5. Waarom voorzei Jehovah het nieuwe verbond?

⁵ Nu wordt het al wat duidelijker waarom God zelfs toen het Wetsverbond nog van kracht was, Jeremia liet profeteren over een ander verbond, het nieuwe verbond. Uit liefde en goedheid wilde Jehovah blijvende hulp beschikbaar stellen aan meer dan één volk. Via Jeremia zei God over degenen die in dat toekomstige verbond opgenomen zouden zijn: „Ik zal hun dwaling vergeven, en hun zonde zal ik niet meer gedenken” (Jer. 31:34). Hoewel die belofte in Jeremia’s tijd werd gedaan, ligt er een schitterend vooruitzicht voor alle mensen in opgesloten. Waarom?

6, 7. (a) Hoe denken sommigen over hun zondigheid? (b) Waarom kan een bespreking van het nieuwe verbond bemoedigend voor je zijn?

⁶ We zijn nog steeds onvolmaakt en zijn ons daar vaak pijnlijk van bewust. Dat blijkt uit het voorbeeld van een broeder die worstelde met een persoonlijk probleem. Hij zegt: „Als ik een terugval had, voelde ik me verschrikkelijk. Ik dacht dat ik het nooit meer goed zou kunnen maken. Ik vond het moeilijk om te bidden. Ik begon altijd met: ’Jehovah, ik weet niet of u naar dit gebed gaat luisteren, maar . . .’” Sommigen die zo’n terugval hebben gehad of een zonde hebben begaan, hebben het gevoel dat „een wolkgevaarte” verhindert dat hun gebeden God bereiken (Klaagl. 3:44). Anderen worden geplaagd door herinneringen aan iets wat ze in het verleden verkeerd hebben gedaan, al is het jaren geleden. En zelfs verder voorbeeldige christenen zeggen misschien weleens iets waar ze later spijt van hebben (Jak. 3:5-10).

⁷ Niemand moet denken dat hij nooit tot ongepast gedrag kan vervallen (1 Kor. 10:12). Ook Paulus besefte dat hij fouten maakte. (Lees Romeinen 7:21-25.) Hier komt het nieuwe verbond in beeld. God beloofde dat een fundamenteel aspect van het nieuwe verbond zou zijn dat hij zonden niet meer zou gedenken. Wat een unieke zegen! Het moet Jeremia echt geraakt hebben dit te voorzeggen, en wij kunnen ook geraakt worden als we meer over het nieuwe verbond te weten komen en zien hoe we er voordeel van kunnen trekken.

8, 9. Wat kostte het Jehovah om vergeving van zonde mogelijk te maken?

⁸ Als je Jehovah beter leert kennen, ga je steeds meer beseffen hoe goed en barmhartig hij voor onvolmaakte mensen is (Ps. 103:13, 14). Toen Jeremia het nieuwe verbond voorzei, liet hij uitkomen dat Jehovah „hun dwaling [zou] vergeven” en hun zonde niet meer zou gedenken (Jer. 31:34). Je kunt je wel voorstellen dat Jeremia zich afgevraagd heeft hoe God die vergeving tot stand zou brengen. Hij kon in elk geval begrijpen dat God met een nieuw verbond bedoelde dat er een overeenkomst of contract tussen Hem en mensen zou komen. Jehovah zou via dat verbond op de een of andere manier tot stand brengen wat hij Jeremia onder inspiratie liet omschrijven, onder andere vergeving. Meer details, zoals wat de Messias allemaal zou doen, zouden pas bekend worden als Gods voornemen verder onthuld werd.

⁹ Je hebt vast weleens ouders gezien die hun kinderen verwennen en niet corrigeren. Verwacht je zoiets van Jehovah? Absoluut niet! Dat blijkt uit de manier waarop het nieuwe verbond van kracht werd. God wiste zonden niet gewoon weg, maar hield zich strikt aan zijn eigen maatstaf van gerechtigheid door de wettelijke basis te verschaffen voor het vergeven van zonden, met grote kosten voor zichzelf. Je kunt dit beter begrijpen als je leest wat Paulus over het nieuwe verbond schreef. (Lees Hebreeën 9:15, 22, 28.) Paulus maakte melding van ’verlossen door losprijs’ en zei dat ’indien er geen bloed wordt vergoten, er geen vergeving geschiedt’. Bij het nieuwe verbond was dat niet het bloed van geofferde stieren of geiten, zoals bij het Wetsverbond. Het nieuwe verbond trad in werking door Jezus’ bloed. Op basis van dat volmaakte offer kon Jehovah blijvend ’dwaling en zonde vergeven’ (Hand. 2:38; 3:19). Maar wie zouden in dit nieuwe verbond worden opgenomen en die vergeving krijgen? Niet het Joodse volk. Jezus zei dat God de Joden, degenen die onder de Wet dierenoffers brachten, zou verwerpen en zich op een andere natie zou richten (Matth. 21:43; Hand. 3:13-15). Dat bleek „het Israël Gods” te zijn, dat bestaat uit christenen die met heilige geest gezalfd zijn. Kort gezegd was het Wetsverbond een verbond tussen Jehovah God en het natuurlijke Israël, en is het nieuwe verbond een verbond tussen Jehovah God en het geestelijke Israël, met Jezus als Middelaar (Gal. 6:16; Rom. 9:6).

10. (a) Wie is de „spruit” voor David? (b) Hoe kunnen mensen voordeel trekken van deze „spruit”?

¹⁰ Jeremia beschreef de Komende, de Messias, als de „spruit” voor David. Dat is heel toepasselijk. Terwijl Jeremia als profeet diende, werd Davids met een boom te vergelijken dynastie omgehakt. Maar de stomp was niet dood. Uiteindelijk werd Jezus in de stamlijn van koning David geboren. Hij kon „Jehovah is onze rechtvaardigheid” worden genoemd, wat benadrukt hoe belangrijk Jehovah die eigenschap vindt. (Lees Jeremia 23:5, 6.) Jehovah liet toe dat zijn eniggeboren Zoon op aarde lijden te verduren kreeg en stierf. Daarna kon Jehovah, in overeenstemming met gerechtigheid, de waarde van het loskoopoffer van de „spruit” voor David gebruiken als basis voor vergeving (Jer. 33:15). Dat opende voor sommigen de weg om „rechtvaardig verklaard [te] worden ten leven” en met heilige geest gezalfd te worden, waardoor ze deelhebbers aan het nieuwe verbond werden. Nog een bewijs dat God waarde hecht aan gerechtigheid is dat anderen die niet in dat verbond zijn opgenomen, er voordeel van kunnen en zullen trekken, zoals we gaan zien (Rom. 5:18).