Gods gebod ’de aarde te onderwerpen’ was geen vrijbrief om de aarde te vernietigen maar veeleer het toevertrouwen van een ambt van beheerder, een verantwoordelijkheid om voor de aarde te zorgen en die te bebouwen. Per slot, als God met het gebod de aarde te onderwerpen bedoelde dat wij er die afschuwelijke vuilnisbelt van moesten maken die de aarde momenteel in snel tempo aan het worden is, waarom heeft hij Adam en Eva dan de paradijstuin van Eden als voorbeeld gegeven? En waarom zei God de mens „die te bebouwen en er zorg voor te dragen” en uiteindelijk de grenzen ervan uit te breiden door de „doornen en distels” te onderwerpen die buiten de modeltuin groeiden? — Genesis 2:15; 3:18.

Het beheerderschap dat zo’n zesduizend jaar geleden in Eden werd ingesteld, is niet achterhaald. Iedereen in deze tijd die eerbied heeft voor de Schepper, kan dat tonen door eerbied te hebben voor zijn werken in plaats van nodeloos het milieu te vervuilen. Elk van ons kan eraan meehelpen de oceanen schoon te houden. (Zie hieronder.) Maar droevig genoeg zit dit wereldstelsel zo in elkaar dat iemand die totaal niet wil bijdragen tot de vervuiling van de aarde en de zeeën, een kluizenaar zal moeten worden die zich uit de bewoonde wereld terugtrekt. Navolgers van Jezus kunnen deze keus niet maken; hun bediening laat het niet toe. — Matthéüs 28:19, 20.