Een goede religie bevordert hoge morele maatstaven

EEN goede religie verheft onze denkwijze en laat ons zien hoe we ons gedrag kunnen verbeteren. Ze sterkt ons in onze strijd om het juiste te doen en brengt het beste in ons naar boven. Hoe weten we dat een goede religie die uitwerking heeft?

Merk op wat de apostel Paulus aan de eerste-eeuwse christenen in Korinthe (Griekenland) schreef. Die oude stad was berucht om haar immorele levensstijl. Paulus waarschuwde: „Geen hoereerders, afgodendienaars, overspelers, schandjongens, zij die bij mannen liggen, dieven, hebzuchtigen, dronkaards, lasteraars of rovers zullen Gods koninkrijk beërven.” Hij voegde er echter aan toe: „En dit waren sommigen van u; maar u bent afgewassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd door de naam van de Heer Jezus Christus en door de Geest van onze God” (1 Korinthiërs 6:9-11, Herziene Voorhoeve-uitgave). Denk u eens in: de juiste religie hielp sommigen die eerst een losse moraal hadden om reine, moreel hoogstaande aanbidders van God te worden!

Aan de andere kant waarschuwt de Bijbel ook: „Er komt een tijd dat de mensen de heilzame leer niet meer verdragen, maar leraren om zich heen verzamelen die aan hun verlangens tegemoetkomen en hen naar de mond praten” (2 Timotheüs 4:3, De Nieuwe Bijbelvertaling).

Hoe staat het in dit opzicht met de religies die u kent? Houden ze zich aan de hoge morele maatstaven van de Bijbel? Of verwateren ze de duidelijke raad uit Gods Woord en vertellen ze de mensen wat ze willen horen?

Waarom zou u er, om vast te stellen of een bepaalde religie goede vruchten voortbrengt, niet eens de tijd voor nemen de volgende vragen te beantwoorden?

ONDERWERP: Huwelijk.

WAT DE BIJBEL LEERT: „Houd in alle omstandigheden het huwelijk in ere en bewaar de huwelijkstrouw ongeschonden. Wie in ontucht leven en wie overspel plegen, zullen door God veroordeeld worden” (Hebreeën 13:4, Groot Nieuws Bijbel).

VRAAG: Verbiedt de betreffende religie haar leden om ongehuwd samen te wonen?

ONDERWERP: Echtscheiding.

WAT DE BIJBEL LEERT: Toen aan Jezus werd gevraagd of er ooit een geldige reden is voor echtscheiding, zei hij: „Wie zijn vrouw verstoot, behalve in het geval van ontucht, en met een ander trouwt, pleegt echtbreuk” (Mattheüs 19:9, Willibrordvertaling).

VRAAG: Respecteert die religie Jezus’ richtlijn en staat ze echtscheiding en hertrouwen toe, maar alleen op basis van ontucht of immoraliteit?

ONDERWERP: Seksuele moraal.

WAT DE BIJBEL LEERT: „Hou je dus ver van ontucht! Elke andere zonde die een mens doet gaat buiten zijn lichaam om, maar door ontucht bezondig je je aan je eigen lichaam” (1 Korinthiërs 6:18, Anne de Vries).

„De vrouwen hebben de natuurlijke seksuele omgang vervangen door de tegennatuurlijke. Niet anders doen de mannen: ze houden op met de normale omgang met vrouwen en branden van verlangen naar elkaar. Mannen plegen ontucht met mannen. Zo krijgen ze de straf te dragen die ze voor hun dwaling verdienen” (Romeinen 1:26, 27, GNB).

VRAAG: Leert die religie dat seksuele immoraliteit, hetzij tussen een man en een vrouw of tussen twee personen van hetzelfde geslacht, een zonde is?

ONDERWERP: Het moedig vasthouden aan Bijbelse normen en waarden voor de leden.

WAT DE BIJBEL LEERT: „Wat ik bedoel is dat u niet moet omgaan met elke zogenaamde christen die erop los leeft of hebzuchtig is, of met een afgodendienaar, lasteraar, dronkaard of oplichter. Met zo iemand moet u zelfs niet eten” (1 Korinthiërs 5:11, WV). Wat zou er moeten gebeuren met iemand die beweert een christen te zijn maar die geen berouw heeft van zijn zonden? „Verwijder wie kwaad doet uit uw midden”, zegt Gods Woord (1 Korinthiërs 5:13, NBV).

VRAAG: Verwijdert die religie iedereen die onberouwvol Bijbelse normen en waarden naast zich neerlegt, als lid?