BARABBAS

(Bara̱bbas) [Zoon van de vader; misschien: Zoon van de leraar].

Een misdadiger die wegens roof, oproer en moord gevangenzat en door Pilatus in de plaats van Jezus werd vrijgelaten. Pilatus deed dit omdat hij „de schare tevreden wenste te stellen”, die op aandrang van de overpriesters en de oudere mannen om de vrijlating van Barabbas schreeuwde. — Mt 27:15-26; Mr 15:6-15; Lu 23:16-25; Jo 18:39, 40; Han 3:14.

Men vindt in de Hebreeuwse Geschriften geen basis of precedent voor het ongewone gebruik om elk jaar op het Pascha een gevangene vrij te laten, noch zijn er buiten de bijbel bewijzen dat het een Romeins gebruik was. Klaarblijkelijk was het van joodse oorsprong, want Pilatus zei tot de joden: „Bovendien bestaat er bij u een gebruik dat ik u op het Pascha iemand vrijlaat.” — Jo 18:39.