De Bijbel verandert levens
WELKE concrete stappen deed een aan wiet verslaafd ex-bendelid om zijn schadelijke gewoonten te overwinnen? Waarom liet een lid van een thrashmetalband zijn lange haar afknippen en ging hij anders denken over de muziek waar hij van hield? Wat motiveerde een man die niets van kerkelijk en politiek gezag moest hebben om een bedienaar van het evangelie te worden? Luister eens naar hun verhaal.
’Ik overwon mijn verslaving.’ — PETER KAUSANGA
LEEFTIJD: 32
LAND VAN HERKOMST: NAMIBIË
VOORGESCHIEDENIS: BENDELID EN WIETVERSLAAFDE
MIJN VERLEDEN: Ik groeide op in Kehemu, een van de vier grote woonwijken van de stad Rundu. De mensen daar kwamen aan de kost door gierst, hout en houtskool te verkopen.
Ik was pas twee toen mijn moeder stierf, dus ik ben opgevoed door mijn oma. We leefden eenvoudig. Ik was niet opstandig van aard, maar door slechte vrienden kwam ik in de problemen. Toen ik op school zat, sloot ik me aan bij een bende. Dat resulteerde in straatgevechten, bedreigingen, diefstal, het smokkelen van diamanten, alcoholmisbruik en drugsverslaving. Tweemaal werd ik gepakt en moest ik een straf uitzitten, voor inbraak en voor oplichting.
Ik ging voortijdig van school. Na een tijdje verliet ik mijn geboortestad en brak ik met de bende. Ik wilde een nieuwe start maken. Maar ik was nog steeds verslaafd aan wiet. Soms liep ik kilometers om maar aan een stickie te komen.
HOE DE BIJBEL MIJN LEVEN VERANDERDE: Begin 1999 ontmoette ik een paar Getuigen van Jehovah die mensen op straat hun lectuur aanboden. Ze behandelden me met waardigheid en respect, en dat raakte me diep. Wat er in de lectuur stond die ik van ze kreeg, overtuigde me ervan dat ik de ware religie had gevonden. Ik ging ijverig de Bijbel bestuderen en besefte al gauw dat ik mijn leven moest veranderen als ik de goedkeuring van Jehovah God wilde krijgen.
Ik prikte een datum waarop ik met het roken van tabak en wiet wilde stoppen en gooide toen alles weg wat daarmee te maken had. Ook vroeg ik mijn vrienden me geen sigaretten aan te bieden en niet in mijn buurt te roken. Toch liep niet alles zoals gepland. Twee keer werd mijn verlangen naar tabak en wiet me de baas. Maar ik liet me daardoor niet ontmoedigen. Ik hield het beginsel uit Spreuken 24:16 in gedachte: „De rechtvaardige kan wel zevenmaal vallen, en hij zal stellig opstaan.” Uiteindelijk overwon ik mijn verslaving.
Hoe meer ik over Jehovah leerde, hoe meer ik ernaar verlangde dat hij mijn beste vriend zou worden. Eén Bijbelvers dat mijn hart raakte, was Psalm 27:10: „Ingeval mijn eigen vader en mijn eigen moeder mij werkelijk verlieten, zou toch Jehovah zelf mij opnemen.” Terwijl ik de Bijbel grondig bleef bestuderen, ondervond ik hoe waar die woorden zijn. Ik merkte dat Jehovah een echte, zorgzame Vader voor me werd.
Ik begon ook geregeld met Jehovah’s Getuigen om te gaan. Ik kon zien dat ze echt vrienden waren en liefde voor elkaar hadden. Dat was een nieuwe ervaring voor me.
DE VOORDELEN: Met Jehovah’s hulp en die van andere Getuigen heb ik verbeteringen aangebracht in mijn uiterlijk, spraak en gedrag. Als ik terugkijk, besef ik dat mijn leven net zo’n transformatie heeft ondergaan als de onooglijke rups die een mooie vlinder is geworden. Mijn familie is blij met die verandering, en ik geniet nu hun vertrouwen. Ik ben inmiddels getrouwd en doe mijn best een liefdevolle echtgenoot en een zorgzame vader te zijn.
’Ik heb een doel in het leven gevonden.’ — MARCOS PAULO DE SOUSA
LEEFTIJD: 29
LAND VAN HERKOMST: BRAZILIË
VOORGESCHIEDENIS: SPEELDE IN EEN THRASHMETALBAND
MIJN VERLEDEN: Mijn familie woonde in Jaguariúna, een stad in de deelstaat São Paulo. Mijn ouders waren streng katholiek, en als kind was ik misdienaar. Mijn klasgenootjes op de lagere school noemden me daarom spottend ’Pater’. Maar op mijn vijftiende ontdekte ik heavy metal. Ik zocht omgang met rockzangers. Ik liet mijn haar groeien. En in 1996 kocht ik met hulp van mijn vader mijn eerste drumstel.
In 1998 sloot ik me aan bij een thrashmetalband. De muziek die we speelden, was satanisch en obsceen. De teksten verheerlijkten geweld. De muziek beïnvloedde mijn denken, gedrag en houding. Ik werd steeds negatiever en agressiever.
HOE DE BIJBEL MIJN LEVEN VERANDERDE: In 1999 kwam ik voor het eerst in aanraking met Jehovah’s Getuigen. Ze boden me een Bijbelcursus aan, en ik ging op hun aanbod in, ook al had ik niet bijster veel interesse. Maar wat ik uit de Bijbel leerde, veranderde mijn kijk op het leven.
Ik stond bekend als „die jongen met dat lange haar”, „de rockster” of „de drummer”. Maar ik ging beseffen dat ik door in de band te spelen egocentrisch was geworden en graag in de schijnwerpers stond, en ik was niet langer blij met mijn reputatie. Ik realiseerde me dat de zangers die ik verafgoodde, geen echt doel in het leven hadden. Het drong langzaam tot me door dat ik heavy metal en het leven van immoraliteit en afgoderij dat daarmee samengaat, moest afzweren wilde ik de goedkeuring van Jehovah God krijgen.
Ik hield zo veel van mijn muziek en mijn lange haar dat ik me afvroeg of ik wel zonder kon. Ik was ook heel opvliegend en besefte dat ik me moest leren beheersen. Maar door mijn studie van de Bijbel groeide geleidelijk aan mijn liefde voor Jehovah. Wat ik leerde over zijn liefde, geduld en barmhartigheid, maakte dat ik steeds meer van hem ging houden. Ik bad Jehovah om hulp om te veranderen, en hij heeft me geholpen. Ik heb zelf ervaren wat in Hebreeën 4:12 staat: „Het woord van God is levend en oefent kracht uit.”
Toen ik met Jehovah’s Getuigen begon om te gaan, ontdekte ik dat ze anders waren. Voor het eerst in mijn leven zag ik echte liefde in actie. Die liefde was vooral merkbaar op de grote congressen die de Getuigen houden. Ik was onder de indruk van al het werk dat ijverige vrijwilligers verzetten om de bijeenkomsten voor anderen comfortabeler te maken.
DE VOORDELEN: Met Jehovah’s hulp weet ik nu mijn woede te beheersen. Ik merk dat ik niet egocentrisch en trots meer ben.
Ik moet toegeven dat ik mijn oude leefstijl een tijdlang miste, maar nu niet meer. Ik heb nu een doel in het leven. Ik ben blij dat ik leer me steeds meer voor andere mensen en hun welzijn te interesseren.
’Ik geef nu om anderen.’ — GEOFFREY NOBLE
LEEFTIJD: 59
LAND VAN HERKOMST: VERENIGDE STATEN
VOORGESCHIEDENIS: AFKERIG VAN KERKELIJK EN POLITIEK GEZAG
MIJN VERLEDEN: Ik ben opgegroeid in Ipswich (Massachusetts), een arbeidersstad aan de kust. Toen ik volwassen was, verhuisde ik naar een afgelegen gedeelte van Vermont. Naar Noord-Amerikaanse begrippen leefden mijn vriendin en ik behoorlijk spartaans. We hadden geen elektriciteit, maar gebruikten hout dat we in het bos verzamelden om ons huis mee te verwarmen en eten te koken. We hadden het toilet buiten en het grootste deel van het jaar hadden we geen stromend water. We zetten ons af tegen de gevestigde orde en dat was ook aan ons uiterlijk te zien. Ik was er op een gegeven moment zelfs trots op dat ik mijn haar zes maanden niet had gekamd.
De Verenigde Staten waren in die tijd verwikkeld in de Vietnamoorlog. Dat beïnvloedde mijn houding tegenover gezag. Ik zag de huichelarij in religie en politiek. Ik besefte dat daar geen antwoorden te vinden waren en vond dat iedereen voor zichzelf moest uitmaken wat goed en verkeerd is. Dus had ik er geen moeite mee iets te stelen als ik het nodig had.
HOE DE BIJBEL MIJN LEVEN VERANDERDE: Mijn vriendin en ik waren de Bijbel gaan lezen, maar we snapten er niks van. Ik was aan de drugs maar probeerde ermee te stoppen. Mijn vriendin wilde graag trouwen en een gezin stichten. Rond die tijd kwam een Getuige van Jehovah bij ons aan de deur, en ze begon de Bijbel met ons te bestuderen.
Ik kon mijn slechte gewoonten vrij snel overwinnen. Moeilijker was het mijn houding tegenover gezag te veranderen. Ik had geleerd overal tegen in te gaan. Mijn ouders hadden nooit veel grenzen gesteld aan mijn gedrag, dus had ik moeite met het idee me aan de regels van iemand anders te moeten houden.
Ik had altijd in een Schepper geloofd maar had me slechts een vaag beeld van hem gevormd. Toen ik de Bijbel bestudeerde, kreeg ik een steeds duidelijker beeld van de persoonlijkheid van Jehovah God. Ik besefte dat hij me exact liet weten wat hij van me wilde. Er was niets onduidelijks aan zijn vereisten. Ik leerde ook dat het zijn voornemen is de aarde in een paradijs te veranderen (2 Petrus 3:13). Die waarheden motiveerden me om veranderingen aan te brengen zodat ik ervoor in aanmerking zou komen hem te dienen.
Wat vooral indruk op me maakte, was dat Jehovah’s Getuigen weigeren aan oorlog deel te nemen. Ik kende geen andere religie die wereldwijd actief was en zich aan die Bijbelse maatstaf hield.
Ik wist dat ik iets aan mijn uiterlijk moest doen als ik Jehovah wilde dienen. Aanvankelijk vond ik het maar niks om me te richten naar de kledingnorm die de Getuigen voorstaan. Niemand in mijn vriendenkring had een net overhemd, een pantalon of nette schoenen, laat staan een stropdas! Toch liet ik mijn haar knippen en bracht ik verbeteringen aan in mijn verschijning. Maar ik vergeet nooit de eerste keer dat ik van deur tot deur predikte. Ik zag mezelf in mijn nieuwe gedaante in een ruit weerspiegeld en dacht: wat heb ik gedaan? Na verloop van tijd was ik blij met mijn nieuwe uiterlijk.
DE VOORDELEN: Ik trouwde met mijn vriendin, en we zijn nog steeds gelukkig getrouwd. We hebben onze drie kinderen zo kunnen opvoeden dat ook zij Jehovah liefhebben en dienen. Ik heb ook de vreugde gesmaakt anderen te helpen de Bijbelse waarheden te leren kennen die mij geholpen hebben mijn leven te veranderen.
Vroeger ging ik er prat op dat het me niet kon schelen wat anderen van me dachten. Nu ervaar ik hoe fijn het is zelf om anderen te geven en te weten dat anderen om mij geven.
[Inzet op blz. 26]
’Ik liep kilometers om maar aan een stickie te komen’
[Inzet op blz. 28]
„Wat ik uit de Bijbel leerde, veranderde mijn kijk op het leven”
[Inzet op blz. 29]
’Ik vond het maar niks om me te richten naar de kledingnorm die de Getuigen voorstaan’