Verbreking van het juk van de onderdrukker
„Hij zal de arme die om hulp schreeuwt, bevrijden, ook de ellendige en al wie geen helper heeft. Hij zal deernis hebben met de geringe en de arme, en de zielen van de armen zal hij redden. Van onderdrukking en van geweld zal hij hun ziel loskopen, en hun bloed zal kostbaar zijn in zijn ogen.” — Ps. 72:12-14.
1. Wat trachten de mensen in deze tijd te bewerkstelligen, maar wat weten zij niet?
UIT alle hoeken van de aarde komt thans de roep om vrijheid. Overal willen de mensen vrij zijn. Zij willen de vrijheid hebben om hun eigen regering en hun eigen levenswijze te kiezen. Zij willen de vrijheid hebben om aanbidding te beoefenen op de wijze zoals dit hun goeddunkt en als het hun goeddunkt. Zij willen vrij zijn met betrekking tot de strikte indeling van de moderne leefwijze, vrij met betrekking tot de in slavernij brengende eisen van de industrie, vrij met betrekking tot de lasten van het betalen van belastingen en de hoge kosten van het levensonderhoud. Zij willen vrij zijn met betrekking tot militaire overheersing en dictatuur. Zij willen vrij zijn met betrekking tot wetenschap en technologie, die hen hebben verlaagd tot het peil waarop zij als het ware niets anders zijn dan ponskaarten die in computers verwerkt worden. Zij willen vrij zijn met betrekking tot religieuze bijgelovigheden en hiërarchisch toezicht. Overal hebben mensen het wanhopige verlangen vrij te zijn met betrekking tot dit samenstel, dat hen in slavernij heeft gebracht, maar zij weten niet wat zij moeten doen om zich van hun onderdrukkers te bevrijden. Wat kunnen zij doen?
2. Wat zijn enkele van de dingen welke mensen die vrijheid verlangen, thans kunnen doen?
2 Mensen die vrijheid verlangen, kunnen hier een begin mee maken door te beseffen wat de oorzaak is van hun slavernij. Wanneer zij de oorzaak kennen, zal ook de ware remedie duidelijk worden. Zij dienen er ook moeite voor te doen Gods zienswijze met betrekking tot deze kwestie van onderdrukking te weten te komen door zijn Woord de bijbel te onderzoeken en hun leven in overeenstemming te brengen met zijn wil (Spr. 3:5-7). Verder dienen zij er ook moeite voor te doen in te zien dat er afgescheiden van God geen vrijheid kan bestaan, dat elke handelwijze die tegen Gods wet indruist, alleen tot onderdrukking en slavernij kan leiden. Zij doen er goed aan eveneens op te merken dat alles zonder beperkingen te doen, geen vrijheid, maar chaos tot gevolg heeft. De geschiedenis leert ons deze les.
3. (a) Waar werd onderdrukking voor het eerst ingevoerd, door wie en hoe? (b) Hoe eindigde ’s mensen droom van een onbegrensde aarde?
3 In de hof van Eden maakte de mens voor het eerst kennis met onderdrukking en slavernij door degene die de bijbel Satan de Duivel noemt (Openb. 12:9). In plaats dat Adam en Eva zich onder het juk van God lieten brengen door gehoorzaam te blijven aan zijn wetten en geboden, verkozen zij het naar de Duivel te luisteren en zichzelf te dienen, waardoor zij door middel van ongehoorzaamheid onder het juk van de Duivel kwamen. Zij werden de slaven van zelfzucht, de slaven van zonde (Rom. 6:16-18). In plaats dat zij binnen de grenzen van de hof van Eden bleven, werden zij vrijgelaten om op de uitgestrekte, onbegrensde aarde daarbuiten te wonen, waar zij voldoende ruimte hadden om hun wil ten uitvoer te brengen. Maar zelfs hoewel zij een vrij gebruik van de aarde mochten maken, blijft de vraag bestaan: waren zij werkelijk vrij? Neen, er bestaat geen vrijheid buiten het huisgezin van God. De wet van zonde en de dood was nu in hun leden werkzaam. De werken van het vlees kwamen op een afschuwelijke wijze aan het licht toen Kaïn zijn broer Abel vermoordde. Spoedig werd de aarde met misdaad en gewelddaad vervuld (Gen. 4:8; 6:5; Gal. 5:19-21). Hun jeugdige droom van een nieuwe, betere en onbegrensde wereld afgescheiden van God werd niet verwezenlijkt. In werkelijkheid werd het een onderdrukkende wereld, een corrupte en dode wereld, een wereld die tot de vernietiging was veroordeeld. — Gen. 6:7.
4. (a) Wat hebben mensen sinds de Vloed geprobeerd te doen, en waarom hebben zij gefaald? (b) Wat moet in aanmerking genomen worden om een eind te maken aan onderdrukking? Wat is door menselijke krachtsinspanningen tot stand gebracht?
4 Sinds de vloed in Noachs dagen, welke die wereld vernietigde, hebben mensen door middel van regeringen en andere middelen afgescheiden van God, getracht de in Eden verloren gegane vrijheden terug te winnen (2 Petr. 2:5). Zij hebben gebeden, gestreden en hun leven gegeven om zich te bevrijden, maar de geschiedkundige feiten getuigen ervan dat het mensengeslacht er tot op deze tijd niet in is geslaagd aan de bittere vruchten van Adams opstand tegen Gods wet te ontkomen en dat deze wereld niet onder Satans toezicht vandaan is gekomen. Jezus Christus noemde Satan „de heerser van deze wereld” (Joh. 12:31; 14:30). De apostel Paulus verwees naar hem als „de god van dit samenstel van dingen [die] de geest van de ongelovigen heeft verblind” (2 Kor. 4:4). De apostel Johannes waarschuwt: „De gehele wereld ligt in de macht van de goddeloze” (1 Joh. 5:19). Alle natiën staan onder Satans toezicht, welk feit Jezus Christus niet ontkende toen Satan hem alle koninkrijken van de wereld en hun heerlijkheid aanbood als Jezus een daad van aanbidding voor hem zou verrichten (Matth. 4:8-10). Zolang de natiën onder de invloed van de god van onderdrukking, Satan de Duivel, staan, kan er derhalve van geen enkele daad van de zijde van deze natiën worden gezegd dat hierdoor een einde wordt gemaakt aan onderdrukking. Een einde maken aan onderdrukking houdt in dat de wortel van het probleem wordt aangepakt, en dit houdt in dat de mensheid van Satan zelf wordt bevrijd. Het betekent ook dat de mensheid van de slavernij aan overgeërfde zonde bevrijd moet worden. Aangezien Satan buiten het bereik van mensen en natiën is, moet de mensheid noodzakelijkerwijs naar elders opzien voor hulp bij het breken van het juk van haar onderdrukker. En aangezien allen nakomelingen van de zondaar Adam zijn, hebben allen zijn onvermogen in de vorm van zonde en het loon ervan, de dood, geërfd (Rom. 5:12; 6:23). De mens moet derhalve naar elders opzien om van de slavernij aan zonde verlost te worden (Job 14:4; Ps. 49:7). Daarom hebben de natiën gefaald. Zij zijn niet in staat de grondoorzaken aan te pakken. Daarom hebben hun krachtsinspanningen over het algemeen niets anders tot gevolg gehad dan dat het ene onderdrukkende stelsel door een ander werd vervangen.
ONDERDRUKKENDE STELSELS IN HET VERLEDEN
5. (a) Waaruit blijkt dat Egypte een onderdrukkend stelsel was? (b) Wie bevrijdde de Israëlieten uit de Egyptische slavernij?
5 De eerste wereldmacht Egypte ontwikkelde zich tot een onderdrukkend stelsel. De kinderen Israëls hebben de meedogenloze farao’s van het land generaties achtereen gediend. In het bijbelverslag wordt hun onderdrukking als volgt getrouw beschreven: „Men [de Egyptenaren] zette daarom oversten van dwangarbeid over hen [de Israëlieten] om hen bij het dragen van hun lasten te onderdrukken; en zij gingen voor Farao steden bouwen als opslagplaatsen, namelijk Pithom en Raämses. Maar hoe meer men hen onderdrukte, des te meer vermenigvuldigden zij zich en des te meer breidden zij zich uit, zodat men een ziekmakende angst gevoelde ten gevolge van de zonen van Israël. Dientengevolge lieten de Egyptenaren de zonen van Israël onder tirannie slavendienst verrichten en zij bleven hun het leven bitter maken met harde slavenarbeid in leemmortel en bakstenen en met elke vorm van slavenarbeid op het veld, ja, elke vorm van slavenarbeid van hen, waarvoor zij hen onder tirannie als slaven gebruikten” (Ex. 1:11-14). Het juk van de Egyptische onderdrukkers werd niet door Israëlitisch vernuft, maar door de Almachtige God zelf verbroken. Hij herinnerde hen hieraan met de woorden: „Ik ben Jehovah, uw God, die u uit het land Egypte heb geleid, zodat gij geen slavendienst meer voor hen deedt, en vervolgens heb ik de houten van uw juk verbroken en u recht doen wandelen” (Lev. 26:13). Het was Jehovah die het juk van hun onderdrukker verbrijzelde, welk feit hij hen wilde laten onthouden; een feit dat ook wij beter maar niet kunnen vergeten.
6. Wat betekende vrijheid en slavernij voor de Israëlieten?
6 Gehoorzaamheid aan God betekende vrijheid. God ongehoorzaam zijn betekende in slavernij geraken onder het juk van gevangenschap. Jehovah waarschuwde de Israëlieten: „Indien gij . . . niet naar mij zult luisteren en al deze geboden niet zult doen, en indien gij mijn inzettingen zult verwerpen, en indien uw ziel een afschuw zal hebben van mijn rechterlijke beslissingen, zodat gij niet al mijn geboden doet en zo mijn verbond verbreekt, dan zal ik, van mijn zijde, . . . werkelijk mijn aangezicht tegen u keren” (Lev. 26:14-17). Wanneer zij in gebreke zouden blijven naar hun God te luisteren, wanneer zij opzettelijk in strijd met hem zouden wandelen, wanneer zij zouden weigeren zich door hem te laten corrigeren, zou hun ongehoorzame handelwijze uiteindelijk tot hun vernietiging leiden. „Gij zult uw vijanden moeten dienen, . . . en hij zal u stellig een ijzeren juk op uw hals leggen, totdat hij u verdelgd heeft.” — Deut. 28:15, 48; Lev. 26:18-41.
7. Welke verschillende betekenissen worden er aan het juk als symbool en beeldspraak gehecht, en waarom kunnen wij zeggen dat de Israëlieten begrepen wat God bedoelde toen hij zei dat hij een ijzeren juk op hun hals zou leggen?
7 De joden wisten heel goed waarover Jehovah sprak, aangezien zij een volk van landbouwers waren en derhalve heel bekend waren met allerlei soorten van jukken. Een ijzeren juk was het symbool van zware ballingschap (Jer. 28:14). Het was ook het symbool van rampspoed of lijden. Naar de vernedering en onderdrukking van één natie door een andere natie verwezen de joden als het juk van slavernij (Jer. 27:8; 28:4). Zich losmaken van slavernij of onderworpenheid werd als ’het juk verbreken’ beschreven (Jes. 9:4; 14:25; Jer. 28:2). Toen Jehovah zei dat hij „stellig een ijzeren juk” op hun hals zou leggen als zij weigerden naar hem te luisteren, wisten zij derhalve dat dit slavernij en verdelging betekende.
8. Wanneer en hoe vermeerderde Israël zijn lasten?
8 Het Israël uit de oudheid leerde als natie echter traag. Steeds weer opnieuw weigerden zij naar de stem van Jehovah te luisteren en moesten zij de gevolgen daarvan ondergaan. In het jaar 1117 v.G.T. smeekte de natie de profeet Samuël een koning voor hen te zalven. Samuël waarschuwde dat een aardse koning zou betekenen dat hun lasten zouden toenemen, want koningen zouden als regeerders onderdrukkend en veeleisend zijn. „Het volk weigerde echter naar de stem van Samuël te luisteren en zei: ’Neen, maar een koning zal er over ons komen’” (1 Sam. 8:18, 19). Saul werd tot koning gezalfd. En spoedig daarna begon de natie te voelen wat het betekende een menselijke koning over zich te hebben. Die last nam mettertijd toe.
9. (a) Wanneer werd onderdrukking een nationaal geschilpunt, en met welk gevolg? (b) Welk feit is het waard onthouden te worden?
9 Honderd twintig jaar nadat Saul koning over Israël was geworden, werd onderdrukking een nationaal geschilpunt. Gedurende de laatste jaren van zijn leven werd koning Salomo een hardvochtige heerser. Toen Rehábeam, zijn zoon, hem op de troon opvolgde, smeekte het volk Israël hem hun lasten te verlichten, zeggende: „Uw vader heeft van zijn kant ons juk hard gemaakt, en wat u aangaat, maak nu de harde dienst van uw vader en zijn zware juk dat hij ons heeft opgelegd lichter, en wij zullen u dienen.” Koning Rehábeams antwoord luidde: „Mijn vader heeft van zijn kant een zwaar juk op u geladen; maar ik voor mij zal uw juk nog verzwaren” (1 Kon. 12:1-11). Dit leidde tot opstand in het koninkrijk van Israël en een scheuring die ongeveer 390 jaar bleef bestaan, totdat het koninkrijk Juda in 607 v.G.T door de Babyloniërs werd verwoest. De joden die in leven bleven, werden gevankelijk naar Babylon weggevoerd om slavendienst te verrichten. Nadat deze gevangenschap achtenzestig jaar had geduurd, was het wederom Jehovah God die hen te hulp kwam en het juk van hun onderdrukker verbrijzelde, en twee jaar later schonk hij hun de vrijheid naar huis terug te keren. Ook dit is het waard onthouden te worden. — Ezra 1:1, 2.
10. Wat wordt door deze historische feiten geleerd?
10 Geen enkele vertegenwoordiger van het mensengeslacht in deze tijd, ongeacht zijn nationaliteit, kan deze feiten ontkennen of eraan ontkomen. De les blijft nog steeds van kracht. Er is geen vrijheid afgescheiden van God. Niemand kan de mensheid van Satanische overheersing bevrijden behalve God zelf. Degenen die ontkennen wat Gods Woord hierover te zeggen heeft, zijn door de god van dit samenstel van dingen verblind. Zij bemerken spoedig dat hun pogingen om het een of andere juk te verbreken, uitermate zwak zijn of worden tegengewerkt of een boemerangeffect hebben. Op zijn hoogst slagen zij er alleen maar in het ene onderdrukkende stelsel door een ander te vervangen.
HEDENDAAGSE ONDERDRUKKENDE STELSELS
11. Wat probeerde Karl Marx te doen? Waardoor wordt bewezen dat zijn idee een enorme mislukking was?
11 De Duitse socialist Karl Marx dacht bijvoorbeeld dat hij op wetenschappelijke wijze kon aantonen dat de situatie in onze tijd anders was. Hij begon een nieuw regeringsstelsel te ontwikkelen waarvan hij dacht dat het tot ware vrijheid zou leiden, niet tot een nieuwe onderdrukking. Dit was het begin van het communisme, het onderdrukkendste van alle stelsels die tot op heden hebben bestaan. De volkscommunes van Rood-China tonen duidelijk genoeg aan welk een zwaar juk die mensen torsen, want ongeveer 98 percent van China’s plattelandsbevolking is in een stelsel van gedwongen collectivisatie samengebracht. Al hun persoonlijke rechten, vrijheden en bezittingen hebben zij aan de Staat moeten afgeven. Dit zijn de vruchten van een stelsel waarvan Marx geloofde dat het een einde zou maken aan onderdrukking en de gehele mensheid ware vrijheid zou schenken. Werd Marx niet door Satan misleid te geloven dat vrijheid in een godloze, materialistische maatschappij was gelegen? Zeer beslist! Miljarden mensen hebben Marx’ stellingen gevolgd. Zij werden godloos en materialistisch, maar niet vrij (2 Kor. 11:14, 15). Afgescheiden van God bestaat er namelijk geen vrijheid.
12, 13. In welke opzichten ervaart men onder het kapitalisme onderdrukking?
12 Hoe staat het echter met de kapitalistische wereld? Is het de mensen soms beter vergaan, zou iemand kunnen vragen. In veel opzichten wel. Niettemin kunnen ook in het kapitalistische rijk bijna overal de onderdrukkende jukken worden gezien. Enorme industriële stelsels dwingen honderdduizenden mensen min of meer slaafse werkzaamheden te verrichten, terwijl ze hun werktijden bepalen, en indirect ook hun levensstandaard. Als werkers op betere werkomstandigheden en een hoger loon aandringen om aan de hoge kosten van het levensonderhoud het hoofd te kunnen bieden, heeft dit vaak nog meer onderdrukking tot gevolg. Wanneer werkgevers door middel van stakingen of arbitrage gedwongen zijn hogere lonen uit te betalen, jagen zij ter compensatie van de extra bedrijfsonkosten vaak de prijs van hun produkten op; de prijzen worden verhoogd om de hogere kosten te dekken en de werkman, die het produkt moet kopen, betaalt uiteindelijk zijn eigen loonsverhoging. Stakingen en collectieve onderhandelingen hebben het juk van de onderdrukker in het land van het kapitalisme niet gebroken.
13 Onderdrukking in de vorm van belastingen is in de afgelopen jaren bijzonder zwaar geworden. Alleen al voor defensie-uitgaven hebben de Verenigde Staten van 1959 tot 1969 meer dan $630.000.000.000 uitgegeven. Deze gigantische geldsom vertegenwoordigt duizenden dollars voor elke werkende belastingbetaler in het land! Volgens het jaarrapport van de Amerikaanse Commissie voor Wapenbeheersing en Ontwapening hebben alle natiën gedurende de afgelopen zes jaar in totaal meer dan ƒ 3.600.000.000.000 uitgegeven aan militaire uitrusting! Wat een last om te dragen!
14. Wat zouden wij ons kunnen afvragen?
14 Hebben deze grote uitgaven de vracht die de mensen moeten dragen, soms verminderd of op zijn minst een schijn van zekerheid in de wereld doen ontstaan? Hebben deze lasten de mensen ertoe gebracht zich tot God te wenden en zijn bevrijding te zoeken? Hebben de hedendaagse stelsels de mensheid op zijn minst enige oorzaak tot vreugde geschonken? Laten wij, voordat er een oplossing wordt geboden, in het kort enkele van de verschrikkelijke beroeringen beschouwen die door de stelsels van onze tijd zijn teweeggebracht.
VRUCHTEN VAN HEDENDAAGSE ONDERDRUKKING
15, 16. (a) Wat hebben deze onderdrukkende stelsels voortgebracht? (b) Welke profetieën vervullen ze?
15 In het tijdsbestek van enkele jaren hebben de mensen de opkomst van gemene dictators gezien, zoals Adolf Hitler en Benito Mussolini, die de wereld in een bloedige chaos stortten. Zij zijn getuige geweest van de meedogenloze zuiveringen door Jozef Stalin en door de troepen van de rode garde van China. Zij hebben de koude oorlog van 1948 gadegeslagen, de Russische blokkade van Berlijn, de eerste machtsovername van Tsjechoslowakije en de bouw van een IJzeren Gordijn dwars door Europa. In recente jaren zijn zij getuige geweest van bijna voortdurende gevechten tussen Israël en de Arabieren; Rood-China explodeerde zijn eerste waterstofbom, de Bolivianen doodden Che Guevara, de Nigeriaanse burgeroorlog werd gestreden en zij zagen hoe er steeds meer bloed vloeide in Vietnam en Cambodja. De wereld heeft ook gezien hoe oproerkraaiers te keer gingen in Detroit, Chicago, Los Angeles, Newark, New York en elders. Ze zag de Britse pond en de Franse franc devalueren en hoe de goudcrisis de economische fundamenten van de wereld deed schudden. Ze maakte kennis met de eerste menselijke harttransplantatie en zag hoe mannen in een satelliet om de maan cirkelden en erop landden.
16 De wereld zag ook een weergaloze toename in misdaad en gewelddaad. Ze zag hoe lafhartige mannen vermaardheid zochten door de een of andere veelbelovende wereldleider te doden. In april 1968 ontstak de moord op Martin Luther King in 125 Amerikaanse steden negerrelletjes waarbij 46 personen werden gedood en 2600 personen werden gewond, terwijl er 55.000 soldaten van de nationale garde nodig waren om de orde te herstellen. In juni 1968 werd de tweede Kennedy-sluipmoord gepleegd, waardoor een energieke jonge leider aan het begin van zijn macht van het leven werd afgesneden. Allerlei studentenprotesten hebben België, Engeland, Egypte, Indonesië, Italië, Japan, Mexico, Nederland, Polen, Spanje, West-Duitsland en universiteiten in de Verenigde Staten geteisterd. Overeenkomstig de vervulling van bijbelse profetieën leven wij thans inderdaad in „kritieke tijden . . . die moeilijk zijn door te komen”, waarin het hart van de mensen „mat [wordt] van vrees en verwachting omtrent de dingen die over de bewoonde aarde komen” (2 Tim. 3:1; Luk. 21:26). Maar dit zijn de vruchten van stelsels die mensen met alle geweld in stand proberen te houden, zonder een uitweg uit hun dilemma te weten.
OORZAAK EN GEVOLG VAN WERELDCHAOS
17. Wat is de schijnbare reden achter de zich onstuimig ontwikkelende gebeurtenissen, en wat heeft dit tot gevolg?
17 De beangstigende vaart en actie van onze tijd schijnen bijna dolzinnig en op goed geluk af te zijn, en toch blijkt er een doel achter dit alles te schuilen. Time van 30 augustus 1968 verklaarde: „Overal, zowel in communistische als kapitalistische en ex-koloniale natiën, is een oneindig verlangen naar nieuwe vrijheden en voldoening schenkende prestaties kenbaar.” Miljoenen willen meer. Zij voelen zich gefrustreerd wanneer overvloed, gelijkheid en ontwikkeling te langzaam worden bereikt, zei Time. „Het wereldomvattende gevolg is een toenemend ongeduld met oude politieke processen; een verlangen naar directe actie doet de geest van velen ontvlammen en veroorzaakt bijna dagelijks botsingen waarbij wet en logica worden getrotseerd.” Dit heeft gebrek aan respect voor alle vormen van autoriteit tot gevolg gehad. Jongeren hebben gezien hoe programma’s waarmee vele miljarden dollars gemoeid zijn, in gebreke zijn gebleven een einde aan armoede te maken; hoe een burgerrechtelijke wetgeving negers gefrustreerder heeft achtergelaten dan ooit; hoe hoger onderwijs en financieel „succes” geen werkelijke voldoening schenken; hoe veel jongeren de oude morele maatstaven hebben verlaten; hoe politieke beloften alleen maar meer crises en beroeringen tot gevolg gehad hebben en nu het punt hebben bereikt dat veel jonge mensen geneigd zijn niets meer om het leven te geven.
18. (a) Welke gebeurtenissen tonen aan dat jongeren deze wereld hopeloos vinden? (b) Wat doen zij, hetgeen in overeenstemming is met de profetieën?
18 Het is niet langer plezierig jong te zijn. De jongeren van thans staan tegenover een hachelijke, teleurstellende en chaotische wereld. Vaak reageren zij er op gewelddadige, verwoestende en misdadige wijze op. Straatgevechten tussen jeugdbenden, studentenrelletjes en orgieën waarbij men zich te buiten gaat aan overmatig drinken en vrij geslachtelijk verkeer, zijn uitingen van blinde opstand tegen ’s werelds onmenselijkheden, haar verwarrende morele waarden en haar onderdrukkende juk. Veel jongeren, die in deze genadeloze intellectuele concurrentiestrijd zijn vastgelopen, grijpen naar kalmerende middelen, peppillen en andere drugs. Een recent onderzoek aan de universiteit van Toronto onthulde dat 37 percent van de mannen en 36 percent van de vrouwen drugs gebruikte om het tempo van het gegeven onderricht te kunnen bijhouden. Sommigen plegen zelfmoord. Dertig percent van de mannen en 17 percent van de vrouwen op de universiteit gaf toe dat zij aan zelfmoord dachten. Op de Yale-universiteit komt zelfmoord na ongelukken op de tweede plaats als doodsoorzaak onder studenten. In Ljubljana, Joegoslavië, heeft de politie ontdekt wat naar haar mening een zelfmoordclub van jonge mensen genoemd zou kunnen worden. Jongeren trekken loten om vast te stellen wie aan de beurt is om als volgende te sterven. Dit is de droevige en neerslachtige toestand waarin deze wereld uiteindelijk is terechtgekomen. De geïnspireerde spreuk zegt: „Wanneer een goddeloze heerst, zucht het volk” (Spr. 29:2). En de onderdrukten „zuchten en kermen over al de verfoeilijkheden die in [hun] midden gedaan worden” (Ezech. 9:4). Wat kunnen de mensen echter doen?
19. (a) Wie geven jongeren snel de schuld voor de heersende toestanden, maar wie is verantwoordelijk? (b) Waaruit blijkt dat dit zo is? (c) Op welk feit omtrent de bron van hulp wordt hierdoor de nadruk gelegd?
19 Bewust of onbewust geven de meeste jongeren de volwassenen de schuld voor de onmenselijke beproevingen waaraan zij worden onderworpen. Hierin vergissen de jongeren zich echter. De volwassenen van deze tijd zijn in dezelfde mate slachtoffers van dezelfde maatschappelijke en economische stelsels als de jongeren van de wereld. Zij dragen dezelfde lasten en verlangen vurig naar een verandering. De werkelijke oorzaak van onderdrukking is volgens de bijbel Satan, die „de gehele bewoonde aarde misleidt; . . . Wee de aarde en de zee, want de Duivel is tot u neergedaald, en hij heeft grote toorn, daar hij weet dat hij slechts een korte tijdsperiode heeft” (Openb. 12:9, 12). Aangezien onderdrukking geworteld is in het geestenrijk, in Satan en in de stelsels die hij in het leven heeft geroepen, is het buiten het bereik van de mens om zichzelf te bevrijden. Hij heeft hier Gods hulp bij nodig. De onderdrukten doen er derhalve verstandig aan wanneer zij naar God opzien om het juk van de onderdrukker, overeenkomstig zijn belofte, te verbrijzelen. — Ps. 37:34.
HET JUK VAN DE ONDERDRUKKER VERBRIJZELD
20. (a) Waarom kunnen wij een levendige hoop voor de toekomst hebben? (b) Hoe zal God ervoor zorgen dat onderdrukking uit het universum verwijderd wordt?
20 In de bijbel treffen wij Gods belofte aan dat de toekomst, die er nu voor alle mensen onheilspellend uitziet, zal veranderen. Deze prachtige planeet, de aarde, zal teruggevorderd worden voor de rechtvaardige mensheid. Orde zal chaos vervangen; vrede zal oorlog vervangen en allen zullen in vrijheid zekerheid en overvloed genieten (Ps. 46:8, 9; Openb. 21:1-4). Hoe zal God dit tot stand brengen? Door Satan en zijn demonenhorden in het onzichtbare rijk te verdelgen en eveneens elk overblijfsel van zijn zichtbare organisatie uit te wissen. In Time werd over de verwarrende problemen van onze tijd opgemerkt: „De enige oplossing is de maatschappij uit te roeien en opnieuw te beginnen.” Dit is precies wat God zich voorneemt te doen. Door bemiddeling van zijn profeet Daniël verklaarde hij: „In de dagen van die koningen zal de God des hemels een koninkrijk oprichten dat nooit te gronde zal worden gericht. En het koninkrijk zelf zal aan geen ander volk worden overgedragen. Het zal al deze [onderdrukkende] koninkrijken verbrijzelen en er een eind aan maken, en zelf zal het tot onbepaalde tijden blijven bestaan.” — Dan. 2:44.
21. Wanneer zal onderdrukking verwijderd worden, en hoe zal de mens worden vrijgemaakt?
21 Dat koninkrijk functioneert reeds in de hemel met Christus als koning (Openb. 11:15). In Armageddon, „de oorlog van de grote dag van God de Almachtige”, zal Jezus Christus, die als Gods oordeelsvoltrekker optreedt, de aarde van al Gods vijanden bevrijden en rechtvaardigheid tot stand brengen. Daarom bidden wij: „Uw koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in de hemel, alzo ook op aarde” (Openb. 16:14, 16; Matth. 6:10; 2 Petr. 3:13). Christus zal ook met Satan en zijn demonen afrekenen door hen tot machteloosheid te verpletteren (Rom. 16:20). Onder de Koninkrijksheerschappij zal onderdrukking volledig van de aarde verdwijnen. De regerende Christus zal de voordelen van zijn loskoopoffer dan op een uiterst dynamische wijze toepassen, terwijl de gevolgen van overgeërfde zonde zullen ophouden te bestaan (Matth. 20:28; Rom. 5:17, 21). „De dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschreeuw, noch pijn zal er meer zijn” (Openb. 21:4). De mensheid zal tot Gods heerlijkheid tot volmaaktheid groeien.
22, 23. (a) Welk gebed bidden dienstknechten van God, met een krachtige hoop op Gods beloften? (b) Welk vertrouwen geeft ons vreugde, en hoe zullen de rechtvaardigen hierop reageren? (c) Hoe staat het met degenen die thans een bevrijding van onderworpenheid aan deze wereld zoeken, en wat kunnen zij doen?
22 Degenen die deze beloften van God geloven, bidden nu net als de psalmist: „Geef de koning uw gerechtigheid, o God, en uw rechtvaardigheid aan de koninklijke zoon! Moge hij uw volk met rechtvaardigheid oordelen en uw armen met gerechtigheid! . . . Moge hij de zaak van de armen van het volk verdedigen, bevrijding schenken aan de behoeftigen en de onderdrukker verbrijzelen!” (Ps. 72:1-4, 11-14, Revised Standard Version). Alle onderdrukten van de aarde kunnen derhalve in dit uur van ontreddering en crises hun hoop op Jehovah stellen. Zult u vertrouwen stellen in zijn bevrijding en vrijheid? Allen die rechtvaardigheid liefhebben, zullen dit doen. — 1 Kon. 8:56.
23 Maar zelfs thans, vóór dat grootse einddoel dat God ons van alle onderdrukkers bevrijdt, is het voor mensen mogelijk zich in bevrijding van onderworpenheid aan deze huidige goddeloze wereld te verheugen. Het volgende artikel vertelt ons hoe deze verkwikking in onze tijd verkregen kan worden. Lees het derhalve indien u vermoeid bent en verkwikking voor uw ziel verlangt.