Hebt u respect voor Gods gave van de voortplanting?

„TOEN ik op een harde, smalle verlostafel lag,” herinnert Joanne zich, „was de folterende pijn op zijn hevigst. De dokter waste zijn handen, maar niet snel genoeg. ’Dokter,’ riep de verpleegster, ’de baby is er al!’ Terwijl hij zich naar de tafel haastte, zei hij met klem: ’Nòg eens.’ De pijn was bijna ondraaglijk! En toen?

’Gefeliciteerd,’ zei de dokter, ’u hebt een prachtig meisje.’ Hoe snel vervaagde de pijn van slechts een ogenblik geleden toen dat warme, zachte lichaampje dicht tegen mijn borst werd gelegd. Met de hand van mijn man in de mijne staarden wij naar dit schitterende kleine wonder waarvoor wederzijdse liefde verantwoordelijk was geweest.”

Gods gave van de voortplanting is iets om zich over te verbazen. Na tientallen jaren van medische ervaring schreef dr. Joseph Krimsky: „Bevruchting en geboorte zijn wonderen die ons verstand te boven gaan . . . Alleen al de emotie van liefde en extase die tot gevolg heeft dat een mannelijke zaadcel met een vrouwelijke eicel versmelt, is een mysterie . . . waarvoor de wetenschap geen verklaring kan bieden.” — The Doctor’s Soliloquy.

De uitleg die de bijbel geeft

„De emotie van liefde en extase” die huwelijkspartners ervaren, is een gave van God. Tot gehuwde mannen zegt de bijbel: „Verheug u met de vrouw van uw jeugd . . . Moogt gij over haar liefde voortdurend in extase zijn” (Spreuken 5:18, 19). Duidelijk blijkt hieruit Gods voornemen dat de seksuele betrekkingen tussen een man en zijn vrouw tot een warme en duurzame band zouden bijdragen. Kinderen die uit zo’n verbintenis voortspruiten, zouden een goede start in het leven hebben. Gods voornemen dat mensen de aarde zouden vervullen, zou aldus op een schitterende manier worden verwezenlijkt. — Genesis 1:27, 28.

Maar velen hebben geen goed begin in het leven gehad. Sommigen zijn in een slechte morele omgeving opgegroeid en anderen komen uit een verdeeld huisgezin. Wat is er verkeerd gegaan? De bijbel legt uit hoe het eerste mensenpaar tegen God in opstand kwam en zijn gebod overtrad. Hun kinderen werden enige tijd nadat dit paar gezondigd had verwekt (Genesis 3:1–4:1). Aldus hebben hun nakomelingen onvolmaaktheid en de neiging tot zonde geërfd (Romeinen 5:12). Als gevolg hiervan is de door God geschonken gave van de voortplanting misbruikt.

Hebben geestelijken de bijbelse zienswijze voorgestaan?

Seksmisbruik heeft thans een hoogtepunt bereikt. Hoe komt dit? Gedurende de afgelopen eeuw hebben miljoenen mensen voor morele leiding naar de kerken van de christenheid opgezien. Hebben de geestelijken hun invloed gebruikt om de mensen meer respect voor de gave van de voortplanting bij te brengen?

„De belangrijkste protestantse kerken — lutherse, gereformeerde, hervormde, anglicaanse, congregationalistische, methodistische en veel baptistische groeperingen — hebben zich betrekkelijk gemakkelijk aangepast . . . aan de evolutiegedachte”, wordt in The New Encyclopædia Britannica verklaard. Maar beschouw het volgende eens: Is evolutie iets waaraan personen die beweren de bijbel te vertegenwoordigen, zich kunnen ’aanpassen’? Neen, omdat evolutie een theorie is die niets uitstaande heeft met moraliteit. Ze ontkent zowel het feit dat God de Schepper is als ’s mensen behoefte aan redding van zonde en dood. — Genesis 2:7, 18, 19; 1 Korinthiërs 15:21, 22.

De Katholieke Kerk is ook gezwicht voor de evolutietheorie. In 1950 moedigde paus Pius XII in zijn encycliek Humani generis aan tot evolutionair wetenschappelijk onderzoek. In 1982 werden elf geleerden uitgenodigd naar Vaticaanstad te komen voor een discussie over evolutie onder voorzitterschap van de president van de Pauselijke Academie der Wetenschappen. Naderhand publiceerde het hoogste wetenschappelijke orgaan van de Katholieke Kerk een boek waarin de bewering voorkwam dat „de afstammingslijnen die tot de mens, de chimpansee en de gorilla leiden, . . . vijf tot zeven miljoen jaar geleden van hun gemeenschappelijke voorouder schijnen te zijn uiteengegaan”.

De evolutietheorie is een verwerping van de bijbel, waarin wordt gezegd dat de mens en de dieren afzonderlijk ’naar hun soort’ werden geschapen (Genesis 1:20-27). En het is interessant dat de bijbel heeft voorzegd: „Wegens het toenemen der wetteloosheid zal de liefde van de meesten verkoelen” (Matthéüs 24:3, 11, 12, 33). Heeft de evolutie tot een ’toename van wetteloosheid’ bijgedragen?

Heeft de evolutie morele wetteloosheid bevorderd?

Door de evolutietheorie te onderschrijven, hebben veel geestelijken het vertrouwen in de bijbel ondermijnd. ’Als het Genesisverslag van de schepping niet waar is, hoe staat het dan met de rest van de bijbel?’ vragen mensen zich af. En zelfs geestelijken betwisten wat de bijbel zegt over voorechtelijke seks en homoseksualiteit, alsook de bijbelse zienswijze met betrekking tot het leven van de ongeborene. — Exodus 20:13, 14; 21:22, 23; Leviticus 18:22; 1 Korinthiërs 6:9, 10.

Er is nog een manier waarop de evolutietheorie heeft bijgedragen tot wetteloosheid. Onlangs hebben miljoenen mensen in een zeker „christelijk” land gedurende zendtijd met een grote kijkdichtheid een film kunnen zien over een vader die zijn dochter seksueel misbruikte. Volgens het tijdschrift Science 85 ging men ervan uit dat „niemand totaal verantwoordelijk gesteld kan worden voor zijn of haar gedrag wanneer hartstocht de overhand krijgt”. Miljoenen mensen, zo wordt in het tijdschrift gezegd, zijn bereid zich bij deze zienswijze aan te sluiten. Waarom? Omdat zij geloven dat „mensen zo nauw verwant zijn aan dieren”. Mensen, zo geeft dit wetenschappelijke tijdschrift toe, „hebben te gemakkelijk Darwins zienswijze geaccepteerd dat ’de mens in zijn lichamelijke gestel nog steeds het onuitwisbare stempel van zijn lage oorsprong draagt’”.

Evolutionair denken heeft een belangrijke invloed gehad op de wijze waarop mensen de bijbel beschouwen. Heeft dit zegeningen gebracht? Neen. De verwerping van de voortreffelijke morele maatstaven van de bijbel heeft geleid tot een alarmerende toename in abortussen en door seksueel contact overgedragen ziekten. Ook worden er steeds meer buitenechtelijke kinderen geboren, die nooit de zegen van een warm gezinsleven zullen kennen.

Hoe kan de bijbel u helpen?

De bijbel onthult dat ’s mensen Schepper, Jehovah, een barmhartige God is (Psalm 103:10-13). Hij wil menselijke zondaars graag helpen aan zijn morele maatstaven te voldoen (Jesaja 1:18; 55:6-9). Beschouw bijvoorbeeld eens de oude stad Kolosse, waar voorechtelijke seks en overspel heel gewoon waren. „Ook gij hebt eens in diezelfde dingen gewandeld, toen gij er nog in leefdet”, wordt in een geïnspireerde brief aan de christenen te Kolosse gezegd (Kolossenzen 3:5-7). Maar als gevolg van de aanmoediging van Gods Woord en door de kracht van zijn heilige geest hebben vele Kolossenzen heilzame veranderingen in hun levensstijl aangebracht. Zij werden ware christenen.

Beschouw ook eens de inwoners van het oude Korinthe. Zij leefden in een immorele stad, waar het wemelde van homoseksuelen en prostituées. „Toch zijn sommigen van u dat geweest”, wordt in een in de bijbel opgenomen brief aan aldaar wonende christenen gezegd. „Maar gij zijt rein gewassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt rechtvaardig verklaard in de naam van onze Heer Jezus Christus en met de geest van onze God.” — 1 Korinthiërs 6:9-11; zie ook Lukas 11:13.

Gebeurt dit ook thans? Ja, want na reeds eerder verschenen uitgaven van dit tijdschrift gelezen te hebben, zijn duizenden mensen geholpen hun leven in overeenstemming te brengen met de bijbel. Beschouw eens het voorbeeld van een tienermeisje in Afrika dat als kind seksueel misbruikt was. Na verloop van tijd raakte zij betrokken bij allerlei immoreel gedrag, met inbegrip van lesbische liefde. „De wereld biedt misschien wel voor een kort poosje genot,” zei ze, „maar het wordt als een drug waardoor je je uiteindelijk reddeloos verloren en waardeloos voelt.” In wanhoop deed zij een poging tot zelfmoord, maar in deze kritieke periode gebeurde er iets wat haar leven veranderde. Zij begon bijeenkomsten van Jehovah’s Getuigen bij te wonen en volgde de raad op om dagelijks de bijbel te lezen. Dit gaf haar de kracht om immorele praktijken te overwinnen. „Ik voel me nu veel beter”, zegt ze. „Het is verbazingwekkend wat Jehovah voor iemand kan doen.”

Jongeren die in een liefdevol christelijk gezin opgroeien, hebben veel voor. Christelijke ouders dienen al het mogelijke te doen om hun kinderen over de wonderen van de voortplanting te vertellen (Efeziërs 6:4). Zulke kinderen zullen aldus geholpen worden hun voortplantingsorganen te respecteren en ze niet te gebruiken als iets om mee te spelen. Masturbatie vormt vaak de eerste stap tot ernstiger vormen van immoraliteit.a

Het is thans dringend noodzakelijk immorele praktijken te overwinnen. „Wegens die dingen”, waarschuwt de bijbel, „komt de gramschap van God” (Kolossenzen 3:5, 6). Ja, er zijn grenzen aan Jehovah’s barmhartigheid. Hij is ook een God van gerechtigheid (Deuteronomium 32:4). Na de hedendaagse ’toename van wetteloosheid’ voorzegd te hebben, zei Jezus: „Er zal dan zulk een grote verdrukking zijn als er sedert het begin der wereld tot nu toe niet is voorgekomen, en ook niet meer zal voorkomen” (Matthéüs 24:11, 12, 21). Deze daad van God zal een eind maken aan wetteloosheid en zal een rechtvaardig nieuw samenstel inluiden. — Psalm 37:9-11, 29.

[Voetnoten]

[Illustratie op blz. 5]

Kinderen hebben een liefdevolle gezinssfeer nodig om een goede start in het leven te krijgen

[Illustratie op blz. 7]

Godvrezende ouders moeten kinderen helpen de juiste zienswijze met betrekking tot de gave van de voortplanting te krijgen