Hoed je voor misplaatste goedheid
1 Jehovah’s dienstknechten staan bekend om hun vriendelijke en edelmoedige geest. Vaak komt dit in stoffelijk opzicht tot uiting wanneer wij het voorbeeld van de barmhartige Samaritaan navolgen over wie Jezus in zijn ontroerende gelijkenis sprak (Luk. 10:29-37). Maar sommigen die geen materiële hulp waard zijn, proberen wellicht misbruik te maken van onze goedheid. Daarom moet onze liefde voor anderen in evenwicht zijn met „nauwkeurige kennis en volledig onderscheidingsvermogen”. — Fil. 1:9.
2 Binnen de gemeente: Iemand kan bijvoorbeeld zeggen dat hij werkloos is of andere redenen geven waarom hij hulp vraagt. Soms doen deze mensen niet echt moeite om naar werk te zoeken maar willen zij gewoon dat anderen in hun levensonderhoud voorzien. Ten aanzien van zulke personen beval de apostel Paulus: „Als iemand niet wil werken, laat hij dan ook niet eten.” — 2 Thess. 3:10.
3 „Tijd en onvoorziene gebeurtenissen” treffen ons allen, dus als wij in financiële nood verkeren en „ons brood voor vandaag” moeten missen, dienen wij niet overmatig bezorgd te zijn, aangezien Jehovah voor degenen zorgt die hem liefhebben en zijn wil doen (Pred. 9:11; Matth. 6:11, 31, 32). Een behoeftige kan het nuttig vinden met een van de ouderlingen te praten. De ouderlingen zijn wellicht op de hoogte van regelingen die door de overheid in het leven zijn geroepen om bijstand te verlenen, en zij kunnen hem misschien helpen de formulieren in te vullen of de vereisten voor zulke regelingen te begrijpen. In elk geval kunnen de ouderlingen de omstandigheden van iedere persoon die om hulp vraagt, evalueren en bepalen wat er kan worden gedaan. — Vergelijk 1 Timotheüs 5:3-16.
4 Rondtrekkende bedriegers: Het Genootschap ontvangt nog steeds berichten dat rondtrekkende bedriegers sommigen in de gemeenten geld en goederen afhandig hebben gemaakt. Dit dient ons niet te verbazen, aangezien de Schrift waarschuwt dat „goddeloze mensen en bedriegers . . . van kwaad tot erger [zullen] voortgaan, terwijl zij misleiden en worden misleid” (2 Tim. 3:13). Vaak beweren deze bedriegers dat zij gestrand zijn en geld nodig hebben voor vervoer en voedsel om naar huis terug te kunnen. Hoewel zij wellicht oprecht klinken, zijn zij in de meeste gevallen helemaal geen getuigen van Jehovah maar doen zich alleen maar als zodanig voor.
5 Als een onbekende om hulp vraagt, is het verstandig een van de gemeenteouderlingen te raadplegen, die de leiding kan nemen bij het bepalen of die persoon een broeder van ons is. Gewoonlijk dient een van de ouderlingen in de gemeente van die persoon te worden opgebeld om diens reputatie vast te stellen. Echte broeders en zusters die onverwacht in de problemen zijn geraakt, zullen begrijpen dat een dergelijk onderzoek ter bescherming van alle betrokkenen wordt verricht. Bedriegers daarentegen zullen door zo’n nauwkeurig onderzoek ontmaskerd worden. Wij hoeven niet overmatig achterdochtig te zijn ten aanzien van al degenen die wij niet kennen, maar wij moeten op onze hoede zijn voor goddeloze bedriegers. — Zie ook km 10/80, blz. 4.
6 De wijze koning Salomo gaf de raad: „Onthoud het goede niet aan degenen die het toekomt, wanneer het in de macht van uw hand ligt het te doen” (Spr. 3:27). Door op verstandige wijze ons onderscheidingsvermogen te gebruiken, kunnen wij barmhartig blijven terwijl wij ons voor misplaatste goedheid hoeden.