beperkt tot slechts een persoon — en dat in een tijd waarin je, voor de ontwikkeling van je eigen emotionele rijpheid, het meeste voordeel kunt trekken van omgang met een grote verscheidenheid van mensen. Als je een jongeling bent, waarom zou je je er dan niet eerst op concentreren een werkelijke man te worden door voornamelijk vriendschap te hebben met andere mannen die liefde ten toon spreiden voor wat juist is en door manlijke vermogens en gewoonten van hen te leren? Als je een opgroeiend meisje bent, waarom zou je je er dan niet in de eerste plaats voor interesseren je tot een ware vrouw te ontwikkelen door voordeel te trekken van omgang met degenen die dit zijn en die je kunnen helpen voortreffelijke vrouwelijke vermogens en gewoonten te ontwikkelen? Door afspraakjes te maken, wordt zulk een ontwikkeling in werkelijkheid onderbroken en vertraagd.

Help je jezelf dus of schaadt je jezelf als je afspraakjes maakt? De bewijzen tonen aan dat je jezelf schaadt. Je stelt jezelf bloot aan kommer en rampspoed.

Zoals het boek The Family in Social Context aantoont, „is men na de Eerste Wereldoorlog waarschijnlijk begonnen met het maken van afspraakjes zoals wij dat thans kennen”. De mensen voor de Eerste Wereldoorlog, met inbegrip van jonge mensen, hadden van alles te doen wat hun vreugde schonk — waarschijnlijk meer dan de huidige generatie. Toch kun jij dit ook hebben. Je kunt werkelijk vreugde scheppen in het voeren van een conversatie, in het tot je nemen van kennis, in het ontwikkelen van vaardigheden, in het werken aan projecten, in het deelnemen aan spelen en in het bezoeken van plaatsen en zien van dingen. En je kunt er veel genoegen in vinden dit te doen met iemand van je eigen geslacht of samen met een groep. Je zult vaak bemerken dat hoe meer mensen zich in de groep bevinden — sommigen van je eigen leeftijd, sommigen ouder, sommigen jonger — des te meer plezier je zult hebben.

Waarom zou je de bloeitijd van je leven niet op een wijze gebruiken die je werkelijk goed zal doen en die je hart zal versterken om een leven van blijvend geluk te verwerven? Dit is ongetwijfeld wat je ouders voor je wensen. En je weet uit Gods Woord dat ook je Schepper dit voor je wenst. Aanvaard hun hulp.

Wiens bloed is het?

● Tegenwoordig wordt het bloed van dieren en mensen voor talloze doeleinden gebruikt. Naast het gebruik bij bloedtransfusies wordt het door sommige commerciële firma’s gebruikt om er bepaalde kleefpasta’s of voedselprodukten van te maken. Maar als bloed uit een dier of mens verwijderd wordt, aan wie behoort het bloed dan toe? Aan de eigenaar van het dier? Aan de persoon wiens bloed men genomen heeft? Wat denkt u?

Een driejarig meisje in Bolivia kende het antwoord. Haar christelijke ouders die met haar de bijbel bestuderen, hadden haar uitgelegd dat bloed in Jehovah’s ogen het leven vertegenwoordigt. Als er bloed uit een lichaam werd verwijderd, werd het niet gegeten of verkocht, maar moest het op de grond uitgestort worden. Op die wijze werd het bloed dus in feite teruggegeven aan God als degene bij wie het leven zijn oorsprong vindt. — Lev. 17:11-14.

De moeder van het meisje verklaart wat er op een dag gebeurde: „Ik heb een paar buren die van dezelfde patio gebruik maken en die er nooit enige belangstelling voor hadden mij over de bijbel te horen spreken. Tijdens een vakantie brachten zij een schaap mee naar huis om het te slachten en er zich te goed aan te doen. Mijn dochtertje van drie was toevallig in de buurt toen het dier geslacht werd en zag het bloed uit het dier stromen. Zij schreeuwde: ’Het bloed behoort aan Jehovah! Het bloed behoort aan Jehovah!’ De buren hadden nog nooit iets dergelijks gehoord en zij wisten niet wie Jehovah was, dus stonden zij volkomen sprakeloos. Op het geschreeuw van mijn dochtertje haastte ik mij naar de patio om te zien wat er aan de hand was. Daar stond ze tussen de volwassenen en zei: ’Raak het niet aan. Het is van Jehovah.’ De buren wilden een verklaring. Dus haastte ik mij naar huis en haalde mijn bijbel om hen te laten zien dat wat mijn dochtertje zei, op Gods Woord gebaseerd was. Nu bestuderen mijn buren geregeld met mij de bijbel en zij hopen spoedig als bedienaren van Jehovah gedoopt te worden.”

Weerspiegelen uw ziens- en handelwijze ten aanzien van bloed, de nauwkeurige kennis en de eerbied die dit jonge meisje ervoor had?