Dierproeven — Een evenwichtige zienswijze
HOEWEL de prijs die ervoor betaald wordt dan controversieel mag zijn, vinden de meeste mensen dat er door dierproeven ontzettend veel goeds voor de mensheid tot stand is gebracht. Zelfs zij die voorstander zijn van gewelddadige protesten tegen het gebruik van dierproeven hebben baat gehad bij nieuwe medische kennis, operatieprocedures en geneesmiddelen.
Martin Stephens van de Amerikaanse Vereniging voor de Dierenbescherming zei: „Wij moeten eerlijk zijn en erkennen dat dierproeven enig nut hebben afgeworpen. Maar ons uiteindelijke doel is de totale vervanging van dieren” (Parade Magazine, 9 oktober 1988). „Ik geef toe”, zei Vicki Miller, voorzitster van de Vereniging voor de Dierenbescherming in Toronto, „dat rond de eeuwwisseling het gebruik van dieren ten dele goed is geweest. Dat men suikerziekte onder controle heeft gekregen, wordt met recht toegeschreven aan dierproeven. Maar nu wij over allerlei alternatieve technologieën beschikken, is de noodzaak ervan vervallen.” — The Sunday Star (Toronto, Canada).
Dezelfde criticus werd gevraagd hoe zij zou reageren als iemand met het argument zou komen: Als een rat moet sterven om het leven van een baby te redden, is dat het waard. Als dieren niet meer voor proeven worden gebruikt, sterven er baby’s om ratten te redden. Haar antwoord aan The Globe and Mail van Toronto luidde: „Het is zo’n emotionele kwestie, en als die invalshoek wordt gebruikt, kun je er bijna niet tegenop . . . Iemand zegt ’het is de rat of de baby’ en je legt het steeds weer af.”
In het vorige artikel werd de vraag gesteld: „Als onderzoek op een dier u of een beminde een ondraaglijke ziekte of de dood zou kunnen besparen, zou u dat dan weigeren?” John Kaplan, hoogleraar in de rechtsgeleerdheid aan de Stanford University in Californië, ging in op die vraag in het blad Science van november 1988: „Zij die tegen dierproeven gekant zijn, hebben zelden voet bij stuk gehouden en hun dokters geïnstrueerd geen gebruik te maken van de resultaten van biomedisch onderzoek op dieren als hun beminden of zijzelf ermee gebaat zouden zijn. Zij zijn evenmin bereid geweest zichzelf de voordelen te ontzeggen van eventuele toekomstige ontwikkelingen door dierproeven. Wij kunnen bewondering hebben voor de beginselen die Jehovah’s Getuigen nopen bloedtransfusies te weigeren . . . en hen die bezwaar hebben tegen de jacht op pelsdieren geen bont te dragen. Maar wat wij met kracht moeten bestrijden, is de ideologie die mensen die tegen dierproeven gekant zijn ertoe brengt, hun zaak niet door het goede voorbeeld te bevorderen maar veeleer door met oneerlijke argumenten te vechten om iedereen de voordelen ervan te ontzeggen.”
„Het publiek moet ervan in kennis gesteld worden”, schreef de redacteur van Science van 10 maart 1989, „dat bij dierproeven ook andere dieren gebaat zijn. Een vaccin voor runderpest, een virus waardoor miljoenen runderen een langzame en pijnlijke dood sterven, werd in feite ontwikkeld met behulp van dierproeven; het vaccin wordt nu door de Wereldgezondheidsorganisatie aan miljoenen runderen in Afrika toegediend.”
De bijbelse zienswijze
Na de wereldomvattende vloed in Noachs dagen gaf Jehovah God de volgende verordening aan Noach en aan zijn nageslacht, waartoe ook onze generatie behoort: „Al het zich bewegende gedierte dat leeft, mag u tot voedsel dienen. Zoals in het geval van de groene plantengroei, geef ik dit alles werkelijk aan u. Alleen vlees met zijn ziel — zijn bloed — moogt gij niet eten” (Genesis 9:1, 3, 4). Dierevellen mochten gebruikt worden als kleding. Daarmee zou de door God aan de mens geschonken heerschappij over het dierenrijk geen geweld worden aangedaan. — Genesis 3:21.
„Als dieren voor voedsel mogen worden gebruikt ten einde het leven van de mens in stand te houden,” schreef het tijdschrift Ontwaakt! van 22 september 1980, „schijnt het ook redelijk ze in medische experimenten te gebruiken om levens te redden. Maar dit is geen vrijbrief voor ongelimiteerde, vaak waardeloze, zich steeds herhalende experimenten waarbij intens lijden betrokken is.” Vanuit bijbels oogpunt kan harteloze wreedheid jegens dieren beslist niet gerechtvaardigd worden. — Exodus 23:4, 5, 12; Deuteronomium 25:4; Spreuken 12:10.
Veel artsen en wetenschappers geven toe dat er iets goeds is bereikt door de radicale groeperingen van tegenstanders van dierproeven. „Bijzonder veel van de oogmerken van de dierenwelzijnsbeweging zijn extreem maar juist”, gaf een wetenschapper toe. „Het leven en het leed van dieren moet zeker ook gewicht in de schaal leggen”, verklaarde de Amerikaanse geleerde Jeremy J. Stone. „De prijs waartegen bepaalde kennis te verkrijgen is, is te hoog”, beaamde de Engelse fysioloog dr. D. H. Smith. „Wij stemmen in met het verlangen proeven minder pijnlijk te maken, de proefdieren goed te verzorgen en hun aantal te verminderen”, zei dr. J. B. Wyngaarden van de Amerikaanse Nationale Gezondheidsinstituten. En een strijder voor dierenrechten bekende: „Het was vroeger bijna macho om dieren te gebruiken en dat heel gewoon te vinden. Tegenwoordig wordt het zaak geacht alternatieven te overwegen.”
„Alternatieven” is het sleutelwoord. Geleerden geven toe dat zij misschien nooit het punt zullen bereiken dat dierproeven totaal tot het verleden zullen behoren, maar waar mogelijk zoeken zij voortdurend naar alternatieven. Konijnen bijvoorbeeld worden niet langer gebruikt ter bevestiging van zwangerschap bij de mens, daar er nu een chemische procedure voorhanden is. Marmotten worden niet meer gebruikt om de tuberkelbacterie te isoleren. Kweekmethoden redden nu deze dieren, die anders zouden sterven, het leven. Andere weefselcultuurtechnieken hebben het testen op sommige muizen vervangen. En veel konijnen die voorbestemd zijn voor de pijnlijke Draize-test kan dat bespaard blijven door het alternatieve gebruik van het vlies van kippeëieren als testoppervlak. Mensen die zich het lijden van dieren aantrekken, hopen stellig dat er veel meer alternatieven gevonden zullen worden, en gauw.
Het voornaamste alternatief voor dierproeven zal echter het langverwachte aardse Paradijs zijn waarom ware christenen hebben gebeden. Jehovah God, de liefdevolle Schepper, heeft beloofd dat alle ziekten en de dood zelf voor altijd uitgebannen zullen worden. In Gods beloofde nieuwe wereld zullen mens en dier voor altijd in vrede met elkaar leven en niets zal ze angst aanjagen. En er zal geen ziekte meer zijn en dus ook geen behoefte meer aan dierexperimenten. Wreedheid zal tot het verleden behoren. — Jesaja 25:8; 33:24; 65:25; Mattheüs 6:9, 10.