Was u eens een Koninkrijksverkondiger?

IN DEZE betekenisvolle „laatste dagen” is het een voorrecht op christelijke vergaderingen bijeen te komen en een aandeel te hebben aan de prediking van Gods koninkrijk (2 Tim. 3:1). Toch blijft niet iedereen die deze christelijke activiteit op zich heeft genomen, hiermee doorgaan. Evenals in het geval van bepaalde discipelen in Jezus’ dagen, die ’zich tot de dingen keerden die zij hadden achtergelaten en voortaan niet meer met hem wandelden’, doen zich in deze tijd in het leven van sommige mensen omstandigheden voor die hen ertoe brengen niet meer met de christelijke gemeente om te gaan en met prediken op te houden. — Joh. 6:66.

In de afgelopen vijf jaar symboliseerden 323.986 nieuwe koninkrijksverkondigers hun opdracht aan Jehovah God door de waterdoop. Toch was er gedurende die periode een gemiddelde toename van slechts 174.088 bedienaren van het evangelie. Wat is er met de andere 149.898 verkondigers gebeurd? Wanneer men het gemiddelde percentage van 1 percent dat normaal gesproken elk jaar sterft, van dit aantal aftrekt, blijven er nog steeds ongeveer 100.000 personen over die in de zojuist verstreken korte periode van vijf jaar met prediken zijn opgehouden.a Behoort u ook tot deze gewezen koninkrijksverkondigers? Indien ja, waarom bent u dan met prediken opgehouden?

Wij maken ons heel veel zorgen over u, die de gemeente hebt verlaten en inactief bent geworden. Jezus vergeleek de situatie met die van een man met honderd schapen. Wanneer één schaap de kudde verlaat, hoe voelt de herder zich dan? Denkt hij soms dat het geen groot verlies is, omdat hij nog steeds negenennegentig schapen over heeft? In het geheel niet! Jezus zei dat hij de negenennegentig schapen verlaat en de wildernis intrekt om het verloren schaap op te zoeken. Zo groot is de zorg van de herder voor dit schaap! Wij koesteren net zo’n liefdevolle zorg voor u, die de gemeentelijke kudde hebt verlaten. — Luk. 15:4-7.

Misschien hebben verkondigers uit de plaatselijke gemeente u al persoonlijke bezoekjes gebracht. De broeders komen bij u omdat zij u liefhebben en u weer graag in de gemeente willen terugzien. Wij zouden allemaal niets liever willen dan dat u Jehovah’s zegen geniet en leven in zijn nieuwe samenstel van dingen verkrijgt. Wij begrijpen dat er problemen kunnen rijzen en dat deze het moeilijk kunnen maken God te dienen. Maar dienen wij niet te verwachten dat Satan de Duivel al het mogelijke zal doen om ons ervan te weerhouden Jehovah te dienen? Ja, beslist! Want hij is als een brullende leeuw die op zoek is naar iemand die hij kan verslinden (1 Petr. 5:8). Hij heeft herhaaldelijk geprobeerd Jezus van de aanbidding van God af te trekken, en is het daarom te verwonderen dat hij net zulke krachtsinspanningen doet om ons van het geloof af te trekken?

„ZORGEN DES LEVENS”

Misschien is het moeilijk te zeggen wat er nu precies de oorzaak van is dat u ermee bent opgehouden regelmatig met de gemeente om te gaan en te prediken. Misschien is het alleen maar de toenemende last van wat Jezus de „zorgen des levens” noemde, met inbegrip van de problemen, de spanningen en de teleurstellingen die voortvloeien uit de omstandigheid dat wij dagelijks met dit wereldse samenstel van dingen te kampen hebben. — Luk. 21:34.

In de tegenwoordige, van wedijver vervulde maatschappij zijn u misschien grotere verantwoordelijkheden opgelegd, waardoor er steeds meer inbreuk op uw tijd werd gemaakt. Misschien oefent uw werkgever wel meer druk op u uit. Ook kunt u het, met het oog op de stijgende kosten van het levensonderhoud, nodig hebben geoordeeld meer tijd aan werelds werk te besteden. Bovendien kunnen hier nog de zorgen voor het onderhoud van het huis en de tuin en grotere verantwoordelijkheden in verband met uw gezin bijkomen. Wellicht worden de spanningen nog geaccentueerd door een achteruitgang in gezondheid en energie, hetgeen u ontmoedigt en neerslachtig maakt. Heeft een dergelijke samenloop van omstandigheden er soms toe geleid dat u uw christelijke verantwoordelijkheden in de steek hebt gelaten en tot geestelijke inactiviteit bent vervallen?

Door de toegenomen druk kunt u er behoefte aan hebben gevoeld van drukkende verantwoordelijkheden verlost te worden, maar vormt het zichzelf afsnijden van de christelijke gemeente soms het antwoord? Is de situatie er beter door geworden? Vraag uzelf eens af: ’Ben ik werkelijk gelukkiger en meer tevreden sinds ik ermee ben opgehouden de vergaderingen te bezoeken en aan de bediening deel te nemen? Zijn ik en mijn gezin betere christenen? Zijn wij geregelder geworden in ons gebed tot God, het bestuderen van zijn Woord, de bijbel, en het trouw ten toon spreiden van de vruchten van de geest in ons leven? Is het verlangen dat „Gods koninkrijk zal komen en zijn wil op aarde zal geschieden” even sterk als tevoren? Is mijn hoop op leven op een aards paradijs onder Christus’ bestuur even werkelijk en betekenisvol als vroeger?’

Een eerlijke beschouwing van dergelijke vragen zal ongetwijfeld aan het licht brengen dat uw geluk en geestelijke gezindheid in werkelijkheid zijn afgenomen. Hoe had dit echter ooit anders kunnen zijn? Heeft Jezus niet gezegd: „Gelukkig zijn veeleer zij die het woord Gods horen en het bewaren”? (Luk. 11:28) En wanneer u in gebreke zou blijven Gods uitdrukkelijke bevel om met zijn volk bijeen te komen, op te volgen, zou dit voor u dan niet het verlies van het geluk waarover Jezus sprak, tot gevolg hebben? (Hebr. 10:25; 2 Tim. 4:2) Wat is dus de wijze en juiste handelwijze die gevolgd moet worden?

WELKE HANDELWIJZE THANS DRINGEND IS

Het is duidelijk: U hebt omgang nodig met christenen die hetzelfde kostbare geloof bezitten. Bezoek derhalve de gemeentevergaderingen! Uw broeders zullen blij zijn u te zien. Aarzel niet. Wacht niet tot de volgende week, maar ga nog deze week naar een vergadering. Satan de Duivel is degene die christenen met zorgen overlaadt en tracht hun aanbidding van God te onderdrukken. Hij is degene die personen wil laten denken dat verlichting van lasten wordt verkregen door christelijke vergaderingen en verantwoordelijkheden te verzaken. Luister echter niet naar hem; luister naar Jezus.

Jezus zegt: „Komt allen tot mij die zwoegt en zwaar beladen zijt, en ik zal u verkwikken. Neemt mijn juk op u en wordt mijn discipelen” (Matth. 11:28, 29). Wanneer men een discipel van Jezus is, is dit verfrissend in plaats van een last. Ja, het is aangenaam en een werkelijk genoegen om met medechristenen te vergaderen (Ps. 133:1). De vereisten van het christendom drukken niet zwaar op iemand als een zware last. Iedereen doet datgene waartoe hij in staat is. Jehovah God en Jezus Christus weten wat u kunt doen, en elke gewillige dienst waartoe u in staat bent, schenkt hun veel vreugde. — Ps. 110:3.

Denk eens aan Maria, Lazarus’ zuster. Kort vóór Jezus’ dood werd er kritiek op haar uitgeoefend omdat zij Jezus met welriekende olie zalfde. Jezus oefende echter geen kritiek op haar wegens haar eenvoudige, van harte geschonken dienst, maar hij zei: „Laat haar begaan. Waarom tracht gij haar lastig te vallen? . . . Zij heeft gedaan wat zij kon” (Mark. 14:6-8). De dag daarvoor bevond Jezus zich in de tempel en sloeg hij degenen gade die bijdragen schonken. In plaats dat hij afkeurend sprak over een vrouw die heel weinig gaf, prees hij haar wegens haar bijdrage (Luk. 21:1-4). Ook zij deed wat zij kon. Dat wordt door het ware christendom gevraagd: Doen wat u kunt.

Een dergelijke christelijke activiteit is geen last waarvan men graag bevrijd zou willen worden. Ze is veeleer verfrissend, want ze schenkt tevredenheid en voldoening; wij kunnen het vertrouwen bezitten dat Jehovah behagen schept in onze krachtsinspanningen. Verwerf derhalve vreugde en verfrissing voor uw ziel door datgene te doen wat u als een aanbidder van Jehovah God kunt doen! Het is buitengewoon dringend dat u thans een actieve christen wordt. Waarom? Omdat de tijd kort is. Het einde is nabij!

Merk op wat Jezus hierover zei: „Schenkt echter aandacht aan uzelf, dat uw hart nooit bezwaard wordt met overmatig eten en overmatig drinken en zorgen des levens, en die dag plotseling, in een ogenblik, over u komt als een strik. Want hij zal komen over allen die op de gehele aardbodem wonen. Blijft dan wakker, te allen tijde smekend dat gij erin moogt slagen te ontkomen aan al deze dingen die stellig gaan geschieden, en te staan voor het aangezicht van de Zoon des mensen.” — Luk. 21:34-36.

Deze dag van Gods oordeel is nabij! De tijd loopt snel ten einde! Als u niet wilt dat die dag u plotseling „als een strik” overvalt, is het noodzakelijk onmiddellijk tot handelen over te gaan. Maak dus voort! Word geestelijk wakker! Zend geregeld smeekbeden tot Jehovah op, opdat hij u zal helpen aan een ongunstig oordeel te ontkomen. Handel vervolgens in overeenstemming met uw gebeden. De eerste stap is, naar de gemeentevergaderingen te gaan. Stel dit niet uit; ga nog deze week! U zult er hartelijk worden verwelkomd.

GESTRUIKELD OVER DE LEER

Er zijn diverse oorzaken waarom mensen de christelijke gemeente verlaten en ermee ophouden God te loven. In de eerste eeuw legde Jezus aan een gehoor dat in Kapérnaüm bijeengekomen was, enige moeilijk te begrijpen leerpunten voor. Wat was het gevolg? Nu, het bijbelse bericht zegt: „Toen velen van zijn discipelen dit . . . hoorden, zeiden zij: ’Deze rede is ergerlijk; wie kan ernaar luisteren?’ . . . Ten gevolge hiervan keerden velen van zijn discipelen zich tot de dingen die zij hadden achtergelaten en wandelden voortaan niet meer met hem.” — Joh. 6:60-66.

Hadden deze discipelen er ook maar in enig opzicht voordeel bij Jezus te verlaten en hun christelijke activiteit vaarwel te zeggen? Natuurlijk niet! Zo zei Petrus immers, toen Jezus hem vroeg of hij niet eveneens wilde heengaan: „Heer, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven” (Joh. 6:67, 68). Door zichzelf van de omgang met hun christelijke broeders af te snijden, verloren die discipelen stellig het ware geluk en de ware geestelijke gezindheid. Hetzelfde is heden ten dage het geval.

Bedenk dit: Als u niet langer met de christelijke gemeente omgaat omdat u struikelt over iets wat de leer aangaat, heeft het u dan in enig opzicht voordeel verschaft? Hebt u ergens anders een plaats gevonden waar zo’n rijke tafel met geestelijk voedsel is? Die is er toch beslist niet! U hebt de christelijke gemeente nodig, evenals de omgang met hen die God liefhebben en Zijn wil wensen te doen. Wees ervan verzekerd dat Jehovah ervoor zal zorgen dat zijn organisatie op juiste wijze zal worden geleid, en dat alles wat niet in de haak is, op zijn bestemde tijd zal worden rechtgezet. Aanvaard daarom de uitnodiging om opnieuw de gemeentevergaderingen te bezoeken.

ONJUIST GEDRAG ZET TOT INACTIVITEIT AAN

Nog een oorzaak waarom sommige personen de christelijke vergaderingen niet langer bezoeken en niet langer aan het predikingswerk deelnemen, is dat zij een of andere verkeerde daad hebben begaan of in een slechte gewoonte zijn vervallen welke door Gods Woord afgekeurd wordt. Wellicht zijn zij van mening dat zij, wanneer zij hun onjuiste gedrag bekennen, uitgesloten zullen worden; dus wat heeft het voor zin naar de gemeente terug te keren? Hierin vergissen zij zich evenwel, want als zij werkelijk berouw hebben en dit hebben bewezen doordat zij hun onschriftuurlijke handelwijze hebben laten varen, zullen zij bij hun terugkeer door de broeders warm worden verwelkomd, net als in het geval van de verloren zoon in Jezus’ gelijkenis.

U zult zich herinneren dat die jongeman het huis van zijn vader verliet, zijn erfdeel verkwistte en met hoeren samenleefde. Toen hij echter tot bezinning kwam, oprecht berouw had van zijn verkeerde handelwijze en naar huis terugkeerde, „snelde [zijn vader] op hem toe en viel hem om de hals en kuste hem teder”. Er was veel vreugde, want, zoals de vader tot zijn oudste zoon zei, „deze broer van u was dood, maar is levend geworden, en hij was verloren, maar is gevonden” (Luk. 15:11-32). Thans verwachten wij soortgelijke ervaringen.

Bent u een van hen die tot een onjuiste handelwijze zijn vervallen? En bent u evenals de verloren zoon tot bezinning gekomen, bent u gaan beseffen welk een verschrikkelijk leven u leidde en hebt u dergelijke praktijken laten varen of stelt u oprechte pogingen hiertoe in het werk? Zo ja, keer dan nederig tot uw hemelse Vader, Jehovah God, terug. Heb vertrouwen in zijn barmhartigheid, „want Hij vergeeft veelvuldig” (Jes. 55:7). Kom naar de gemeentevergaderingen. Daar zal men u hartelijk verwelkomen en u helpen een goed leven te leiden.

DE VREUGDE WANNEER IEMAND TERUGKEERT

Niettemin zult u er wellicht toch tegenop zien opnieuw de Koninkrijkszaal te bezoeken omdat u bang bent de broeders en zusters weer onder ogen te komen. Wellicht denkt u dat zij u koel zullen bejegenen. Was dat echter de houding van de herder toen hij het ene verloren schaap terugvond, of van de vader toen zijn verloren zoon terugkeerde? Bepaald niet! Er was veeleer vreugde. Zo hebben ook thans personen die naar de gemeente teruggekeerd zijn, veel vreugde verschaft. Een zuster, die was afgedwaald en vijf jaar lang bijna niemand van de broeders of zusters had gezien, schreef onlangs:

„Ik begon te walgen van de wereld en haar totale gebrek aan enige geestelijke gezindheid. Mijn kinderen schenen elke dag zelfzuchtiger te worden en ik begon me zorgen te maken over het gebrek aan geestelijke gezindheid in het gezin. . . . Er werden regelingen getroffen dat ik mee zou gaan naar de volgende openbare lezing, maar op het laatste moment kon ik het niet opbrengen de broeders en zusters te ontmoeten. . . .

Voor de eerste maal sinds jaren bad ik ten slotte tot Jehovah mij een beetje moed te geven om naar de Koninkrijkszaal te gaan, en eindelijk op 26 juli deden mijn zoons en ik die grote stap. De broeders waren geweldig. Zij deden alles om onze terugkomst zo aangenaam mogelijk te maken, en die dag werd het glanspunt van ons jaar. Het was bijna teveel om op één dag te verwerken, en ik werd er zeer door ontroerd.”

U kunt ervan op aan dat u een soortgelijke ontvangst wacht als u opnieuw naar de gemeentevergaderingen gaat. U zult u verheugen over de warme christelijke omgang met uw broeders en u zult hun liefdevolle belangstelling ondervinden. Door middel van geregelde bijbelstudie en geregeld vergaderingbezoek zult u langzamerhand geestelijk worden opgebouwd, en hierdoor zal het u opnieuw uiterst vreugdevol stemmen te zamen met zijn volk Jehovah God te kunnen loven. — Openb. 7:9, 10.

[Voetnoten]