ervaringen te wachten. De vervulling van Gods belofte komt echter steeds meer naderbij. Dit geslacht, waarin al zulke onrechtvaardige vervolging van Gods gezanten sinds de Eerste Wereldoorlog van 1914-1918 heeft plaatsgevonden, is een gekenmerkt geslacht. Hoe dat zo? Doordat het de vervulling zal meemaken van Gods belofte het rechtvaardige nieuwe samenstel van dingen in te voeren (Matth. 24:34; Mark. 13:30). Laten wij dus vol vertrouwen en getrouw volharden!

De belofte vervuld jegens degenen die Gods wil doen

1, 2. (a) Wat zijn wij vastbesloten te doen, ook al maakt de wereld het personen die Gods wil doen moeilijk? (b) Waar staat Gods belofte opgetekend dat wij de benodigde kracht om te volharden, zullen ontvangen?

DE WERELD probeert het iemand die Gods wil wenst te doen, moeilijk te maken. Toch zijn wij, zolang deze wereld bestaat — en dat zal niet veel langer zijn — vastbesloten Zijn wil te blijven doen. Dit zal voor ons inhouden dat wij nog meer tegenstand en vervolging van de zijde van de wereld moeten verduren. God geeft ons echter zijn schitterende belofte dat hij ons de kracht zal geven om te blijven volharden totdat zijn belofte wordt vervuld. Het staat dus aan ons geloof te stellen in Zijn belofte, net zoals Abraham uit de oudheid dit heeft gedaan. De Almachtige God kan ons het nodige geloof en de kracht om te volharden, geven. Zijn belofte dat hij dit zal doen, staat in Romeinen 15:4, 5 opgetekend:

² „Alle dingen die eertijds werden geschreven, werden tot ons onderricht geschreven, opdat wij door middel van onze volharding en door middel van de vertroosting uit de Schriften hoop zouden hebben. Moge nu de God die volharding en vertroosting verschaft, geven dat gij onder elkaar dezelfde geestesgesteldheid hebt die Christus Jezus bezat [die niet zichzelf, maar God behaagde].”

3. (a) Hoe functioneerde Christus’ geestesgesteldheid, hetgeen tot welke beloning leidde? (b) Wat moeten wij van onze zijde doen om met de vervulling van Gods belofte beloond te worden?

³ De geestesgesteldheid van Christus Jezus helde altijd over naar het doen van de wil van God, zijn hemelse Vader. Zijn geestesgesteldheid neigde hem ertoe alles te verduren wat hem wegens het doen van Gods wil overkwam. Vandaar dat hij nooit wankelde. Hij is nooit teruggedeinsd. Het vooruitzicht dat hij een offerandelijke dood zou moeten ondergaan, zoals in de ’eertijds geschreven’ Schrift voor hem was voorzegd, keerde hem er niet van af de wil van zijn Vader te doen. Omdat hij een martelaarsdood heeft verduurd, werd hij met een opstanding tot hemels leven beloond. Hij heeft dus volhard totdat de belofte die God hem had gedaan, werd vervuld, ook al wist hij dat God hiervoor zijn machtigste daad ten behoeve van hem moest verrichten (Ef. 1:19-21). In harmonie met Christus’ eigen geval vroeg de apostel Paulus de Almachtige God in gebed ons volharding te schenken (Rom. 15:5). Dit gebed zal nooit zijn doel missen zolang wij Gods wil blijven doen. Als wij