JEHOVAH’S NAAM IN EEN LIED GEPREZEN

Het was echter al te laat. Zij hadden de ernstige fout begaan de naam van Jehovah te tarten! God gaf Mozes het bevel zijn hand over de zee uit te strekken. De wateren stormden op elkaar toe en de Israëlieten, veilig op de oostelijke oever, zagen hoe het water hun Egyptische achtervolgers overweldigde en iedereen verdronk. Jehovah had zijn geweldige soevereine macht over dit wereldrijk bewezen. Vervolgens ging Mozes de Israëlieten voor in een danklied waarin Jehovah geloofd werd, hem de eer voor de overwinning werd geschonken en zijn naam werd geprezen. In zijn lied noemde Mozes Jehovah „koning . . . tot onbepaalde tijd, ja, voor eeuwig”. — Ex. 14:26-31; 15:1-19; Ps. 136:15, NW.

Jehovah had grote achting getoond voor zijn naam en voor datgene waarmee zijn naam nauw verbonden was. Thans kenden de Israëlieten Jehovah op een manier die verschilde van de wijze waarop zij hem vroeger hadden gekend. Zij zagen nu de vervulling van zijn belofte aan Abraham, hen met een opgeheven hand te bevrijden en de onderdrukkende natie te oordelen. Hierdoor werd zijn naam tot nieuwe hoogten verheven. Jehovah zou echter nog meer doen, en in latere uitgaven van dit tijdschrift zullen wij zien hoe hij hen tot een grote en machtige natie maakte die eeuwenlang bleef bestaan en als een springplank diende voor de laatste en grote, volledige vervulling van zijn verbondsbelofte aan zijn geliefde vriend Abraham, welke zijn naam een glorierijke glans zal verlenen die zijn machtige bevrijding uit Egypte in vergelijking hiermee tot iets gerings zal maken.

Gebruik uw middelen op een godvruchtige wijze

„EER Jehovah met uw waardevolle dingen”, zegt Jehovah’s geïnspireerde Woord, de bijbel. Deze waardevolle dingen of middelen worden ter sprake gebracht in een lied dat door de christelijke getuigen van Jehovah wordt gezongen. Dit lied, „Zich opdragen” genaamd, dat in de brochure Lofliederen voor Jehovah voorkomt, zegt onder andere: „Neem mijn dagen en mijn tijd, dat ze u zijn toegewijd; neem mijn zilver en mijn goud; niets ik voor mij zelf behoud.” — Spr. 3:9, NW.

Deze woorden brengen heel goed de houding tot uitdrukking die de christen vanaf de tijd dat hij zich aan Jehovah God opdraagt, tegenover zijn middelen inneemt; vanaf dat ogenblik is hij er inderdaad tegenover Jehovah verantwoordelijk voor, zijn waardevolle dingen op een godvruchtige wijze te gebruiken.

TIJD OP EEN GODVRUCHTIGE WIJZE GEBRUIKEN

Tijd is een van de waardevolle dingen voor