DE KEUR VAN JERUZALEMS JEUGD

7, 8. Wat kunnen wij uit Daniël 1:3, 4 en 6 afleiden over de achtergrond van Daniël en zijn drie metgezellen?

⁷ Niet alleen de schatten van Jehovah’s tempel werden naar Babylon gevoerd. Het verslag zegt: „Toen zei de koning tot zijn voornaamste hofbeambte Aspenaz, enigen van de zonen van Israël en van het koninklijke nageslacht en van de edelen te laten komen, kinderen die geen enkel gebrek aan zich hadden, maar knap van uiterlijk waren en die inzicht hadden in alle wijsheid en goed op de hoogte waren van kennis, en die onderscheidingsvermogen hadden ten aanzien van hetgeen bekend is, en die tevens de geschiktheid bezaten om te staan in het paleis van de koning.” — Daniël 1:3, 4.

⁸ Wie werden gekozen? Wij lezen: „Nu bevonden er zich onder hen enigen van de zonen van Juda: Daniël, Hananja, Misaël en Azarja” (Daniël 1:6). Dit werpt enig licht op de verder onbekende achtergrond van Daniël en zijn metgezellen. Wij merken bijvoorbeeld op dat zij „zonen van Juda” waren, de koninklijke stam. Of zij nu tot het koninklijk geslacht behoorden of niet, men mag redelijkerwijs aannemen dat zij in elk geval afkomstig waren uit tamelijk belangrijke en invloedrijke families. Niet alleen waren zij gezond naar lichaam en geest, zij hadden ook inzicht, wijsheid, kennis en onderscheidingsvermogen — en dat alles terwijl zij nog jong genoeg waren om „kinderen” genoemd te worden, wellicht dus in het begin van hun tienerjaren. Daniël en zijn metgezellen moeten met kop en schouders boven anderen uitgestoken hebben — zij behoorden tot de keur van Jeruzalems jongeren.

EEN STRIJD OM DE GEEST

10. Wat werd de jonge Hebreeën onderwezen, en welk doel had dit?

¹⁰ Onmiddellijk begon er een strijd om de jonge geest van deze ballingen. Teneinde ervoor te zorgen dat de Hebreeuwse tieners goed aangepast in het Babylonische systeem zouden kunnen opgaan, verordende Nebukadnezar dat zijn beambten hen zouden „onderwijzen in het schrift en de taal van de Chaldeeën” (Daniël 1:4). Dat was geen gewoon onderwijs. The International Standard Bible Encyclopedia verklaart dat het „de studie van het Sumerisch, Akkadisch, Aramees . . . en andere talen omvatte, alsook de uitgebreide literatuur die daarin geschreven was”. „De uitgebreide literatuur” behelsde geschiedenis, wiskunde, sterrenkunde, enzovoort. Maar „bijbehorende religieuze teksten, zowel omens [voortekens] als astrologie . . ., speelden een belangrijke rol”.