26, 27. Hoe worden de gevoelens van de ballingen in Babylon weergegeven, en welke dingen zouden zij moeten weten?

²⁶ Wetend dat de jaren in ballingschap de joden moedeloos zullen maken, inspireert Jehovah Jesaja ertoe vooraf deze geruststellende woorden op te tekenen: „Om welke reden zegt gij, o Jakob, en spreekt gij hardop, o Israël: ’Mijn weg is voor Jehovah verborgen, en gerechtigheid ten opzichte van mij gaat aan mijn God zelf voorbij’? Zijt gij het niet te weten gekomen of hebt gij het niet gehoord? Jehovah, de Schepper van de uiteinden der aarde, is een God tot onbepaalde tijd. Hij wordt noch moe noch mat. Er is geen doorgronding van zijn verstand.” — Jesaja 40:27, 28.d

²⁷ Jesaja tekent de woorden op waarmee Jehovah de gevoelens weergeeft van de ballingen in Babylon, honderden kilometers van hun land verwijderd. Sommigen denken dat hun God hun „weg” — hun harde leven — niet ziet of er niet van op de hoogte is. Zij denken dat Jehovah onverschillig is voor het onrecht dat zij lijden. Zij worden herinnerd aan dingen die zij zouden moeten weten, zij het niet uit persoonlijke ervaring dan toch op zijn minst uit overgeleverde informatie. Jehovah kan en wil zijn volk bevrijden. Hij is de eeuwige God en de Schepper van de hele aarde. Hij bezit dus nog steeds de kracht die hij bij de schepping tentoonspreidde en zelfs het machtige Babylon is niet buiten zijn bereik. Zo’n God kan niet moe worden en zijn volk in de steek laten. Zij mogen niet verwachten dat zij alles kunnen begrijpen wat Jehovah doet, want zijn verstand — zijn inzicht, onderscheidingsvermogen en begrip — gaat hun bevattingsvermogen te boven.