mensen van de natiën kunnen hun hoop niet op hem vestigen. Gelukkig kunnen zij hun hoop vestigen op de thans regerende Grotere David, Jezus Christus, „de wortel en het nageslacht van David” (Openb. 22:16). Dat zij hun hoop op hem, de tegenbeeldige David, vestigen, zal niet vergeefs of misplaatst blijken te zijn.

18. Wie uit alle natiën hebben hun hoop reeds op die beloofde Regeerder gevestigd, en over wie regeert hij reeds?

¹⁸ Sinds 1935 hebben honderdduizenden van de „grote schare” die uit alle natiën, stammen, volken en talen komt, hun hoop gevestigd op de Regeerder die hen niet zal teleurstellen. Zij geven hier blijk van door gehoorzaam te zijn aan zijn gebod om „dit goede nieuws van het koninkrijk . . . op de gehele bewoonde aarde [te prediken] tot een getuigenis voor alle natiën” (Matth. 24:14). De hoop voor alle mensen der natiën die zijn gestorven sinds de doodaanbrengende zonde haar intrede onder de mensheid heeft gedaan, berust bij de thans regerende hemelse Koning, Jezus Christus. Sinds hij aan het einde van de tijden der heidenen in 1914 op de troon werd geplaatst, regeert hij reeds over gelovige, met hoop vervulde mensen uit alle natiën. Nadat hij alle losgekochte personen van de mensheid heeft opgewekt, zal hij over nog veel en veel meer mensen regeren.

19. Hebben gelovigen van alle nationaliteiten dan redenen om met het verstrijken van de tijd overvloedig te zijn in hoop, en om zich te verheugen?

¹⁹ Hebben mensen van alle natiën er derhalve redenen voor om zich te zamen met Jehovah’s „volk”, de geestelijke Israëlieten, te verheugen? Ja, alle reden van de wereld! Hoe passend is hier de schitterende zegewens waarmee Paulus zijn aanhalingen uit de profetieën besluit! Hij zegt namelijk: „Moge de God die hoop geeft, u vervullen met alle vreugde en vrede doordat gij gelooft, opdat gij overvloedig moogt zijn in hoop met kracht van heilige geest” (Rom. 15:13). Dat geïnspireerde gebed gaat ontegenzeglijk in vervulling ten aanzien van alle christelijke getuigen van Jehovah in alle delen der wereld. De vervulling van bijbelse profetieën geeft te kennen dat onze onovertroffen, glorierijke hoop de verwezenlijking nadert. „Verheugt u”!

De vervulling van Gods Woord is zeker

Jehovah God zei tot Abraham: „Maar wat Ismaël betreft, ik heb u gehoord. Zie! Ik zal hem stellig zegenen en vruchtbaar maken en zeer, zeer vermenigvuldigen. Ja, hij zal twaalf oversten voortbrengen, en ik zal hem stellig tot een grote natie doen worden” (Gen. 17:20). Abrahams zoon Ismaël was toen ongeveer dertien jaar oud (Gen. 16:16; 17:1). Geen mens zou hebben kunnen voorspellen dat deze ongehuwde jongen de vader van twaalf oversten zou worden. Maar de alwijze Schepper kon dit wel. De vervulling van deze goddelijke openbaring is vastgelegd in twee historische bronnen, die de volgende twaalf oversten noemen: Nebajoth, Kedar, Adbeël, Mibsam, Misma, Duma, Massa, Hadad, Tema, Jetur, Nafis en Kedma (Gen. 25:13-15; 1 Kron. 1:29-31). Hoe krachtig illustreert dit dat de vervulling van Gods profetische Woord zeker is!