Voetnoot

a Omdat je onvolmaakt bent, kun je soms dingen zeggen of doen die je broeders en zusters kwetsen. Hoe reageer je in zo’n geval? Doe je wat je kunt om de band te herstellen? Bied je meteen je excuses aan? Of denk je: als hij gekwetst is, is dat zijn probleem? Het kan ook dat je zelf snel beledigd bent door wat anderen zeggen of doen. Ben je geneigd dat goed te praten en te zeggen: zo ben ik nou eenmaal? Of besef je dat je reactie een zwak punt onthult waar je nog aan moet werken?