De Egyptische vorsten knoopten echter geen onderhandelingen met Abraham aan om Sara voor Farao tot vrouw te krijgen. Zij brachten de mooie Sara eenvoudig in Farao’s huis, en de heerser van Egypte gaf haar vermeende broer, Abraham, geschenken. Maar hierna sloeg Jehovah Farao’s huis met plagen. Toen de ware situatie op de een of andere niet-vermelde wijze aan Farao werd onthuld, zei hij tot Abraham: „Waarom hebt gij gezegd: ’Zij is mijn zuster’, zodat ik op het punt stond haar mij tot vrouw te nemen? En nu, hier hebt gij uw vrouw. Neem haar en ga!” — Genesis 12:14-19.

In de Willibrordvertaling en andere bijbelvertalingen wordt het bovenstaande gecursiveerde gedeelte van het vers weergegeven met „zodat ik haar als vrouw heb genomen” of soortgelijke bewoordingen. Hoewel dit niet noodzakelijkerwijs een verkeerde weergave is, zouden die bewoordingen de indruk kunnen wekken dat Farao Sara werkelijk had getrouwd, dat het huwelijk een voldongen feit was. Er zij opgemerkt dat het in Genesis 12:19 met „nemen” weergegeven Hebreeuwse werkwoord in het imperfectum staat, wat duidt op een handeling die nog niet voltooid is. De Nieuwe-Wereldvertaling geeft dit Hebreeuwse werkwoord weer in overeenstemming met de context en op een wijze die duidelijk de gesteldheid van het werkwoord weerspiegelt — „zodat ik op het punt stond haar mij tot vrouw te nemen”.a Hoewel Farao „op het punt stond” zich Sara tot vrouw te nemen, had hij nog geen daartoe strekkende procedure of ceremonie doorgevoerd.

Abraham is dikwijls bekritiseerd wegens zijn aanpak van de zaak, maar hij handelde in het belang van het beloofde Zaad en derhalve van de gehele mensheid. — Genesis 3:15; 22:17, 18; Galaten 3:16.