15-17. (a) Hoe reageerde de vader toen hij zijn zoon zag? (b) Wat wordt te kennen gegeven door het lange kleed, de ring en de sandalen die de vader aan zijn zoon gaf? (c) Wat blijkt uit het feit dat de vader een feest organiseerde?

¹⁵ „Terwijl hij nog ver weg was, werd zijn vader hem gewaar en werd door medelijden bewogen, en hij snelde op hem toe en viel hem om de hals en kuste hem teder. Toen zei de zoon tot hem: ’Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u. Ik ben niet meer waard uw zoon te worden genoemd. Maak mij als een van uw loonarbeiders.’ Maar de vader zei tot zijn slaven: ’Vlug! Haalt een lang gewaad te voorschijn, het beste, en trekt het hem aan, en doet een ring aan zijn hand en sandalen aan zijn voeten. En haalt de gemeste jonge stier, slacht die en laten wij eten en vrolijk zijn, want deze zoon van mij was dood en is weer levend geworden; hij was verloren en werd gevonden.’ En zij begonnen vrolijk te zijn.” — Lukas 15:20-24.

¹⁷ Toen de vader bij zijn zoon kwam, viel hij hem om de hals en kuste hem teder. Vervolgens gebood hij zijn slaven om zijn zoon een lang gewaad aan te trekken, een ring aan zijn hand te doen en sandalen aan zijn voeten. Dit lange gewaad was niet slechts een eenvoudig kledingstuk, maar „het beste” — misschien een rijk geborduurd feestgewaad zoals men een geëerde gast aanbood. Aangezien een ring en sandalen gewoonlijk niet door slaven werden gedragen, maakte de vader duidelijk dat zijn zoon opnieuw als een volwaardig gezinslid werd verwelkomd. Maar de vader deed nog meer. Hij gaf opdracht tot een feest om de terugkeer van zijn zoon te vieren. Het is duidelijk dat deze man zijn zoon niet met tegenzin vergaf of gewoon omdat hij door de terugkeer van zijn zoon hiertoe verplicht was; hij wilde vergeving schenken. Het maakte hem blij.