stellig verhoogd worden onder de natiën, ik zal stellig verhoogd worden op de aarde.” Slechts wanneer de gehele mensheid zich aan Jehovah God als de Soevereine Heer van het universum onderwerpt, zal er ten slotte overal vrede heersen. Terwijl degenen die ware vrede liefhebben, die glorierijke tijd afwachten, kunnen zij juichen over de bescherming die Jehovah garandeert: „Jehovah der legerscharen is met ons; de God van Jakob is ons een veilige hoogte” (Ps. 46:11). Terwijl de natiën dus op explosieve fundamenten bouwen, ten einde een wankele vrede en valse zekerheid tot stand te brengen, kunnen allen die op de vermaning van Gods Woord de bijbel acht slaan, voortrukken naar de werkelijke vrede en zekerheid die alleen door Gods koninkrijk in handen van Christus Jezus wordt gewaarborgd. — Matth. 6:10.

De Bergrede — Christenen als „zout” en „licht”

NA DE negen ’gelukkigverklaringen’ van zijn Bergrede, gaf Jezus te kennen welke invloed zijn volgelingen op de mensheid zouden uitoefenen. Hij zei: „Gij zijt het zout der aarde.” — Matth. 5:13; vergelijk Markus 9:50; Lukas 14:34, 35.

Jezus’ luisteraars waren goed met zout bekend. Het diende niet alleen om de smaak van voedsel te verhogen, maar ook om het tegen bederf te vrijwaren. Omdat zout vrijheid van corruptie of bederf vertegenwoordigde, gaf God klaarblijkelijk het gebod dat het bij „elke offergave” op zijn altaar gebruikt moest worden (Lev. 2:13). In Jezus’ tijd bestrooiden de priesters die in Jehovah’s tempel in Jeruzalem dienst verrichtten, de dierlijke slachtoffers en de graan- en reukoffers die op het brandofferaltaar werden aangeboden, met zout. Volgens de joodse geschiedenis lag er met het oog hierop een hoge berg zout bij de helling die naar dat altaar leidde. In het tempelgebied bevond zich een grote opslagkamer, die als „de zoutkamer” bekendstond, ten einde te garanderen dat er een voldoende voorraad was.

Jezus’ discipelen moesten „het zout der aarde” zijn. Dit zou zowel in hun activiteit met betrekking tot het geven van getuigenis over Gods koninkrijk als in hun persoonlijke gedrag tot uiting komen. De christelijke getuigenisactiviteit heeft tot gevolg gehad dat velen Jezus als de beloofde Messías hebben aanvaard en geloof oefenen in zijn zondenverzoenende offer. Als gevolg hiervan is het voor zulke gelovigen mogelijk geworden eeuwig leven te ontvangen (Joh. 6:47; Rom. 10:13-15). Door mensen ertoe te brengen overeenkomstig bijbelse beginselen te leven, gaan de volgelingen van Jezus bovendien de toename van moreel en geestelijk bederf in de menselijke samenleving tegen.