Alkali. In het Hebreeuws is het woord voor alkali neʹther, een natriumcarbonaat dat ook wel natron wordt genoemd. Het wordt aangeduid als „minerale alkali” om het te onderscheiden van „plantaardige alkali”. Natriumcarbonaat komt in natuurlijke vorm als natron voor en is onder de naam gecalcineerde (watervrije) soda en kristalsoda in de handel. Met een zwak zuur vermengd, bruist natron, waarop in Spreuken 25:20 wordt gezinspeeld. Hoewel de stof in sommige vertalingen „salpeter” wordt genoemd, is dit onjuist aangezien deze benaming staat voor kalium- of natriumnitraat.

Deze alkali is, op zich of als component in zeep, een zeer effectief reinigingsmiddel. Dit feit zet kracht bij aan Jehovah’s woorden die de ernst van Israëls zondigheid beschrijven: „Ook al zoudt gij u wassen met alkali en u grote hoeveelheden loog nemen, uw dwaling zou stellig een smet zijn voor mijn aangezicht.” — Jer 2:22.

Loog. Het met „loog” (in veel vertalingen met „zeep”) vertaalde Hebreeuwse woord bo·rithʹ heeft betrekking op een plantaardige alkali ter onderscheiding van neʹther, de zogenoemde minerale alkali. Het onderscheid werd niet gemaakt op grond van de chemische samenstelling, maar was veeleer gebaseerd op het verschil in grondstoffen waaruit men het verkreeg. In Jeremia 2:22 komen beide woorden in hetzelfde vers voor. Het loog uit bijbelse tijden was, scheikundig gezien, natrium- of kaliumcarbonaat, afhankelijk van het feit of de as waaruit het verkregen werd, afkomstig was van planten die dicht bij de zee op zilte grond groeiden, of van in het binnenland groeiende planten. De chemische stoffen in de as werden gescheiden door ze met water uit te logen of te filtreren. Dit loog verschilt van de hedendaagse chemische stof die „loog” genoemd wordt, het zeer bijtende natrium- of kaliumhydroxide.