Net als wanneer een dier afdaalt in de valleivlakte, was het de geest van Jehovah die hun voorts rust verschafte.’” — Jesaja 63:11-14a.d

Na verloop van tijd voerde God hen uit de grote en vrees inboezemende wildernis en leidde hen een land binnen dat vloeide van melk en honing — een plaats van rust (Deuteronomium 1:19; Jozua 5:6; 22:4). Maar nu lijden de Israëlieten doordat zij hun goede verhouding met God verloren hebben!

’Een luisterrijke naam voor zichzelf’

21. (a) Welk grootse voorrecht had Israël kunnen hebben in verband met Gods naam? (b) Wat was Gods voornaamste reden om Abrahams nakomelingen uit Egypte te bevrijden?

²¹ Het materiële verlies van de Israëlieten verzinkt echter in het niet bij het verlies van het voorrecht dat zij vergooid hebben, namelijk een aandeel te hebben aan het verheerlijken van Gods naam. Mozes beloofde de Israëlieten: „Jehovah zal u als een heilig volk voor zich bevestigen, juist zoals hij u heeft gezworen, omdat gij de geboden van Jehovah, uw God, blijft onderhouden en zijn wegen hebt bewandeld. En alle volken der aarde zullen moeten zien dat Jehovah’s naam over u is uitgeroepen, en zij zullen inderdaad bevreesd voor u zijn” (Deuteronomium 28:9, 10). Toen Jehovah handelend optrad ter verdediging van Abrahams nakomelingen, hen bevrijdde uit de slavernij in Egypte, deed hij dat niet louter om hun het leven gemakkelijker of aangenamer te maken. Hij handelde ten behoeve van iets veel belangrijkers — zijn naam. Ja, hij zorgde ervoor dat zijn naam ’over de gehele aarde werd bekendgemaakt’ (Exodus 9:15, 16). En toen God na de weerspannigheid van Israël in de wildernis van barmhartigheid blijk gaf, was zijn reden daarvoor niet enkel van emotionele aard. Jehovah zei zelf: „Ik handelde vervolgens ter wille van mijn eigen naam, opdat die niet ontheiligd zou worden voor de ogen van de natiën.” — Ezechiël 20:8-10.

22. (a) Waarom zal God in de toekomst nogmaals ten behoeve van zijn volk strijden? (b) Op welke manieren is onze liefde voor Gods naam van invloed op onze daden?

²² Wat een krachtig besluit geeft Jesaja vervolgens aan deze profetie! Hij zegt: „Zo hebt gij uw volk geleid om uzelf een luisterrijke naam te maken” (Jesaja 63:14b). Nu is zonneklaar waarom Jehovah duchtig in het belang van zijn volk strijdt, namelijk om zich een luisterrijke naam te maken. Jesaja’s profetie dient dan ook om ons er krachtig aan te herinneren dat het dragen van Jehovah’s naam zowel een ontzaglijk voorrecht als een grote verantwoordelijkheid is. Hedendaagse ware christenen hebben de naam van Jehovah meer lief dan hun eigen leven (Jesaja 56:6; Hebreeën 6:10). Voor geen goud doen zij iets wat mogelijk smaad op die heilige naam zou brengen. Zij reageren op Gods loyale liefde door loyaal aan hem te blijven. En omdat zij Jehovah’s luisterrijke naam liefhebben, verlangen zij naar de dag dat hij zijn vijanden in de wijnpers van zijn toorn zal vertrappen — niet alleen omdat zij er zelf bij gebaat zullen zijn, maar ook omdat het zal leiden tot de verheerlijking van de naam van de God die zij liefhebben. — Mattheüs 6:9.