De spot van de bisschop werkte averechts

HET gebeurde in 1860. Op de universiteit van Oxford was het Britse Genootschap ter Bevordering van de Wetenschap bijeen. Onder de aanwezigen bevonden zich de evolutionist Thomas H. Huxley en bisschop Samuel Wilberforce, een hevig tegenstander van de evolutietheorie. Wilberforce bedierf zijn argumentatie echter door „op beledigende wijze persoonlijk aan Huxley te vragen of zijn voorouders apen waren”.

Huxley besefte dat Wilberforce zijn eigen ruiten had ingegooid. Toen hem werd gevraagd te antwoorden, zei hij: „Als . . . mij gevraagd wordt of ik liever een armzalige aap als grootvader zou willen hebben of een man die door de natuur met grote kwaliteiten begiftigd is en veel invloed bezit, en toch die vermogens en die invloed alleen maar aanwendt om in een serieuze wetenschappelijke discussie te gaan spotten — aarzel ik niet om mijn voorkeur voor de aap uit te spreken.”

De spot van Wilberforce werkte averechts. Hoeveel beter zou het voor hem geweest zijn wanneer hij de bijbelse vermaning ter harte had genomen: „Een slaaf van de Heer behoeft . . . niet te strijden, maar moet vriendelijk zijn jegens allen, bekwaam om te onderwijzen, . . . met zachtaardigheid degenen onderrichtend die niet gunstig gezind zijn.” — 2 Tim. 2:24, 25.

Een ware christen bezit niet alleen het geïnspireerde Woord van God als bewijs dat alle dingen door een almachtige, alwetende persoonlijke Schepper zijn geschapen, maar ook alle onomstotelijke feiten uit de wereld der natuur om zijn onwrikbare geloof in schepping door God te ondersteunen.

ANTWOORDEN OP DE BIJBELKENNISTEST

Zie de bijbelquiz op blz. 32.

● VANWEGE MURMUREREN MET MELAATSHEID GESLAGEN —

Murmureren, zoals Mirjam deed, is niet slechts een klacht over iets verkeerds. Het is een uiting van ontevredenheid, die vaak wordt veroorzaakt doordat men zichzelf te belangrijk vindt. Derhalve vernederde God Mirjam en maakte haar voor een periode van zeven dagen een melaatse. — „De Wachttoren”, 15/4/79 blz. 24.

● NAAR HET HUIS VAN EEN PROSTITUÉE —

Aangezien Simson zich in vijandelijk Filistijns gebied bevond, kon hij alleen in het huis van de prostituée een onderkomen voor de nacht krijgen. Het verslag in Rechters 16:1 zegt niet dat hij van haar diensten gebruik maakte, ofschoon de Filistijnen dat wel gedacht kunnen hebben, want zij waren van plan tot de morgen op hem te wachten. In plaats daarvan rukte hij te middernacht de stadspoorten los, waardoor hij de stad weerloos achterliet. — „De Wachttoren”, 1/6/79 blz. 31.

● DE DOOP VOOR PERSONEN MET EEN SLECHTE GEZONDHEID? —

De bijbel toont aan dat de doop door volledige onderdompeling zeer belangrijk is. Dus zelfs wanneer iemands toestand ongewone maatregelen zou vereisen, dient hij als het enigszins mogelijk is, gedoopt te worden. Maar wij kunnen het vertrouwen hebben dat, wanneer het lichamelijk onmogelijk is een pas opgedragen persoon te dopen, God de situatie barmhartig zal beschouwen. — „De Wachttoren”, 15/8/79 blz. 31.

● BEGIN VAN DE „IK EERST”-FILOSOFIE —

De ’ik eerst’-filosofie, de aanbidding van het eigen ik, gaat helemaal terug tot het eerste mensenpaar en zou volgens de voorspelling ook aanwezig zijn in de laatste dagen. De bijbel zegt in 2 Timótheüs 3:1, 2: „In de laatste dagen . . . [zullen] de mensen . . . zichzelf liefhebben. — „Ontwaakt!”, 22/8/79 blz. 7.

● LOT BIEDT ZIJN DOCHTERS AAN —

Hoewel Lot aanvankelijk niet wist dat hij engelen gastvrij had ontvangen, kan het goed zijn dat hij zich later realiseerde dat zij boodschappers van God waren. Daarom was Lot misschien van mening dat hij, hoezeer hij ook aan zijn dochters gehecht was, bereid zou zijn hen zo nodig op te offeren. Ook kan Lot het vertrouwen hebben gehad dat, indien het Jehovah’s wil was, God zijn dochter zou beschermen, evenals God Sara in Egypte had beschermd. De dochters werden ook inderdaad veilig behouden. — „De Wachttoren”, 1/3/80 blz. 31.