overwerk worden aangezet, tot het maken van plannen, het treffen van regelingen en het ontwerpen van dekmantels om een zinnelijk verlangen te bevredigen. Vandaar dat de bijbel de raad geeft: „Beveilig uw hart, ja, meer dan al het andere dat te behoeden is, want daaruit zijn de oorsprongen van het leven” (Spr. 4:23). Het hart moet vooral onderricht en geoefend worden om op bijbelse leiding te reageren. Het hart moet geleerd worden waardering te hebben voor geestelijke hoedanigheden. Die hoedanigheden zijn afkomstig uit Gods eigen hart. Het menselijk hart dient ze te koesteren, want de mens werd naar het beeld van zijn Schepper gemaakt (Gen. 1:26). „Liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtaardigheid, zelfbeheersing”, dat zijn de hoedanigheden die in Galáten 5:22, 23 als de vrucht van Gods geest worden genoemd.

Speur eens met behulp van een concordantie alle plaatsen in de bijbel op waar die woorden — „liefde”, „vreugde”, „vrede” voorkomen. Dan zult u gaan beseffen hoeveel onderzoek en persoonlijke overdenking er nuttig besteed kan worden aan het verwerven van onderscheidingsvermogen. U tracht de persoonlijke hoedanigheden van uw Schepper te begrijpen omdat u ze tot eigenschappen van uw eigen persoonlijkheid wil maken. U hebt Zijn hulp nodig om Hem na te volgen. Daarom is gebed, te zamen met studie, een onmisbaar onderdeel van het proces om geestelijk onderscheidingsvermogen te verwerven. En dit alles vereist een bepaalde mate van alleen zijn.

De behoefte aan alleen zijn

Toen Jozua het bevel kreeg de natie Israël het Beloofde Land in te leiden, gaf Jehovah hem de instructie zich nauwgezet aan het „wetboek” te houden dat door bemiddeling van Mozes was gegeven. „Gij moet er dag en nacht met gedempte stem in lezen” (Joz. 1:8). Jozua moest er in afzondering een gebedsvolle studie aan wijden. Of zoals andere vertalingen het weergeven: „Overpeins [„overdenk”] het dag en nacht”, „Ge moet het dag en nacht overwegen.”

De psalmist Asaf besloot: „Met mijn hart wil ik bezorgdheid tonen, en mijn geest zal grondig onderzoeken.” „Ik overleg des nachts in mijn hart, ik vors na en mijn geest overweegt”, „ [ik] spreek in mijn hart, en ik peins in mijn gemoed.” — Psalm 77:6, zoals weergegeven door verschillende vertalingen.

„Denk diep over deze dingen na, ga er geheel in op”, zo beklemtoonde Paulus zijn raad aan de jonge Timótheüs (1 Tim. 4:15). Bij een andere gelegenheid schreef hij: „Denk voortdurend aan wat ik zeg.” — 2 Tim. 2:7.

Om aan al deze noodzakelijke aspecten toe te komen, zullen wij er net als Jezus voordeel van trekken wanneer we in ons leven een redelijke plaats inruimen voor persoonlijke privacy, voor momenten dat we alleen kunnen zijn, zodat we tijd hebben om te denken, te studeren en onder gebed te mediteren.

Een zinvolle eed?

In het Griekenland uit de oudheid verlangde Hippocrates, soms ’de vader van de geneeskunde’ genoemd, van zijn studenten dat zij een eed aflegden. Ruim tweeduizend jaar lang hebben jonge afgestudeerde dokters in vele landen deze eed nagezegd. Maar hoeveel betekenis kan er heden ten dage nog aan deze eed worden gehecht als wij bedenken dat de volgende belofte er ook onder valt: „Ik zal een vrouw geen instrument geven om er een abortus mee op te wekken.”?