goede gezinscommunicatie te onderhouden.
Ouders die de communicatie met hun gezin verwaarlozen, krijgen de rekening gepresenteerd. Een vader die weinig tijd met zijn gezin doorbracht en zelfs niet met hen at, werd met ernstige consequenties geconfronteerd. Zijn zoon werd gewelddadig en zijn dochter werd op winkeldiefstal betrapt. Terwijl de vader zich op een zondagochtend gereedmaakte om naar de golfbaan te gaan, reageerde de zoon heftig. „Is moeder de enige ouder hier in huis?”, schreeuwde hij. „Ma beslist alles in het gezin. Pa, u bent nooit . . .”, klaagde de jongen.
Die woorden zetten de vader aan het denken. Uiteindelijk besloot hij dat hij om te beginnen met het gezin zou moeten ontbijten. Eerst zaten alleen hij en zijn vrouw aan tafel. Geleidelijk kwamen de kinderen erbij, en de ontbijttafel werd een omgeving voor communicatie. Dit leidde tot gezamenlijke avondmaaltijden. Zo deed de man moeite om zijn gezin voor een complete ineenstorting te behoeden.
Hulp uit Gods Woord
De bijbel moedigt ouders aan er de tijd voor te nemen communicatie met hun kinderen te hebben. Bij monde van de profeet Mozes werd de Israëlieten geboden: „Luister, o Israël: Jehovah, onze God, is één Jehovah. En gij moet Jehovah, uw God, liefhebben met geheel uw hart en geheel uw ziel en geheel uw levenskracht. En deze woorden die ik u heden gebied, moeten op uw hart blijken te zijn; en gij moet ze uw zoon inscherpen en erover spreken wanneer gij in uw huis zit en wanneer gij op de weg gaat en wanneer gij neerligt en wanneer gij opstaat” (Deuteronomium 6:4-7). Ja, degenen onder ons die ouders zijn, moeten het initiatief nemen om tijd met ons gezin door te brengen willen wij Gods woorden in de geest en het hart van de kinderen inscherpen.
Interessant is dat uit de eerder genoemde in 1997 gehouden enquête onder meer dan 12.000 Amerikaanse adolescenten bleek dat „bij de bijna 88% . . . van de bevolking die opgaf een religie te hebben, de aan religie en gebed toegekende belangrijkheid beschermend was”. Ware christenen beseffen dat juist religieus onderricht thuis jongeren beschermt tegen zaken als drugs en alcoholmisbruik, emotionele stress, zelfdoding, geweld, enzovoort.
Sommige ouders valt het moeilijk tijd voor hun gezin te vinden. Dit geldt vooral voor alleenstaande moeders, die graag tijd met hun kinderen zouden willen doorbrengen maar noodgedwongen een baan hebben. Hoe kunnen zij kostbare tijd winnen om bij hun gezin te zijn? „Beveilig praktische wijsheid en denkvermogen”, luidt de dringende raad van de bijbel (Spreuken 3:21). Ouders kunnen „denkvermogen” gebruiken om tijd voor het gezin te maken. Hoe?
Als u een werkende moeder bent die zich na een dag werken uitgeput voelt, waarom zou u dan uw kinderen niet vragen om samen met u een maaltijd te bereiden? Zulke gezamenlijk doorgebrachte tijd zou de gelegenheid bieden om een hechtere band te krijgen. Uw kinderen erbij betrekken kan in het begin wellicht meer tijd kosten. Maar al gauw zult u het prettig en zelfs tijdbesparend vinden.
Misschien bent u een vader die in het weekend een hele lijst van dingen moet afwerken. Waarom zou u niet enkele van die karweitjes samen met uw kinderen doen? Terwijl u samenwerkt, kunt u communicatie met hen hebben en hun terzelfder tijd waardevolle opleiding geven. De bijbelse vermaning om uw kinderen Gods woorden in te scherpen, moedigt u aan met hen te spreken ’wanneer u in uw huis zit, wanneer u op de weg gaat’ — ja, bij elke gelegenheid. Het getuigt van „praktische wijsheid” om communicatie met uw kinderen te hebben terwijl u samenwerkt.
Tijd met uw gezin doorbrengen werpt blijvende beloningen af. „Bij hen die te zamen beraadslagen, is wijsheid”, luidt een bijbelse spreuk (Spreuken 13:10). Door er de tijd voor te nemen om communicatie met uw gezin te hebben, zult u in staat zijn hun wijze leiding te geven in de strijd van alledag. Zulke leiding die nu wordt gegeven, kan in de toekomst heel wat tijd en hartzeer besparen. Bovendien kan het tot uw en hun geluk bijdragen. Om die leiding te kunnen geven, moet u de rijke bron van wijsheid aanboren die in Gods Woord, de bijbel, te vinden is. Put daaruit om uw kinderen te onderwijzen en de schreden van uw gezin te leiden. — Psalm 119:105.
[Illustratie op blz. 4]
Jongeren die een hechte band met hun ouders hebben, zijn minder gauw aan emotionele stress onderhevig
[Illustratie op blz. 5]
Goede communicatie werpt rijke beloningen in het gezinsleven af
[Illustratie op blz. 6]
Terwijl u met uw kind samenwerkt, kunt u communicatie hebben en waardevolle opleiding verschaffen