gebod om elkaar lief te hebben te kennen werd gegeven dat wij hierin niet terughoudend moeten zijn maar te allen tijde het initiatief moeten nemen in het ten toon spreiden van liefde voor onze broeders. Indien wij een intense liefde voor onze broeders hebben, zal ons hart ons ertoe aanzetten wanneer en waar dit ook maar nodig is alle mogelijke hulp te verschaffen. Aldus zullen wij als ware christenen opvallen door de liefde die wij jegens elkaar ten toon spreiden en zal de wereld het identificerende kenmerk van liefde opmerken.

25, 26. (a) Hoe gedraagt ware liefde zich, volgens 1 Korinthiërs 13:4-7? (b) Waarom is het zo belangrijk elkaar intens vanuit het hart lief te hebben?

²⁵ In 1 Korinthiërs 13:4 tot 7 verschaft Paulus een uitstekende beschrijving van de wijze waarop ware christelijke liefde zich gedraagt. Hij zegt: „De liefde is lankmoedig en vriendelijk. De liefde is niet jaloers, ze snoeft niet, wordt niet opgeblazen, gedraagt zich niet onbetamelijk, zoekt niet haar eigen belang, wordt niet geërgerd. Ze rekent het kwade niet aan. Ze verheugt zich niet over onrechtvaardigheid, maar verheugt zich met de waarheid. Ze verdraagt alle dingen, gelooft alle dingen, hoopt alle dingen, verduurt alle dingen.” En in 13 vers 8 voegt de apostel hier vervolgens aan toe: „De liefde faalt nimmer.” Een dergelijke liefde wordt niet slechts van de zijde van de ouderlingen en de dienaren in de bediening geëist, maar van alle christenen die thans Jehovah’s getuigen worden genoemd.

²⁶ Ja, zoals Paulus zei, ’faalt de liefde nooit’. Een christen dient er nooit mee op te houden lief te hebben, en er bestaat geen grens met betrekking tot liefde of een wet waardoor ze beknot kan worden. Ware liefde kan altijd en overal tot uitdrukking gebracht worden. Paulus zei in Romeinen 13:8 dat liefde de enige schuld is die christenen jegens elkaar dienen te hebben. Het einde van dit samenstel nadert thans snel. THANS is het derhalve dringender dan ooit om een „intense liefde voor elkaar” te hebben (1 Petr. 4:8). Is het niet zo dat wij, als Gods dienstknechten, de hoop koesteren eeuwig met elkaar te leven? Dit betekent dat wij elkaar ook eeuwig moeten willen liefhebben. Thans is het derhalve de tijd om onze intieme banden als christenen te versterken en het vermogen te ontwikkelen elkaar intens vanuit het hart lief te hebben en aldus onze liefdevolle God, Jehovah, na te volgen.

Waarom gastvrij zijn?

„GEEN vreemdeling vernachtte buiten, mijn deuren deed ik open voor den reiziger” (Job 31:32, Nieuwe Vertaling van het Nederlandsch Bijbelgenootschap). Deze soort van gastvrijheid die door de getrouwe Job ten toon werd gespreid, was een identificerend kenmerk van Gods toegewijde dienstknechten in de oudheid.

Door gastvrijheid te verlenen, reageerde men liefdevol op de behoefte van een vreemdeling aan verkwikking en onderdak. Vele eeuwen geleden gingen reizigers die een dorp of stad aandeden gewoonlijk naar het openbare plein. Hierdoor werden de inwoners in de gelegenheid gesteld de vreemdeling uit te nodigen bij hen te overnachten.

Dit wordt geïllustreerd door het bijbelse verslag over een leviet in de periode van de rechters in Israël. Nadat hij, zijn bediende en zijn bijvrouw vanuit Bethlehem waren vertrokken, sloegen zij af naar Gibea in Benjamin om daar te overnachten. Wij lezen: „Zij nu gingen er binnen en zetten zich neer op het openbare stadsplein, en er was niemand die hen voor de nacht in huis opnam.” — Recht. 19:1, 2, 14, 15.